boek 8 nieuw burgerlijk wetboek van suriname - Gov.sr

Artikel 491
De vervoerder kan de rechter in het geval van artikel 490 verzoeken toestemming te geven de zaken voor rekening van de
rechthebbende te verkopen. Of de rechter verkoop zal toestaan is aan zijn oordeel overgelaten. Niet is vereist dat de
zaken bederfelijk zijn. Ook de bewaarnemer of degene die gerechtigd is aflevering te vragen, kunnen dit verzoek tot de
rechter richten.
Artikel 492
Wanneer de zaken in ontvangst worden genomen, moeten eventuele manco's of beschadigingen aan de vervoerder
worden gemeld. Zo niet dan geldt dat deze in juiste staat zijn uitgeleverd. Verborgen gebreken van de lading moeten
binnen drie dagen worden gemeld.
Artikel 493
Hoewel de term ontvanger wordt gebruikt, kan hier ook gedoeld worden op degene die uiteindelijk de zaken niet in
ontvangst neemt. Het gaat om een vertaling van de term receptionair van het Brussels cognossementverdrag.
Artikelen 494 tot en met 496
Van de mogelijkheid, geboden in deze artikelen, wordt in de praktijk zelden gebruik gemaakt, maar zij fungeert niettemin
als stok achter de deur, zodat vervoerders meewerken aan onderzoek. Onderzoek aan boord is slechts mogelijk
onmiddellijk na aflevering. Voor een verder gaande mogelijkheid is onvoldoende reden, mede gezien de gunstige
bewijspositie van de ontvanger.
Afdeling 3 Overeenkomst van personenvervoer over zee
Algemene opmerkingen
De tekst van deze afdeling is ontleend aan het Verdrag van Athene inzake vervoer van reizigers en hun bagage over zee
van 13 december 1974, met limieten die bij het Protocol van Londen van 19 november 1976 zijn verhoogd en in
bijzondere trekkingsrechten van het Internationale Monetaire Fonds uitgedrukt (International Transport Treaties I-435
e.v.). Suriname is geen partij bij het Verdrag (evenmin als het Koninkrijk der Nederlanden), zodat de wettekst zich enige
vrijheden ten opzichte van de verdragstekst kan veroorloven. Dit is bijvoorbeeld gebeurd bij artikel 504, dat is ontleend
aan artikel 3 van het Verdrag. In dit artikel is het woord 'indien' van het Verdrag vervangen door de zinsnede 'voor zover'.
Artikel 500
De afdeling is toepasselijk wanneer vervoer per schip over zee is beoogd. Het volgende artikel bepaalt nauwkeuriger
wanneer de aansprakelijkheid van de vervoerder begint en eindigt. Ook gratis vervoer valt onder deze afdeling. De
aansprakelijkheid van iemand die een ander meeneemt op zijn jacht wordt naar deze afdeling beoordeeld, tenzij er geen
vervoerovereenkomst is. De afdeling onderscheidt tussen hutbagage en andere bagage. De aansprakelijkheid voor
hutbagage is een lichtere dan die voor andere bagage. Levende dieren, die de reiziger meevoert worden beschouwd als
bagage, niet als hutbagage. Auto's zijn geen hutbagage, maar de voorwerpen in de auto wel.
Artikel 501 geeft aan voor welke periode de vervoerder aansprakelijk is. Deze periode is verschillend voor bagage,
hutbagage en reiziger. Wanneer aan de voorwaarden van het artikel is voldaan, valt ook vervoer van en naar het schip
over water onder deze afdeling. Dit artikel is een weergave van artikel 1, onder 8, van het Verdrag van Athene.
Artikel 502
Zoals ook elders in dit wetboek is de bevrachtingsovereenkomst een vervoerovereenkomst. Gedeeltelijke bevrachting is
niet mogelijk. Het door de vervoerder ter beschikking stellen van een hut mag daarom niet als bevrachting worden
beschouwd. Zie voor artikel 503 de toelichting bij artikel 372.
Artikel 504 regelt de aansprakelijkheid van de vervoerder. Het artikel onderscheidt tussen aansprakelijkheid voor
reizigers, bagage en hutbagage. De aansprakelijkheid voor reizigers is een lichtere dan die voor het goederenvervoer,
omdat de reiziger op het schip een grote mate van bewegingsvrijheid heeft. Het verschil komt voornamelijk maar niet
alleen tot uiting in de bewijslast. De reiziger moet bewijzen dat het voorval dat de oorzaak is van de schade, aan de
vervoerder valt toe te rekenen. Wanneer behalve de vervoerder ook een ander aansprakelijk is voor het voorval, is op
grond van het vierde lid niettemin de vervoerder geheel aansprakelijk, tenzij behalve de aan de ander toe te rekenen
oorzaak geen enkele andere omstandigheid voor rekening is van de vervoerder. Dit is mogelijk door de zinsnede 'voor
zover' in het eerste lid. Wanneer één van de in het tweede lid genoemde scheepsrampen zich voordoet, wordt vermoed
32