Download verhaal (28,5MB) - Blaauwlakenblok

In 1892 ging het pand over op de ‘Vereeniging voor den Effectenhandel’ die er tot 1904 een sociëteit
had, maar in 1903 werd het pand voor fl. 87.200,- weer teruggekocht door de heer Müller.
Cabaret & dans, uitgaan op no. 139
‘De Vereeniging’ was een favoriete speelplek van de toen bekende humorist Leon Boedels. In 1904
begon Müller op deze locatie café-chantant ‘De Sphinx’. Eduard Jacobs, de eerste Nederlandse
cabaretier, heeft er vaak opgetreden.
Eduard Jacobs
Jacobs was van oorsprong diamantbewerker, maar koos voor het theater. Hij werkte van 1890 tot
1895 als pianist in Parijs. Daar ontdekte hij het cabaret.
Warmoesstraat 139, Eduard Jacobs, 1905, bron: Theater Instituut Nederland
In Nederland had hij eerst een eigen theatertje in de Pijp. Daarna werd ‘De Sphinx’ zijn podium. Hij
speelde staande achter de piano . Zijn teksten waren kritisch ten aanzien van de autoriteiten en
hadden ook vaak de zelfkant van de maatschappij als onderwerp. Een bekend lied was
‘Limonadehoertjes’ over de Chinese prostituees op de Wallen.
Eén recensent noemde hem de ‘minstreel van de mesthoop’, een ander beschreef hem als een
‘lugubere zanger’. Jacobs werd door de overheid in de gaten gehouden en soms tegengewerkt. In de
nadagen van zijn carrière richtte hij zich op een wat meer populair repertoire.
In 1909 ging ‘De Sphinx’ over in het ‘Palais de Danse’. Dé dans van de jaren ’10, de tango, was naar
de smaak van de bestuurders aanstootgevend. Er bestond een ‘tangodansverbod’, dat in het Palais
op creatieve wijze omzeild werd.
58