Deel B. semiotiek van visuele tekens en codes - ComCom
Deel B. semiotiek van visuele tekens en codes - ComCom
Deel B. semiotiek van visuele tekens en codes - ComCom
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
B. ZU EINER SEMIOTIK<br />
DER VISUELLEN CODES (195)<br />
1. DIE VISUELLEN CODES (197)<br />
1.I Berechtigung der Untersuchung<br />
1.I.1 Er bestaat twijfel over vraag of <strong>visuele</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> wel <strong>van</strong> linguïstische aard zijn. Eco;<br />
niet alle communicatie kan immers verklaard word<strong>en</strong> uit de categorieën <strong>van</strong> de linguïstiek.<br />
1.I.2 (197) Visuele communicatie laat zich in kaart br<strong>en</strong>g<strong>en</strong> met het <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>ysteem <strong>van</strong><br />
Peirce;<br />
tek<strong>en</strong> als zodanig;<br />
Qualisign : kleurvlek in abstract beeld<br />
: kleur <strong>van</strong> e<strong>en</strong> kledingstuk<br />
Sinsign : portret Mona Lisa<br />
: life TV-opnam<strong>en</strong><br />
: verkeersbord<br />
Legisign : iconografische conv<strong>en</strong>tie<br />
: model <strong>van</strong> het kruis<br />
: architectonisch type<br />
tek<strong>en</strong> in relatie tot zijn object;<br />
Icon : portret Mona Lisa<br />
: diagram, landkaart<br />
: organigram<br />
Index : aanwijs-pijltje<br />
: druppels op de vloer<br />
Symbol : iconografische conv<strong>en</strong>tie<br />
: 'het' kruis<br />
: verbodsbord verkeer<br />
tek<strong>en</strong> in relatie tot zijn interpretant (betek<strong>en</strong>iseffect);<br />
Rheme : e<strong>en</strong> of ander visueel tek<strong>en</strong> als term in e<strong>en</strong> bericht<br />
Dicisign : twee <strong>visuele</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> in onderlinge relatie<br />
Argum<strong>en</strong>t : <strong>visuele</strong> syntagmata, bijv: slipgevaar • snelheidslimiet<br />
Uit dit overzicht blijk<strong>en</strong> mogelijkhed<strong>en</strong> voor velerlei dwarsverband<strong>en</strong>; bijv. iconische sin<strong>en</strong><br />
legisigns. M.b.t. triade icon-index-symbol: symbols mak<strong>en</strong> zonder twijfel deel uit <strong>van</strong><br />
gecodificeerde beeldtaal (bijv. logo's, seinvlagg<strong>en</strong>); bij de andere twee is dat meer<br />
omstred<strong>en</strong>.<br />
1.I.3 (199) Volg<strong>en</strong>s Peirce zijn index<strong>en</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, die de aandacht richt<strong>en</strong> uit blinde impuls<br />
(2306); m<strong>en</strong> weet onmiddelijk 'waar rook is, is vuur'. Index<strong>en</strong> informer<strong>en</strong> zodo<strong>en</strong>de via<br />
conv<strong>en</strong>ties of lev<strong>en</strong>servaring, niet via bewuste m<strong>en</strong>tale operaties.<br />
1.II Ist das ikonische Zeich<strong>en</strong> konv<strong>en</strong>tionell? (200)<br />
1.II.1 Over Peirce, die icons definieerde als <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, die op <strong>en</strong>igerlei wijze e<strong>en</strong> zekere<br />
gelijk<strong>en</strong>is met hun object verton<strong>en</strong> (2276). Maar dit te vaag <strong>en</strong> teveel aanleiding tot<br />
misverstand<strong>en</strong>.<br />
1.II.2 (200) Belangrijke passage over inconsist<strong>en</strong>ties t.g.v. Peirce's definitie.<br />
1.II.3 (201) Idem, verdere uitwerking<strong>en</strong> <strong>en</strong> voorlopige conclusies; 1) icons bezitt<strong>en</strong> ge<strong>en</strong><br />
eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong> <strong>van</strong> hun object; 2) op grond <strong>van</strong> normale waarnemings<strong>codes</strong><br />
reproducer<strong>en</strong> ze <strong>en</strong>ige voorwaard<strong>en</strong> voor de gewone waarneming; 3) ze kiez<strong>en</strong> die<br />
stimuli, die de kijker in staat stell<strong>en</strong> e<strong>en</strong> beeldstructuur op te bouw<strong>en</strong>, die<br />
