13.09.2013 Views

De Erfgenaam van het Zwaard - boekdb.nl

De Erfgenaam van het Zwaard - boekdb.nl

De Erfgenaam van het Zwaard - boekdb.nl

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

tje in de tuin. Ze stonden alle drie in lichterlaaie: omdat ze waren<br />

gebouwd <strong>van</strong> hout en stro waren ze natuurlijk een gemakkelijke<br />

prooi voor <strong>het</strong> vuur. Ze waren al minstens voor de helft door de<br />

vlammen in de as gelegd. Maar <strong>het</strong> huis was gebouwd <strong>van</strong> steen<br />

en had een leien dak en was dus veel minder brandgevaarlijk. Het<br />

was een mooi huis voor die omgeving, misschien had <strong>het</strong> daarom<br />

de aandacht getrokken? Zijn vader had de stenen een voor een losgehakt<br />

uit de omliggende heuvels. Lee stond aan de rand <strong>van</strong> <strong>het</strong><br />

bos, aarzelend wat hij moest doen. Het touw met de vissen gleed<br />

ongemerkt uit zijn handen.<br />

Waarom bestreed niemand <strong>het</strong> vuur? Waarom werd er niet gepompt<br />

bij de bron, werden er geen emmers water doorgegeven,<br />

werd <strong>het</strong> hout dat nog geen vlam had gevat niet natgehouden? Zijn<br />

ogen zochten haastig <strong>het</strong> erf af. Niemand. Zijn vader niet, zijn<br />

broer niet, niemand.<br />

Lee bewoog zich voorzichtig in een omtrekkende beweging<br />

naar de achterkant <strong>van</strong> <strong>het</strong> huis, zich steeds verschuilend in <strong>het</strong><br />

bos. Hij wist dat de heggen en de muren die daar stonden hem uit<br />

<strong>het</strong> zicht zouden houden. Zijn vader was <strong>van</strong>uit de Oude Wereld<br />

naar hier gekomen en had de bloementuin, zijn trots, aangelegd –<br />

op dezelfde manier als de tuin bij <strong>het</strong> huis <strong>van</strong> zijn voorouders was<br />

geweest. <strong>De</strong> tuin werd afgeschermd door een stenen muur.<br />

Lee wist intuïtief dat hij zich verborgen moest houden. Langzaam<br />

kroop hij naar <strong>het</strong> huis, onzichtbaar blijvend in de donkere<br />

schaduwen <strong>van</strong> de stenen muur die tussen de rand <strong>van</strong> <strong>het</strong> bos en<br />

<strong>het</strong> huis oprees. Toen hij langs de keuken glipte, voelde hij zijn gezichtshuid<br />

verstrakken door de hitte die <strong>van</strong> <strong>het</strong> brandende gebouwtje<br />

af kwam. Via de groentetuin bereikte hij de achterdeur<br />

<strong>van</strong> <strong>het</strong> huis. Die bleek op een kier te staan. Toen hij er een snelle<br />

duw tegen gaf, zwaaide die helemaal open.<br />

Binnen bleek <strong>het</strong> een chaos. Het was duidelijk dat zijn familie<br />

op <strong>het</strong> moment <strong>van</strong> de overval aan <strong>het</strong> middageten had gezeten.<br />

Als Lee op tijd terug was geweest, had hij daar ook gezeten. Het<br />

eten lag op de vloer, hier en daar vertrapt – brood en fruit en de<br />

kleine kaneeltaartjes die Martin zo lekker vond. <strong>De</strong> meubels wa-<br />

9

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!