jubileumnummer december 2011 (PDF) - Thuis in Tandtechniek

i n t e r v i e w
24 Elysee Essentials - december 2011
naert: wij zijn met cad/cam een van de eersten geweest
van implantaten of nieuwe aanpak
van endodontisch te behandelen tanden.
Een groot aandachtspunt wordt
ook de toxiciteit van de materialen.
We weten dat er problemen zijn met
bijvoorbeeld toxiciteit van monomeren
en met allergieën voor titanium
implantaten.
Wismeijer: ACTA doet onder meer
onderzoek naar biomaterialen, bone
fillers, implantaat-oppervlakten en
implantaat-coatings, peri-implantitis,
allergieën voor tandheelkundige materialen,
en nieuwe toepassingen van
zirkonia. We richten ons momenteel
ook sterk op digitalisering. Hoe precies
is dat eigenlijk? Is een orale scan
net zo goed als een analoge afdruk?
Maar het onderzoek gaat breder. Hoe
verandert digitalisering bijvoorbeeld
de workflow in het laboratorium en in
de tandartspraktijk? En wat voor impact
heeft het op de tandarts? De jonge
generatie vindt het geweldig om
een digitale afdruk te nemen. Die zitten
hier de hele dag op die Simodont
te spelen. Maar willen vijftigplussers
nog in digitalisering investeren?
Hoe ziet de tandtechniek er over
vijf à tien jaar uit? Maakt de digitalisering
tandtechnische laboratoria
misschien deels overbodig?
Wismeijer: Ik denk dat we niet veel
keuze hebben. De digitale mogelijkheden
nemen alleen maar toe. Er zijn
echter ook minpunten. Je bent helemaal
afhankelijk van de apparatuur.
Bij een stroomstoring kun je geen
patiënt meer behandelen. En een
intra-orale scanner kost toch al gauw
dertigduizend euro. Dat dwingt misschien
tot meer tot samenwerking.
Wat is de rol van de tandtechniek nog
als de tandarts zelf een digitale afdruk
en direct een kroonontwerp kan
maken? Wat is toegevoegde waarde
van het laboratorium als er een scan
komt met een foto van de kleur van
de tanden en het ontwerp? Dan is er
al heel wat voorwerk gedaan en kun
je misschien net zo goed een inschrijving
voor de uiteindelijke productie
van het werkstuk doen via internet.
Het kan dan waar dan ook in de wereld
worden gemilled. Wordt het laboratorium
dan een soort makelaar? Dat is
een scenario waar de tandtechniek
goed over na moet denken. Als het
een bedreiging is, moeten laboratoria
het in kansen vertalen. Het wordt, denk
ik, een wedstrijd tegen de software
die steeds meer over kan nemen.
Naert: Met het CAD/CAM zijn we een
van de eerste geweest in 1991 buiten
Zweden met het Procerasysteem. We
hebben heel snel de mogelijkheden
gezien van het digitaliseren, omdat we
daarmee een beter kwaliteitsproduct
kunnen krijgen dan bij uitvoering door
manuele handeling. Als honderd mensen
een werk stuk maken, krijg je
honderd verschillende. Als je het door
een machine laat doen krijg je 99 keer
hetzelfde product. Tandtechnici zijn
en zullen nodig blijven voor de esthetische
aspecten. Dat kan - nu - nog
niet met digitalisering. Daar komt nog
het ambachtelijke, het artistieke van
de tandtechnieker om de hoek kijken,
als je het hoogste eindresultaat wenst.
Dan gaat het over balans tussen kleur
en vorm. Evenwel is niet elkeen bereid
hiervoor gelijk welke prijs voor te
betalen.
Wismeijer: Ik denk dat de laboratoria
goed moeten kijken waar hun uitdaging
ligt. Er gebeurt van alles. De vraag
is hoe snel. We proberen bij ACTA nu
een buitengewoon hoogleraar software
te krijgen. Tandheelkunde wordt
namelijk steeds digitaler, zowel in de
diagnostiek als in behandelplanning
en het uitvoeren van behandelingen.
De workflow in zowel de praktijk als in
het tandtechnisch lab wordt virtueler.
Wij zullen dus mee moeten blijven
denken in de ontwikkeling van de
programmatuur die ons daarbij helpt.
Daar zit meteen ook de bedreiging
voor de tandarts, want op het moment
dat een werkstuk foolproof digitaal op
voorhand kan worden ontworpen, kan
iedereen die handig is met software
dat laten uitvoeren. Heb je daar dan
nog een tandarts voor nodig? Voorlopig
willen we door mensen behandeld
worden en niet door apparaten.
Maar door automatisering van behandelingen
en taakdelegatie wordt een
mechanische behandelapproach
steeds eenvoudiger. Is de tandarts van
de toekomst dan de man achter het
bureau die de inschrijvingen, diagnostiek,
indicaties en behandelplanningen
doet, medische anamnese
vaststelt en vervolgens anderen de
uitvoering laat doen?