Download de brochure. - Natuurpunt

eNergie op zee
Naast de klimaatverandering is de afhankelijkheid van
buitenlandse leveranciers en van dure, eindige fossiele
brandstoffen een reden om werk te maken van eigen duurzame
energiebronnen. Op zee kan op verschillende manieren energie
opgewekt worden. Golfslagenergie wekt energie op uit de
beweging van de golven. Het verschil in waterhoogte van de
getijden kan in getijden-energie omgezet worden. Dat kan op
volle zee gebeuren door een soort van onderwaterturbines en
in riviermondingen. Daar kan je ook blauwe energie winnen,
energie gewonnen door het verschil in zoutconcentratie tussen
zeewater en zoetwater. In ons land worden voornamelijk
windmolens ingezet voor energieproductie op zee.
Windenergie levert een substantiële bijdrage aan de
groene energievoorziening. Essentieel is wel dat we de
windmolenparken planmatig inplanten en rekening houden
met de gekende risico’s voor mens, milieu en biodiversiteit.
Aaneengesloten parken zorgen voor een stabiel netwerk dat op
constante manier energie levert, met mogelijk nieuwe kansen
voor de biodiversiteit, toeristische activiteiten, aquacultuur….
De oprichting van windmolenparken heeft een duidelijk effect
op het onderwaterleven. Tijdens het heien van funderingen
in de zeebodem wordt een erg hoge geluidsdruk onder water
geproduceerd, met een geluid van 270 dB, wat te horen is tot
meer dan 70 km ver. Zeezoogdieren hebben een zeer gevoelig
gehoororgaan dat ze gebruiken om te jagen en communiceren.
De aanleg van de funderingen kan het gehoor ernstig beschadigen
en mogelijk zelfs de dood van de zeezoogdieren in de nabije
omtrek veroorzaken. Een aandachtssoort hier is de bruinvis,
een kleine walvisachtige die internationaal beschermd is, die in
belangrijke aantallen aan onze kust vertoeft tijdens het voorjaar.
Voor vogels is de impact genuanceerder. Sommige vogels, zoals
de jan-van-gent vermijden windmolens en vliegen om. Andere
vogels gebruiken het als rustplaats. Volgens een studie van
het INBO zijn er in Zeebrugge gemiddeld 23 aanvaringen per
jaar per molen. Het risico hierop is het grootst wanneer het
donker is of bij slecht weer. Tijdens de constructiefase wordt de
zeebodem en het ander zeeleven grondig verstoord, waardoor
de biodiversiteit zich zeker niet in een natuurlijke toestand
bevindt. Door de bouw van windmolens wordt dan een nieuw
soort habitat gevormd, die voornamelijk uit een kunstmatig hard
substraat bestaat in een anders overwegend zandig milieu. De
monitoring van de gebieden toont aan dat de nieuwe omgeving
nieuwe soorten aantrekt. Afhankelijk van de diepte ontstaan er
verschillende gemeenschappen. De funderingen zijn volledig
begroeid met mossels en zeepokken. De aantallen lopen op tot
20.000 organismen per vierkante meter.
99