overe<strong>en</strong>komstige "betek<strong>en</strong>iss<strong>en</strong>" suggereert als het object; 4) icons zijn ge<strong>en</strong> arbitraire,<br />
maar gemotiveerde <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>. Zo wordt <strong>en</strong>igszins recht gedaan aan de definitie <strong>van</strong> Peirce<br />
<strong>en</strong> ook aan de behoeft<strong>en</strong> <strong>van</strong> de <strong>semiotiek</strong>. Semiotici di<strong>en</strong><strong>en</strong> duidelijk te mak<strong>en</strong> hoe het<br />
komt, dat <strong>visuele</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, die ge<strong>en</strong> materialiteit<strong>en</strong> met hun object<strong>en</strong> geme<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong>, toch<br />
ervar<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong> als iets met 'op <strong>en</strong>igerlei wijze e<strong>en</strong> zekere gelijk<strong>en</strong>is'.<br />
1.II.4 (204) Voorbeeld; reclamefoto. Hoewel de materiële dragers bij icons veranderd<br />
zijn, zijn bepaalde stimuli uit de werkelijkheid behoud<strong>en</strong> geblev<strong>en</strong>. Toch is ook dit nog te<br />
vaag. Waarom bijv. lijk<strong>en</strong> op e<strong>en</strong> afbeelding de afgebeelde zak<strong>en</strong> door e<strong>en</strong> niet aanwezig,<br />
maar afgebeeld licht te word<strong>en</strong> getroff<strong>en</strong>?
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
Voorbeeld lijnfiguur; hier ge<strong>en</strong> sprake <strong>van</strong> weergegev<strong>en</strong> waarnemingsvoorwaard<strong>en</strong>.<br />
Conclusie; icons gev<strong>en</strong> die pas weer, nadat ze o.b.v. herk<strong>en</strong>nings<strong>codes</strong> uitgekoz<strong>en</strong> zijn<br />
<strong>en</strong> o.b.v. grafische conv<strong>en</strong>ties toegelicht. Het iconisch tek<strong>en</strong> d<strong>en</strong>oteert willekeurig e<strong>en</strong> set<br />
waarnemingsomstandighed<strong>en</strong> of d<strong>en</strong>oteert globaal e<strong>en</strong> percept, dat is teruggebracht tot<br />
e<strong>en</strong> vere<strong>en</strong>voudigde grafische figuur.<br />
1.II.5 (205) Het is op grond <strong>van</strong> herk<strong>en</strong>nings<strong>codes</strong> dat wij de aspect<strong>en</strong> <strong>van</strong> percept<strong>en</strong><br />
uitkiez<strong>en</strong>. Volgt voorbeeld zebra; voor europeaan/zebra/dier<strong>en</strong>tuin • strep<strong>en</strong>; voor<br />
afrikaan andere code, want voor hem strep<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> onderscheid<strong>en</strong>de factor; hiëna ook<br />
strep<strong>en</strong>, etc. Herk<strong>en</strong>nings<strong>codes</strong> • alle<strong>en</strong> rele<strong>van</strong>te aspect<strong>en</strong>, die m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> aan elkaar<br />
kunn<strong>en</strong> doorgev<strong>en</strong>, want iconische <strong>codes</strong> legg<strong>en</strong> niet vast wat e<strong>en</strong> grafisch tek<strong>en</strong> in<br />
aanmerking doet kom<strong>en</strong> om te verwijz<strong>en</strong> naar bepaalde rele<strong>van</strong>te trekk<strong>en</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong><br />
refer<strong>en</strong>t. Herk<strong>en</strong>nings<strong>codes</strong> moet<strong>en</strong> aangeleerd of anderszins verworv<strong>en</strong> word<strong>en</strong>. Volgt<br />
voorbeeld kind dat helicopter uitbeeldt door gebaar <strong>en</strong> tek<strong>en</strong>ing. Het toont zijn coderingsmogelijkhed<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> de gr<strong>en</strong>z<strong>en</strong> daar<strong>van</strong>.<br />
1.II.6 (207) De zinsnede 'op <strong>en</strong>igerlei wijze e<strong>en</strong> zekere gelijk<strong>en</strong>is' is nu nog<br />
problematischer geword<strong>en</strong>. Gaat gelijk<strong>en</strong>is over zak<strong>en</strong> die m<strong>en</strong> ziet of die m<strong>en</strong> weet? Het<br />
