Download verhaal (28,5MB) - Blaauwlakenblok

3. WARMOESSTRAAT
o. Warmoesstraat
Rond 1240 toen in de rivier de Amstel een dam werd gelegd, werden de dijken aan weerszijden van
de rivier verhoogd. De dijk aan de oostelijke oever zou later de Warmoesstraat worden. Door de dam
werd de Amstel in de richting van het Y een binnenhaven.
In de tweede helft van de 13 de eeuw werden de dijken opnieuw opgehoogd. Er werd land
aangeplempt voor bestrating en bewoning. De binnenhaven besloeg vrijwel de volledige breedte van
de Warmoesstraat tot de Nieuwendijk.
De eerste houten huizen lagen met de achtergevels direct aan het water van het ‘rak’ (een recht stuk
van een rivier). De handelaars woonden dicht bij hun handel. Koopwaar werd direct uit het schip in
de huizen geladen. Later werden huizen ook aan de straatkant gebouwd. De huizen aan het water
werden achterhuizen en pakhuizen.
Vervolgens werd er aan de overzijde van de dijk gebouwd. Tussen de huizen, vaak op de plek van
gedempte sloten, werd ruimte vrijgehouden voor paden. Deze waren bedoeld om buitenom de erven
te kunnen bereiken. De paden werden later straatjes, stegen en gangen.
De Warmoesstraat ligt een meter hoger dan de Oudezijds Voorburgwal die in de 14 de eeuw gegraven
was. De straat was in de tweede helft van de 14 de eeuw al geheel bebouwd. Rond 1500 was er ook
volledige bebouwing aan de zijstraten en de Oudezijds Voorburgwal.
De Warmoesstraat groeide uit tot de ‘goudkust’ van Amsterdam en was van de 14 de tot en in de 17 de
eeuw de deftigste straat van de stad. In de 17 de eeuw werd die kwaliteit overgenomen door de in die
eeuw aangelegde grachtengordel.
Gevelsteen, 1999, Hans ’t Mannetje,
foto: Pancras van der Vlist/Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen
51