Ceders Steakhouse Kleine Overstraat 54, Deventer Telefonische bestelling Ceders Express tel: 614640 Bezorgen geschiedt tussen 17:00 en 22.00 uur .
<strong>Interview</strong> <strong>met</strong>: H a n s P e e t Velen denken dat de Grote, Grijze Geitenbreier, Roel van der Worp, de oudste, nog actieve speler van De CJV’ers is. Zij vergissen zich. Roel, die zich in het begin van de decembermaand telkens bij zijn vertrek uit de kantine het liedje ‘Dag Sinterklaasje, daag, daag’ moest laten welgevallen, wordt qua leeftijd nog overtroffen door zijn teamgenoot Hans Peet. Hans wordt op 6 april 61 jaar. Hans Peet is typisch zo’n man die altijd achter de camera blijft. Letterlijk. Hem zie je zelden op een foto. Hans blijft altijd minzaam en bescheiden. Als hij even dreigt op te vallen, verdwijnt hij ogenblikkelijk achter een gordijn van sigarenrook. Dit is het moment om hem over het voetlicht te halen. Hoe is het om te voetballen als jouw benen niet meer altijd kunnen uitvoeren wat jouw hoofd wel graag zou willen? Hans, hoe ben jij bij De CJV’ers beland? Ik ben op 1 december 1955 lid geworden. Mijn vader was hier wedstrijdsecretaris en mijn broer Piet voetbalde al bij De CJV’ers. De keuze voor deze club was niet zo moeilijk.We zijn van huis uit christelijk.We woonden destijds op de Worp. De meeste jongens uit de buurt werden lid van Activia, maar omdat dat een zondagclub is, was dat voor ons geen optie. Ik heb bij De CJV’ers in alle elftallen gespeeld, van het tweede tot het twaalfde. In het eerste heb ik alleen in een toernooi gespeeld. Hoe leuk is het om nog te voetballen als je de zestig gepasseerd bent? Het is weleens grappig als tegenstanders roepen:“Je moet die oude in de gaten houden.” Ze hebben het dan over Roel van der Worp. “Ach, zo oud is hij nog niet”, zeg ik dan. “Ik ben nog een jaartje ouder.” Het plezier in het voetbal is er nog wel, maar de vermogens nemen af. Meestal speel ik hooguit een half wedstrijdje. Het tempo ligt voor mij vaak te hoog, ik word er regelmatig uitgelopen.Want we spelen gere- Jubileumgids 80 jaar CJV’ers geld tegen knapen van achterin de twintig. De meeste spelers van het zesde voetballen al jaren samen. Je merkt toch dat steeds meer jongens vanwege een blessure langdurig afwezig zijn. Ik ben zo’n beetje de laatste der Mohikanen. Het wordt de laatste jaren steeds duidelijker dat ik mijn langste tijd als voetballer gehad heb. Misschien ga ik nog een jaartje door, op rustig niveau, maar het kan ook zo afgelopen zijn. Waarom wil je nog zo graag doorgaan? Een teamsport is leuk. Je wilt je team trouw blijven. De harde kern van ons elftal voetbalt al zo’n vijftien jaar bij elkaar. Die saamhorigheid is erg mooi. Na afloop zitten we altijd bij elkaar. Vrouwen en kinderen erbij. De meeste kinderen heb ik zien opgroeien vanaf hun babytijd. Als je hen ziet, realiseer je je pas hoe oud je bent. Ik zou het voetbal nog niet willen missen. En daarbij: ik heb toch een beetje beweging nodig, zeker nu ik in de vut ben. Ik speel ook tennis, maar dat is toch meer het korte werk.Voor de conditie is voetbal beter. Ik vind het nog steeds heerlijk om te doen, ben altijd weer blij als ik een wedstrijdje kan spelen. Mijn vrouw Miny accepteert volledig dat ik mijn zaterdag aan het voetbal besteed. Dat is ze na veertig jaar wel gewend. Als je onverhoopt moet stoppen, ga je dan voor de club verloren? Nee, ik blijf komen. Als ons elftal verder bij elkaar blijft, word ik leider of grensrechter. Of ik vul de formulieren in. Er is altijd wel een vacature. Voetbal is bij ons een familietraditie. Mijn vader heeft zelf nooit gespeeld, maar hij was hier wel altijd. Over familie gesproken. Je verschilt duidelijk in karakter <strong>met</strong> jouw broer, Piet. Zou het voorzitterschap iets voor jou zijn? Nee, dat is niks voor mij. Ik treed niet zo graag op de voorgrond. Toen ik 24 jaar aanvoerder was geweest, ben ik bewust gestopt. Ik wilde de 25 jaar niet volmaken. Zo’n jubileum hoef ik niet zo nodig Wat dat betreft lijk ik qua karakter meer op mijn vader. 13
Change language