publiek herk<strong>en</strong>t ge<strong>en</strong> <strong>visuele</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> als het gaat om eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong>, die m<strong>en</strong> wel weet<br />
maar die m<strong>en</strong> niet visueel kan terugvind<strong>en</strong>. Kunst<strong>en</strong>aars echter wel, zowel primitieve als<br />
a<strong>van</strong>t-garde. Het iconisch tek<strong>en</strong> kan dus teruggrijp<strong>en</strong> op optische, ontologische of<br />
geconv<strong>en</strong>tionaliseerde eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong> <strong>van</strong> zijn object. Geconv<strong>en</strong>tionaliseerd = ontstaan<br />
uit inmiddels geabsorbeerde iconologische conv<strong>en</strong>ties, ook als die oorspronkelijk e<strong>en</strong><br />
echte waarnemingservaring weergav<strong>en</strong>. Voorbeeld; beeld<strong>en</strong> <strong>van</strong> de zon.<br />
1.II.7 (209) De conv<strong>en</strong>tie regelt al onze afbeeldingsoperaties. Voorbeeld; aquarel. Hier<br />
zijn niet lijn<strong>en</strong> het middel, maar kleur- <strong>en</strong> helderheids-verschill<strong>en</strong> <strong>van</strong> vlakk<strong>en</strong>. Zo kiest de<br />
aquarellist de hachelijkste <strong>en</strong> meerduidigste eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong>, namelijk het vermog<strong>en</strong> om<br />
licht te absorber<strong>en</strong> <strong>en</strong> te reflecter<strong>en</strong>. En hoe e<strong>en</strong> kleurnuance e<strong>en</strong> verschil in<br />
lichtabsorbtie kan weergev<strong>en</strong>, hangt wederom <strong>van</strong> e<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tie af. Voorbeeld;<br />
Gombrich's Wiv<strong>en</strong>hoe Park. Hier vindt Constable in 1816 de codering uit <strong>van</strong> onze<br />
waarneming <strong>van</strong> licht. Vergelijking met foto's. ". . de kunst<strong>en</strong>aar kan ev<strong>en</strong>min copiër<strong>en</strong><br />
want hij ziet; hij kan het hoogst<strong>en</strong>s vertal<strong>en</strong> in de term<strong>en</strong> <strong>van</strong> zijn medium. (Kunst <strong>en</strong><br />
Illusie; pag. 36)" Conclusie; onze manier <strong>van</strong> beeld<strong>en</strong>de kunst bekijk<strong>en</strong>, wordt door onze<br />
verwachting<strong>en</strong> beïnvloed. We tred<strong>en</strong> het kunstwerk tegemoet met tevor<strong>en</strong> ingestelde<br />
ant<strong>en</strong>nes.<br />
1.II.8 (211) We hebb<strong>en</strong> de iconografische <strong>codes</strong> niet alle<strong>en</strong> gedefinieerd als middel om<br />
waarnemingsomstandighed<strong>en</strong> weer te gev<strong>en</strong> met conv<strong>en</strong>tionele grafische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, maar<br />
ook als middel om percept<strong>en</strong> te d<strong>en</strong>oter<strong>en</strong> die het tek<strong>en</strong> terugbr<strong>en</strong>g<strong>en</strong> tot vere<strong>en</strong>voudigde<br />
grafische conv<strong>en</strong>ties. Zulke reducties kom<strong>en</strong> bij elk icon voor door onze gewoonte af te<br />
gaan op rele<strong>van</strong>te k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong>, maar ze zijn het sterkst bij stereotyp<strong>en</strong>, emblem<strong>en</strong> of<br />
heraldische beeld<strong>en</strong>. Voorbeeld; verouderde verkeersbord<strong>en</strong> met auto's, locomotiev<strong>en</strong>,<br />
schoolkinder<strong>en</strong>; iconografische conv<strong>en</strong>ties. Vervolg<strong>en</strong>s meer voorbeeld<strong>en</strong> uit de<br />
kunstgeschied<strong>en</strong>is.<br />
1.II.9 (212) Over comic strips; uit onderzoek blijkt, dat ouder<strong>en</strong> die beter interpreter<strong>en</strong><br />
dan kinder<strong>en</strong> <strong>en</strong> dat we moet<strong>en</strong> concluder<strong>en</strong> dat ons lexicon <strong>van</strong> het groteske <strong>en</strong><br />
komische stoelt op de lev<strong>en</strong>servaring <strong>van</strong> de ont<strong>van</strong>ger <strong>en</strong> op conv<strong>en</strong>ties ontstaan tijd<strong>en</strong>s<br />
