Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Daar trof hij nog twee dode magiërs aan. En toen ontdekte hij zijn<br />
vader, half in de haard. Zijn benen lagen in een vreemde hoek verdraaid<br />
op de plek waar in de winter <strong>het</strong> vuur brandde, alsof hij in<br />
de haard was gesmeten.<br />
Zijn vader, die hem altijd verhalen vertelde over kastelen en paleizen<br />
aan de andere kant <strong>van</strong> de oceaan. Zijn vader, die vuur kon<br />
maken door met zijn vingers in de lucht te knippen en beschermende<br />
barrières kon spinnen uit zonnestralen. Zijn vader, die hem<br />
‘mijn magiërzoon’ noemde en begonnen was hem toverspreuken<br />
te leren, zodat hij zijn gave voor zijn eigen veiligheid leerde gebruiken.<br />
Zijn vader, die machtig en slim genoeg was geweest om<br />
<strong>het</strong> gezin tegen alles en iedereen te beschermen. Tot nu toe.<br />
Lee viel op zijn knieën, kokhalsde, en braakte de weinige restanten<br />
<strong>van</strong> zijn ontbijt uit.<br />
Zijn moeder zat ineengedoken op de schommelstoel naast de<br />
haard, haar breiwerk lag in haar schoot. Het geluid dat hij had gehoord<br />
werd veroorzaakt door <strong>het</strong> bonken <strong>van</strong> haar schommelstoel<br />
tegen de muur. Nu hij dichterbij was, kon hij ook haar breinaalden<br />
horen, die op een vlijtige manier tegen elkaar tikten. Maar<br />
zonder draad. <strong>De</strong> knot breiwol lag in <strong>het</strong> mandje en haar werkje<br />
op haar schoot, maar de pennen waren leeg.<br />
‘Mama?’ fluisterde hij, terwijl hij dichter bij haar ging staan en<br />
een verdrietige blik over zijn schouder wierp. ‘Waren <strong>het</strong> de Rozen?’<br />
Zijn moeder staarde naar de haard, naar de plek waar papa<br />
koud en gebroken lag. Ze schommelde alleen maar en breide niets.<br />
Ze zei ook niets... maar dat was niet nodig. Hij wist dat <strong>het</strong> de Rozen<br />
waren geweest, natuurlijk waren <strong>het</strong> de Rozen geweest. Wie<br />
anders?<br />
‘Ben je gewond, mama?’ vroeg hij, nu wat harder. Hij wurmde<br />
zijn hand in de hare, maar haar vingers sloten zich niet om die <strong>van</strong><br />
hem en in haar ogen stond een akelige leegte te lezen.<br />
Lee onderdrukte een snik. Niet huilen. Híj was nu de man <strong>van</strong><br />
<strong>het</strong> gezin. ‘Waar is Carrie?’ vroeg hij. Zijn zusje lag niet bij de doden<br />
op de vloer, wat natuurlijk logisch was, omdat de Rozen Carrie<br />
lévend zouden willen hebben.<br />
11
Change language