Download de brochure. - Natuurpunt

Marien beschermde gebieden met
verschillende vormen, groottes en
beheerregimes
De studie van de “Fisheries Society of the British Isles” toonde aan dat reservaten
minimaal 60.000 km² (20% van de Noordzee) groot moeten zijn om effect te hebben.
Grotere gebieden kunnen een grotere soortenrijkdom herbergen, met als gevolg
dat het aantal interacties tussen die soorten kan toenemen, alsook de genetische
diversiteit binnen eenzelfde soort, waardoor sterkere ecosystemen ontstaan. Maar ook
kleine gebieden kunnen reeds belangrijke effecten tonen. Rond het eiland Lundy in
Groot-Brittannië werd bijvoorbeeld een zone van 3,3 km² gesloten voor alle visserij.
Het kreeftenbestand in die regio is vervijfvoudigd en de kreeften zijn er 9% groter. Ook
buiten het beschermd gebied neemt de hoeveelheid kreeft toe.
Daarom kan het interessant zijn om netwerken van marien beschermde gebieden in te
stellen met kern- en bufferzones. Zo kunnen de streng beheerde ‘no-take’ kernzones
omringd worden door minder streng beheerde bufferzones en kan er bijvoorbeeld
rekening gehouden worden met transportroutes van larven. Het juiste beheerregime
kiezen is maatwerk, waarbij we moeten vertrekken van de specifieke eigenschappen en
waarden van het gebied. Afhankelijk van de lokale situatie kunnen verschillende zones
voor diverse functies ingesteld worden. Een goede communicatie en een gestructureerd
overleg met de diverse actoren is cruciaal om ambitieuze beheerplannen te realiseren.
83