de hele ontwikkeling der kunst.<br />
Slotconclusie; net als 'structuur' geldt ook hier dat de verkoz<strong>en</strong> ord<strong>en</strong>ing niet e<strong>en</strong><br />
waarschijnlijke structuur weergeeft, maar e<strong>en</strong> reeks <strong>van</strong> verschill<strong>en</strong> <strong>en</strong> relaties. Het<br />
iconische tek<strong>en</strong> construeert e<strong>en</strong> model <strong>van</strong> betrekking<strong>en</strong> tuss<strong>en</strong> <strong>visuele</strong> f<strong>en</strong>om<strong>en</strong><strong>en</strong>, dat<br />
congru<strong>en</strong>t is aan dat der waarnemingsbetrekking<strong>en</strong>, dat wij ons construer<strong>en</strong> bij het<br />
herk<strong>en</strong>n<strong>en</strong> <strong>en</strong> herinner<strong>en</strong>. Als e<strong>en</strong> icon erg<strong>en</strong>s "op <strong>en</strong>igerlei wijze e<strong>en</strong> zekere gelijk<strong>en</strong>is"<br />
mee heeft, dan is het wel met de virtuele modell<strong>en</strong> <strong>van</strong> onze geest.<br />
1.III Die Möglichkeit der Codifizierung der ikonisch<strong>en</strong> Zeich<strong>en</strong> (214)<br />
1.III.1 Het icon toont de rele<strong>van</strong>te aspect<strong>en</strong>; jong kind vindt romp<strong>en</strong> niet rele<strong>van</strong>t <strong>en</strong><br />
tek<strong>en</strong>t kop-potig<strong>en</strong>. En dit is nog maar het macroscopische niveau. Anders dan bij de taal<br />
(opgebouwd uit discrete e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>), staan we hier voor e<strong>en</strong> continuum <strong>van</strong> verglijd<strong>en</strong>de<br />
niveau's. Het panorama <strong>van</strong> iconische <strong>codes</strong> is dus ingewikkelder; er zijn zeer sterke (als<br />
morse<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>), er zijn sterke (als bij taal) <strong>en</strong> zwakke, die veranderlijk zijn <strong>en</strong> waar<br />
facultatieve variant<strong>en</strong> de overhand hebb<strong>en</strong>.<br />
1.III.2 (214) Op het vlak <strong>van</strong> het icon zijn er oneindig veel manier<strong>en</strong> e<strong>en</strong> paard af te<br />
beeld<strong>en</strong>. En dat is iets anders dan iets kunn<strong>en</strong> b<strong>en</strong>oem<strong>en</strong> in honderd tal<strong>en</strong>, want die
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
blijv<strong>en</strong> telbaar. Ook is e<strong>en</strong> beeld direct begrijpelijk, terwijl tal<strong>en</strong> geleerd moet<strong>en</strong> word<strong>en</strong>.<br />
1.III.3 (215) We hebb<strong>en</strong> het bestaan lat<strong>en</strong> zi<strong>en</strong> <strong>van</strong> iconische codificaties <strong>en</strong> <strong>van</strong><br />
codificatie-clusters met moeilijk te onderscheid<strong>en</strong> bestanddel<strong>en</strong>. In e<strong>en</strong> iconisch<br />
syntagma spel<strong>en</strong> bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> contextinvloed<strong>en</strong> zodanig mee, dat het moeilijk is de<br />
rele<strong>van</strong>te k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong> te onderscheid<strong>en</strong> <strong>van</strong> de facultatieve variant<strong>en</strong>. Beeld<strong>en</strong> ontstaan<br />
uit e<strong>en</strong> chromatisch palet zonder discontinuïteit<strong>en</strong>. Dit is typer<strong>en</strong>d voor het <strong>visuele</strong> veld.<br />
De moeilijkheid <strong>van</strong> e<strong>en</strong> semiotische definitie wordt duidelijk, wanneer we de eerder<br />
gegev<strong>en</strong> definities <strong>van</strong> d<strong>en</strong>otatie/connotatie <strong>en</strong> ext<strong>en</strong>sionaliteit/int<strong>en</strong>sionaliteit erop will<strong>en</strong><br />
toepass<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> lijn kan 'paard' d<strong>en</strong>oter<strong>en</strong> (iconisch tek<strong>en</strong>) <strong>en</strong> e<strong>en</strong> plaatje <strong>van</strong> e<strong>en</strong> officier<br />
