Download verhaal (28,5MB) - Blaauwlakenblok

In de jaren ’20 was de chique sociëteit ‘La Bonbonnière’ in het pand gevestigd en in de jaren ’30 zat
‘De Kleine Club’ op die locatie. Deze nachtclub was tot 4.00 uur geopend. Prins Hendrik zakte hier
graag door. Volgens de verhalen verdween hij soms via de Zwartlakensteeg in een onopvallend
koetsje dat in de steeg voor hem klaarstond.
Kunstenaars
In 1979 was het pand bezit van de Bijenkorf. Het stond leeg en was het totaal verwaarloosd. Het
werd gekraakt door beginnend kunstenaars, die een alternatief wilden bieden voor het eenvormige
en voorspelbare aanbod van de commerciële galeries, en die in de landelijke musea en gevestigde
galeries geen forum kregen.
Warmoesstraat 139, eind jaren ’80, bron: Lieven de Key
Visie
De kunstenaars begonnen het pand te verbouwen. Daarbij maakten ze gebruik van materialen die in
de directe omgeving toevallig voor handen waren. In dezelfde periode werd een visie ontwikkeld
voor de bestemming van de plek.
Er ontstond een centrum voor hedendaagse kunst dat de naam W139 kreeg. In dit centrum werd
gedacht vanuit de kunstenaar en niet vanuit de bezoeker, niet vanuit het gebouw en niet vanuit het
geld. In hoog tempo werden spraakmakende tentoonstellingen georganiseerd.
De kunstenaars waren dag en nacht aanwezig. W139 was ook vaak 's nachts open. Er kwamen
gevarieerde presentatiewijzen zoals enorme driedimensionale stellages en beeldende kunst die
getoon werd als onderdeel van performances. Als er al schilderijen werden opgehangen dan
gebeurde dat zo simpel mogelijk, het liefst met enkele spijkers aan de muur.
59