KNMG handreiking Beroepsgeheim en politie/justitie - Inspectie voor ...

de arts beslist
Het is niet de politie, rechter(-commissaris) of officier van justitie maar de
arts zelf die beslist of hij zich op het beroepsgeheim beroept of niet. Hij
maakt daartoe een belangenafweging tussen het beroepsgeheim en belangen,
die in het gedrang komen bij het bewaren van het geheim. Alleen in
gevallen waarin de arts zich duidelijk ten onrechte op het verschoningsrecht
beroept, zal een rechter de beslissing van de arts overrulen.
handhaving
Als een arts het beroepsgeheim opzettelijk schendt, riskeert hij een strafrechtelijke
vervolging (art. 272 WvSr). Vervolging van dit delict vindt alleen
plaats als de getroffen persoon aangifte doet bij de politie, er voldoende
bewijs is en als het OM vervolging opportuun acht. Wanneer de politie of
het OM de arts zelf om informatie verzoekt zal een strafrechtelijke vervolging
van de arts op basis van art. 272 Sr niet mogelijk zijn. Het OM zal dan
namelijk door de rechtbank niet ontvankelijk worden verklaard omdat het
verzoek om informatie door of namens het OM zelf is gedaan.
Ongeoorloofde doorbreking van het beroepsgeheim kan ook leiden tot een
tuchtrechtelijke maatregel of – bij schade – tot civielrechtelijke aansprakelijkheidsstelling.
Overigens kan een arts ook worden aangesproken op
het ten onrechte vasthouden aan het beroepsgeheim. Dat geldt bijvoorbeeld
als de patiënt daardoor in een hulpeloze toestand is gebracht. Denk
bijvoorbeeld aan een arts die niets doet met een serieus vermoeden van
kindermishandeling en het kind later overlijdt. De kans echter dat een arts
daarvoor veroordeeld zal worden is zeer klein te achten. 15
15 Anders dan in de Verenigde Staten kennen wij in Nederland geen ‘duty to warn’. Zie ook J.K.M. Gevers,
‘Derden waarschuwen voor gevaar: een kwestie van mogen of moeten?’. TvGR, Gezichtspunt 2003, nr. 8.
Beroepsgeheim en politie/justitie 17