met steek op <strong>en</strong> hand in z'n jas 'Napoleon' (iconografisch symbool). Het semantisch<br />
probleem der eig<strong>en</strong>nam<strong>en</strong>, maar dan anders. Waarom is dit Napoleon? Omdat het beeld<br />
niet alle<strong>en</strong> de waarnemingsomstandighed<strong>en</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong> m<strong>en</strong>taal schema inhoudt, maar ook<br />
conv<strong>en</strong>tionele grafische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> die beantwoord<strong>en</strong> aan de begripsvoorwaard<strong>en</strong> <strong>van</strong> <strong>en</strong>ige<br />
connotata. Dit feit dwingt ons dieper in te gaan op de conv<strong>en</strong>tionele mogelijkhed<strong>en</strong> <strong>van</strong><br />
icons. Bijv. verder grav<strong>en</strong> tot de basise<strong>en</strong>hed<strong>en</strong> <strong>en</strong> dan uitkijk<strong>en</strong> naar e<strong>en</strong> code, die stoelt<br />
op opposities <strong>van</strong> discrete e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong> <strong>en</strong> waarmee in successievelijke combinaties<br />
complexe syntagmata geg<strong>en</strong>ereerd kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong>.<br />
1.III.4 (216) In hun opbouw zijn de <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> <strong>en</strong> sub<strong>tek<strong>en</strong>s</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong> tek<strong>en</strong>ing niet vergelijkbaar<br />
met taal<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>; omdat ze ge<strong>en</strong> waarde hebb<strong>en</strong> door plaatsing of oppositie, omdat<br />
hun wel of niet aanwezig zijn op zich ge<strong>en</strong> betek<strong>en</strong>is heeft; omdat ze, zelf betek<strong>en</strong>isloos,<br />
alle<strong>en</strong> in e<strong>en</strong> context tot betek<strong>en</strong>is kom<strong>en</strong>; <strong>en</strong> omdat ze ge<strong>en</strong> systeem <strong>van</strong> stabiele<br />
verschill<strong>en</strong> vorm<strong>en</strong> (zoals punt, lijn <strong>en</strong> cirkel t.o.v. elkaar in oppositie zoud<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong><br />
staan.) Hun betek<strong>en</strong>iswaarde verschilt per conv<strong>en</strong>tie <strong>en</strong> elke conv<strong>en</strong>tie kan op slag<br />
verander<strong>en</strong>; iconische <strong>codes</strong> zijn zwakke <strong>codes</strong>. Wie tek<strong>en</strong>t onderscheidt zich sowieso <strong>en</strong><br />
krijgt erk<strong>en</strong>ning als technicus <strong>van</strong> zijn eig<strong>en</strong> idiolect<strong>en</strong>.<br />
1.III.5 (217) Hoewel het iconische tek<strong>en</strong> de caracteristica <strong>van</strong> e<strong>en</strong> 'stijl' overdrev<strong>en</strong><br />
individualiseert, is toch de problematiek er<strong>van</strong> niet wez<strong>en</strong>lijk anders dan die <strong>van</strong> de<br />
facultatieve variant<strong>en</strong> <strong>en</strong> individuele intonaties bij de taal. Volgt studie I<strong>van</strong> Fónagy over<br />
variaties in codegebruik op fonetisch niveau. Hij definieert de manier <strong>van</strong> prat<strong>en</strong> als e<strong>en</strong><br />
tweede bericht, dat zich met het normale bericht verbindt <strong>en</strong> dat anders gedecodeerd<br />
wordt. Alsof er bij de informatieoverdracht twee soort<strong>en</strong> z<strong>en</strong>d- <strong>en</strong> twee soort<strong>en</strong> ont<strong>van</strong>gstapparat<strong>en</strong><br />
zoud<strong>en</strong> zijn; één voor de taalcode (discrete e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>), één voor zoiets als e<strong>en</strong><br />
voortalig continuum; e<strong>en</strong> structuur die lijkt op die <strong>van</strong> de iconische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>.<br />
1.IV Analogisch und digital (220)<br />
