Darde Klokke nr 153 - Historische Kring Ommen

fraai ogende optrekjes van (hogere) ambtenaren en ondernemers.
Een kazerne van de marechaussee bracht de nodige
levendigheid: de jonge policiers mochten contractueel
niet te vroeg trouwen en moesten dus ergens ondergebracht
worden. En te midden van al deze bouwactiviteiten
was er natuurlijk behoefte aan nering en tijdelijk onderdak:
het stationskoffiehuis van De Wit (later Kuijt, thans
de Wildzang), het café en pension van Van Aalderen
waaraan later de naam Paping aan verbonden zou blijven
en ook diverse pensions. Aan de latere Stationsweg verscheen
een garagebedrijf (Luttekes) en een bakkerij
(Hengelaar), vóór de boerderij van Meiberg. Vlakbij de
spoorwegovergang kwam een spoorwachterswoning die
er nu nog staat (te koop...) waar lange tijd ploegbaas Boterman heeft gewoond. Het staat
pal aan de weg, net als enkele andere huizen aan de Hammerweg: dit heeft te maken met
een andere activiteit die plaats moest vinden, de wegverbreding. Zowel in de jaren twintig
als in de jaren zestig moest deze weg vanwege het toenemende verkeer verbeterd worden;
en ook de meest recente aanpak van de weg (circa 1990) is thans al weer ontoereikend
gebleken. Tenslotte, bijna zouden we het vergeten omdat alle sporen zijn uitgewist: tussen
1910 en 1936 reed er vijf keer daags een treintje heen en weer naar Deventer. De reis met
de stoptrein duurde anderhalf uur, de sneltrein deed er een uur over. Aangezien dit traject
niet voldoende ontwikkeld kon worden hief men het lijntje op, haltes en rails werden af-
resp. opgebroken.
Toen Aart Wagenaar ( in 2009 wordt hij 88) als jongen daar in de buurt speelde – in de
‘belties’ rookte hij zijn eerste sigaret die kameraad Daan Hulst, zoon van de toenmalige
zuiveldirecteur, uit het kantoor van zijn vader had ontvreemd – als Aart rond 1930 de
straat in keek zag hij vanuit zijn ouderlijk huis (thans nr 9) aan de overkant dezelfde huizen
die er nu nog staan (huidige nrs 2-10). Ze lagen op grond van de familie Gerrits (van
hotel Het Zwarte Paard aan de Kruisstraat), die de eerste twee woningen liet zetten voor
Keukenkamp(2) en Meijering (4)), later kwamen de huizen 6 (dames Gerrits), 8
(opperwachtmeester marechaussee Vd Valk/ Veldman, later Beumers) en 10
(vertegenwoordiger Unilever De Vries). Dat was op de plek waar eerder het eierpakhuis
van Valk uit Den Ham had gestaan. Vlak voor de hoek met het toen al bestaande weggetje
(thans Wolfskuilstraat) stond de bakkerij annex kruidenierszaak van Ronhaar (getrouwd
met J.Schuttert) – het ietwat vervallen geheel is onlangs afgebroken en vervangen door
een moderne woning (12).
Dat weggetje, de Wolfskuil in, voerde naar de houtzagerij aan het spoor van Van Dijk,
waarvan nog oude foto’s zijn. Het bedrijf was in 1907 opgericht door Gerrits en Makkinga.
Aan deze straat woonden in de jaren dertig al meer mensen: rechts Makkinga, de molenaar
bij de Konijnenbeltmolen; Van Dijk zelf; rijkspolitieagent De Jong en tenslotte een
gepensioneerde stationschef , later notarisklerk Maris. Aan de linkerkant had je zoals boven
reeds genoemd van oudsher Meyering, dan kwam er een heel stuk leegte en op het
eind stonden drie huisjes van de familie Lokin (eigenaar van hotel De Zon), bewoond door
handelsreiziger Mastenbroek, De Lange (?) en de derde kan Wagenaar zich niet meer herinneren:
rijksambtenaar Harms, houtzager GJ Jansen en/of
molenaar Van Rijssen?
Terug naar de Hammerweg. Daar stond en staat nog
steeds de statige villa ‘Hei en Dennen’, in 1903 gebouwd
voor jhr. J.L. van Nahuijs, die van 1900 tot 1906 burgemeester
was. Er is sprake van een eerder huis op deze
plek: sinds 1898 woonde daar burgemeester Wentholt?
Korte tijd is het huis dan bewoond door baron A.J.A. Mulert,
vervolgens door inspecteur P ten Kate waarna het in
handen komt van A Folkertsma, administrateur van de
Stichting Eerde, in 1873 in Workum geboren. Hij is getrouwd
met Wilhelmina Cardinaal, later met Marie Kroon.
In de nog steeds herkenbare uitbouw van de villa ( die
thans voor 1,25 miljoen te koop staat) was het kantoor van
11
Melkfabriek