Jaargang 2013, Week 19

homeopathie
Klassieke homeopathie in de praktijk
Met de ervaringen uit mijn praktijk geef ik elke
maand een kijkje achter de schermen. Regelmatig
vertellen mensen me dat ze veel van zichzelf herkennen
in mijn artikelen. Als klassiek homeopaat moet
ik echter altijd op zoek naar dat ene, specifieke middel
voor jou. Slik daarom op basis van een verhaal
nooit zelf een middel!
“Ik heb binnenkort examens en heb enorme examenvrees”,
vertelt de zeventienjarige Sandrine. Ze heeft weinig
zelfvertrouwen en wil het altijd perfect doen. Ik
vraag haar wat er tijdens een proefwerk gebeurt. “Ik
begin weken van tevoren met leren omdat ik slecht kan
onthouden. Tijdens een proefwerk lijk ik alle leerstof
opeens kwijt te zijn. Het is dan alsof ik er niet echt bij
ben, alsof ik droom. Ik raak helemaal in de war en begin
aan alles te twijfelen; of ik het wel kan, of het antwoord
goed is. Soms hoor ik een stemmetje in mij zeggen dat
ik er niets van zal bakken, maar meteen erna zegt een
ander stemmetje dat het me wel zal lukken. Of de stem-
Weer twee maanden later
is het eczeem en de
geblesseerde knie over
metjes gaan vechten over het juiste antwoord. Ik word er
doodmoe van. Als de tijd om is, ben ik nog niet eens op
de helft.” Volgens haar moeder vraagt ze bij elke kleinigheid
advies, dat ze vervolgens altijd opvolgt. Sandrine
is een lief, wat verlegen en gehoorzaam meisje en komt
uit een keurig gezin. Maar als ze boos is, vloekt ze dat
de honden er geen brood van lusten. Vroeger kon ze
iemand ook keihard tegen de schenen schoppen, alsof ze
gevoelloos was geworden. Dat gebeurde met name na
een standje, waarvoor ze heel gevoelig is omdat ze het
altijd perfect wil doen. Nu wordt ze nog wel eens boos
en moet ze zichzelf enorm inhouden om niet iemand naar
de keel te vliegen. “Dan heb ik mezelf gewoon niet meer
in de hand.” Na het vwo wil ze gaan studeren, maar ze
weet nog steeds niet wat. “Enerzijds wil ik psychologie
studeren, anderzijds vind ik bouwkunde ook interessant.”
Door Marieke van Dorst
Praktijk voor klassieke homeopathie
Sandrine wordt soms overmand door eetbuien als ze
zich leeg en moe voelt. Ze graait en snaait wat ze maar
in huis kan vinden. Tijdens het eten voelt ze zich beter
want het geeft haar kracht. Maar na die eetbui is er
spijt en soms steekt ze haar vinger in haar keel om
alles er weer uit te gooien. “Dan haat ik mezelf en vind
ik mezelf een vies vuil teringwijf.” Oef… wat een taal
voor zo’n lief en bescheiden meisje. Ze kan moeilijk
haar ontlasting kwijt, ook al heeft ze wel aandrang en
is de ontlasting zelfs zacht. Het is alsof er een kurk
inzit die de ontlasting tegenhoudt. Vorig jaar kwam er
ineens eczeem met verschrikkelijk brandende jeuk en
het enige dat hielp was deppen met heet water. Door
het hockey heeft ze al maanden een vervelende blessure
aan haar knie die maar niet overgaat. Het is alsof
er een strak rekverband omheen zit.
Opvallend vind ik de grote verschillen in dit meisje.
Lief en gehoorzaam tegenover boosaardig, gewelddadig,
vloekend en zichzelf hatend. De verschillende
stemmetjes in haar die haar afkraken of aanmoedigen.
En wat te denken over het grote verschil in studies;
psychologie en bouwkunde liggen wel erg ver uit
elkaar. Dan is er de eetbui gevolgd door het braken, en
ontlasting willen maken, maar niet kunnen. Dit meisje
leeft met twee willen die loodrecht tegenover elkaar
staan. Ze staat zichzelf hierdoor in de weg. Dit maakt
haar moe en leeg. Leeg in hoofd, hart en maag. Die
leegte moet worden opgevuld door eten. En daarna is
er weer spijt en zelfhaat. Een vicieuze cirkel waarin
Sandrine knel komt te zitten. Deze situatie past perfect
bij het middel anacardium, de inktboom. Acht weken
na het middel zie ik haar terug. Boos, want haar
eczeem is terug. Gelukkig niet zo erg als vorig jaar. Ze
heeft geen eetbui meer gehad. We besluiten te wachten.
Weer twee maanden later is het eczeem en de
geblesseerde knie over. Ze heeft een proefexamen op
school gemaakt. Die ging perfect: zonder blackout of
twijfels over zichzelf en de antwoorden op de vragen.
Een half jaar na inname van het korreltje ontving ik
een kaart: 'Geslaagd!'
Anacardium oriëntale, inktboom
Gebrek aan zelfvertrouwen, besluiteloosheid en faalangst.
Geheugenverlies, moeheid en blackout. Gevoel
alsof in een droom te zijn. Heeft het idee uit twee personen
te bestaan, twee willen die tegenstrijdig zijn
met elkaar. Kan erg gewelddadig reageren. Heeft het
gevoel van een plug of een band. Beter door eten en
uitwendig heet water. Slechter door emoties, mentale
inspanning en na eten.
De Uitstraling 41