1.IV.1 Tot dusver wilde Eco lat<strong>en</strong> zi<strong>en</strong> dat icons 'conv<strong>en</strong>tioneel' zijn; ge<strong>en</strong> eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong><br />
hebb<strong>en</strong> <strong>van</strong> hun refer<strong>en</strong>t<strong>en</strong>, maar volg<strong>en</strong>s e<strong>en</strong> code <strong>en</strong>ige ervaringsomstandighed<strong>en</strong><br />
reproducer<strong>en</strong>. Maar kunn<strong>en</strong> iconische <strong>codes</strong> nu ook bestudeerd word<strong>en</strong> als taal<strong>codes</strong>?<br />
Over de computer <strong>en</strong> de tekortkoming<strong>en</strong> <strong>van</strong> analoge modell<strong>en</strong>. Digitale modell<strong>en</strong> • te<br />
werk gaan via binaire disjuncties • opdeling in discrete e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>. Analoge modell<strong>en</strong> •<br />
precieze æquival<strong>en</strong>ties. Hier ge<strong>en</strong> codificatie, want code volgt hier e<strong>en</strong> veronderstelde<br />
parallel. Bij het ijk<strong>en</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong> bepaald fysisch verschijnsel op e<strong>en</strong> bepaalde meete<strong>en</strong>heid<br />
gaat m<strong>en</strong> uit <strong>van</strong> e<strong>en</strong> tevor<strong>en</strong> erk<strong>en</strong>de æquival<strong>en</strong>tie. Dit 'uitgaan <strong>van</strong>' hangt niet af <strong>van</strong><br />
e<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tie, maar gaat aan deze vooraf. Hier wordt de code niet uit e<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tie<br />
verklaard. De raison d'être <strong>van</strong> de code komt voort uit iets dat er tevor<strong>en</strong> al was; de<br />
iconische gelijk<strong>en</strong>is. Wat is daar dan mis mee? We kunn<strong>en</strong> die zeer wel lat<strong>en</strong><br />
functioner<strong>en</strong> (net als de waarneming <strong>en</strong> de iconische repres<strong>en</strong>tatie) <strong>en</strong> ook aanvaard<strong>en</strong>,<br />
maar niet verklar<strong>en</strong>, omdat we het niet zelf hebb<strong>en</strong> voortgebracht.<br />
Red<strong>en</strong> voor semiotisch onderzoek; bewijz<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tionaliteit <strong>van</strong> communicatie. Toch<br />
twee aspect<strong>en</strong> aan semiotische beweging, die <strong>van</strong> bericht naar code gaat <strong>en</strong> omgekeerd;<br />
<strong>en</strong>erzijds toont deze dat elk bericht op e<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tie berust, omdat hij het mechanisme<br />
er<strong>van</strong> slechts kan verklar<strong>en</strong> via erk<strong>en</strong>ning <strong>van</strong> die conv<strong>en</strong>tie; anderzijds tracht hij dit<br />
mechanisme spontaan op te roep<strong>en</strong>, doordat hij het zich slechts eig<strong>en</strong> kan mak<strong>en</strong> door<br />
het te producer<strong>en</strong>. Dit verschijnsel zou zich niet voordo<strong>en</strong> bij de natuurwet<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong>.<br />
Maar ook daar begint m<strong>en</strong> nu in te zi<strong>en</strong>, dat m<strong>en</strong> kan niet zonder verklaringsmodell<strong>en</strong>; de<br />
chemische formule voor e<strong>en</strong> stof, het atoommodel voor elem<strong>en</strong>taire deeltjes, het<br />
cybernetisch model voor g<strong>en</strong>etische process<strong>en</strong>. Ook fysische f<strong>en</strong>om<strong>en</strong><strong>en</strong> word<strong>en</strong> vatbaar<br />
voor herformulering als m<strong>en</strong> ze opvat als artificiële <strong>en</strong>titeit<strong>en</strong>. We hebb<strong>en</strong> gezi<strong>en</strong> dat<br />
geijkte opvatting<strong>en</strong> over het icon niet verklar<strong>en</strong> waarom het als tek<strong>en</strong> functioneert, juist<br />
omdat wordt aang<strong>en</strong>om<strong>en</strong> dat het fysisch zou zijn <strong>en</strong> op niet verder analyseerbare (=<br />
analoge) <strong>codes</strong> berust.
