Armoede en armoedebeleid Amsterdam, Stadsdeel Zuid - DSP-groep

eenoudergezinnen (vrijwel uitsluitend met een vrouw aan het hoofd) kan de arbeidsparticipatie
beïnvloed worden door de zorg voor kinderen.
Leeftijd. Jongere mensen lopen meer risico. Met het oplopen van de jaren en toenemende
ervaring, opleiding en deskundigheid neemt dit risico af. Wie echter arm is, heeft minder kans
hieraan te ontsnappen naarmate de leeftijd oploopt. Ouderen hebben de minste kans aan een
staat van armoede te ontsnappen.
Opleidingsniveau. Een laag opleidingsniveau heeft een negatieve invloed op het vinden van
betaald werk en het verdienvermogen.
Het niet (goed) beheersen van de Nederlandse taal, omdat het iemand belemmert bij het
vinden van werk of van werk met een loon dat boven het sociale minimum uitstijgt.
Parttime werken, omdat dit de kans verhoogt dat iemand een inkomen uit arbeid verwerft dat
dicht bij het sociale minimum uitkomt, zeker als het gaat om laagbetaalde arbeid. De
wekelijkse arbeidsduur is de meest bepalende factor voor de hoogte van het inkomen uit
betaald werk.
Bron van inkomsten. Mensen met loon uit arbeid zijn minder vaak arm dan mensen met een
uitkering. Met name mensen met een bijstandsuitkering.
Bijzondere kenmerken zoals een slechte gezondheid, de zorg voor een kind, een gat in de
hand, een verslavingsproblematiek of een psychische / psychiatrische problematiek.
In de grote steden wonen. In 2009 bevond bijna een kwart van alle huishoudens onder de
lage-inkomensgrens zich in de vier grote steden. Van deze steden heeft Amsterdam het
grootste aandeel minimahuishoudens.
9.3 Conclusies risicogroepen
Bepaalde groepen lopen een groter risico op armoede. Risicogroepen zijn:
Vrouwen. Dat vrouwen meer risico lopen op armoede hangt samen met hun
arbeidsparticipatie, maar vooral met hun gezinssituatie, en meer bepaald de vraag of ze
alleenstaand dan wel alleenstaande moeder zijn. De arbeidsparticipatie van vrouwen is vooral
relatief laag als het gaat om vrouwen van 40 jaar en ouder die alleenstaand zijn (53%) of deel
uitmaken van een eenoudergezin (49%) en vrouwen met een opleidingsniveau op dat van
basisonderwijs of vmbo. De grotere kans op armoede bij vrouwen hangt ook samen met part-
time werken en het gegeven dat vrouwen gemiddeld minder per uur verdienen dan mannen en
vrouwen. Het gemiddelde inkomen uit arbeid van vrouwen bedraagt 55% van wat mannen aan
loon opstrijken. Een uitzondering geldt alleenstaande vrouwen: hun loon bedraagt gemiddeld
84% van wat mannen verdienen.
Alleenstaanden. Een laag inkomen kwam in 2011 het meest voor bij eenoudergezinnen met
uitsluitend minderjarige kinderen. Van hen had in Nederland ruim 28% een inkomen onder de
lage-inkomensgrens. In Amsterdam bestond in 2011 19,9% van de minima uit
eenoudergezinnen (welke groep voor 96% gevormd wordt door eenoudergezinnen met een
vrouw aan het hoofd) en 56,6% uit alleenstaanden. Daarmee hebben alleenstaanden in
Amsterdam 3,4 zoveel maal meer risico op armoede dan de gemiddelde Amsterdammer. Ook
bij alleenstaanden tot 65 jaar moest een groot aandeel (19%) van een laag inkomen
rondkomen. Een belangrijke kanttekening daarbij is dat armoede onder alleenstaande niet-
westerse allochtonen veel hoger ligt dan bij alleenstaande autochtonen en westerse
allochtonen. Armoede onder alleenstaande niet-westerse allochtonen komt bij de leeftijdsgroep
60 RAPPORT | Armoede en armoedebeleid Amsterdam, Stadsdeel Zuid | DSP-groep