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
Als m<strong>en</strong> wil vasthoud<strong>en</strong> dat het icon conv<strong>en</strong>tioneel is, moet m<strong>en</strong> lat<strong>en</strong> zi<strong>en</strong> dat het niet<br />
berust op analoge <strong>codes</strong>, maar op digitale. Daarbij zijn twee punt<strong>en</strong> belangrijk; (1) dat het<br />
voldo<strong>en</strong>de is te bewijz<strong>en</strong> dat we iconische <strong>codes</strong> theoretisch e<strong>en</strong> digitale structuur kunn<strong>en</strong><br />
toeschrijv<strong>en</strong>, ook al kunn<strong>en</strong> we die in de praktijk niet altijd bewijz<strong>en</strong>, <strong>en</strong> (2) dat zo'n bewijs<br />
gaat over het hoe <strong>van</strong> communicatie in haar algeme<strong>en</strong>heid zonder universele of<br />
ontologische uitsprak<strong>en</strong>. Ad (1); Het kan zijn dat id<strong>en</strong>tificatie <strong>van</strong> alle discrete e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong><br />
onuitvoerbaar is. Voorbeeld<strong>en</strong> <strong>van</strong> relativering<strong>en</strong> <strong>en</strong> ook <strong>van</strong> de opposities;<br />
ongemotiveerd • natuurlijk, gemotiveerd • geintellectualiseerd <strong>en</strong> dus geculturaliseerd.<br />
Ad (2); idem. Conclusie; e.e.a. is inderdaad in digitale begripp<strong>en</strong> te vertal<strong>en</strong>.<br />
1.IV.2 (225) Als ja/nee niet gaat, dan meer/minder gebruik<strong>en</strong> om e<strong>en</strong> continuum <strong>van</strong><br />
ijkpunt<strong>en</strong> te voorzi<strong>en</strong>. Maar nooit de codificatie annuler<strong>en</strong>!<br />
1.IV.3 (225) Over muziek, notitie <strong>en</strong> ruis. Ruis impliceert digitaliteit. Zonder digitaliteit<br />
ge<strong>en</strong> ruis.<br />
1.IV.4 (227) Over rasters (= digitaal) voor drukk<strong>en</strong> <strong>van</strong> foto's, plotters, etc.<br />
1.IV.5 (230) Sam<strong>en</strong>vatting. Slotsom; stelling<strong>en</strong> nog niet overtuig<strong>en</strong>d bewez<strong>en</strong>.<br />
2. DER MYTHOS DER DOPPELTEN GLIEDERUNG (231)<br />
2.1 De gevaarlijke neiging om alles wat zich niet onmiddellijk laat verklar<strong>en</strong> voor<br />
onverklaarbaar te houd<strong>en</strong>, heeft tot merkwaardige posities geleid. Bijv. de beslissing om<br />
communicatiesystem<strong>en</strong>, waarbij de voor tal<strong>en</strong> constitutieve tweevoudige opbouw<br />
ontbreekt, niet als tal<strong>en</strong> te erk<strong>en</strong>n<strong>en</strong>. Voor <strong>codes</strong>, die k<strong>en</strong>nelijk zwakker zijn dan<br />
taal<strong>codes</strong>, heeft m<strong>en</strong> beslot<strong>en</strong> dat het ge<strong>en</strong> <strong>codes</strong> zijn. En bij betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>de klusters,<br />
zoals iconische configuraties, wordt òf het tek<strong>en</strong>karakter weg<strong>en</strong>s verme<strong>en</strong>de<br />
onverklaarbaarheid g<strong>en</strong>egeerd òf wordt hoe dan ook e<strong>en</strong> opbouw geforceerd, die lijkt op<br />
die <strong>van</strong> de taal. E<strong>en</strong> zeer bed<strong>en</strong>kelijk voorbeeld daar<strong>van</strong> is het comm<strong>en</strong>taar <strong>van</strong> Lévi-<br />
Strauss op de figuratieve <strong>en</strong> de abstracte schilderkunst. Eco; volg<strong>en</strong>s Prieto ontstaat bij<br />
taal betek<strong>en</strong>is door e<strong>en</strong> sam<strong>en</strong>spel <strong>van</strong> monem<strong>en</strong> (betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>de klankunits, 1ste<br />
orde) <strong>en</strong> fonem<strong>en</strong> (betek<strong>en</strong>isloze klank<strong>en</strong>, 2de orde), maar dat wil nog niet zegg<strong>en</strong> dat dit<br />
altijd het geval moet zijn bij elke semiose ongeacht de sterkte of zwakte <strong>van</strong> de <strong>codes</strong>.<br />
Lévi-Strauss me<strong>en</strong>t dat er uitsluit<strong>en</strong>d sprake kan zijn <strong>van</strong> e<strong>en</strong> communicatiesysteem als<br />
de opbouw tweevoudig is als bij tal<strong>en</strong>.<br />
(Opm.; bij communicatiesystem<strong>en</strong> kan het begrip "Gliederung" o.a. slaan op de visies <strong>van</strong>; (1) Saussure:<br />
paradigmatische <strong>en</strong> syntagmatische as; (2) Hjelmslev: klein aantal betek<strong>en</strong>isloze figuræ, groot aantal<br />
combinaties daar<strong>van</strong> vorm<strong>en</strong> de taal<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>; (3) Greimas: elem<strong>en</strong>tair betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>d deeltje: seem <strong>en</strong> dat<br />
ingebed in e<strong>en</strong> structuur <strong>van</strong> klassem<strong>en</strong>, sem<strong>en</strong>, lexem<strong>en</strong> <strong>en</strong> isotopieën; (4) Eco in A.1.III.1 op pag. 57:<br />
betek<strong>en</strong>isloze bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>en</strong> combinaties daar<strong>van</strong>, al dan niet betek<strong>en</strong>is krijg<strong>en</strong>d onder regime <strong>van</strong> e<strong>en</strong><br />
code; (5) hier baseert Eco zich dus op Prieto.)<br />
2.2 (231) Over Lévi-Strauss b<strong>en</strong>adering <strong>van</strong> iconische kunst als taal <strong>en</strong> abstracte kunst<br />
als non-taal in 'La p<strong>en</strong>sée sauvage' <strong>en</strong> 'Le cuit et le crus'.<br />
2.3 (232) Stelling<strong>en</strong> Lévi-Strauss; 1) indi<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> tweevoudige opbouw, dan ge<strong>en</strong> taal;<br />
2) rechtvaardiging daar<strong>van</strong> in dieper ligg<strong>en</strong>de natuurlijke noodzakelijkhed<strong>en</strong>. Eco; 1)<br />
tweevoudige opbouw ge<strong>en</strong> dogma; 2) taal Lévi-Strauss's = ge<strong>en</strong> taal maar meta-taal.<br />
2.4 (233) Argum<strong>en</strong>teert - o.b.v. kaartspel/bridge/poker - dat Strauss één specifieke<br />
concretisatie verwisselt met de dieptestructuur zelf, die in principe diverse concretisaties<br />
zou moet<strong>en</strong> toelat<strong>en</strong>.<br />
2.5 (234) Maar heeft de code <strong>van</strong> het kaartspel dan e<strong>en</strong> tweevoudige opbouw? Er zijn<br />
verschill<strong>en</strong>de structurering<strong>en</strong> mogelijk. In dit geval meer dan één of twee.<br />
2.6 (235) 1) Dat bij verbale communicatie de tweevoudige opbouw dominant is, staat<br />
buit<strong>en</strong> kijf <strong>en</strong> 2) andere <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>ystem<strong>en</strong> k<strong>en</strong>n<strong>en</strong> diverse <strong>codes</strong>, waar<strong>van</strong> de typologie<br />
onderzocht moet word<strong>en</strong>.<br />
3. GLIEDERUNGEN DER VISUELLEN CODES (236)<br />
3.I Figur<strong>en</strong>, Zeich<strong>en</strong> und ikonische Aussag<strong>en</strong> (236)<br />
3.I.1 Onjuist te gelov<strong>en</strong> 1) dat elke communicatie gebaseerd moet zijn op e<strong>en</strong> code voor<br />
verbale communicatie; 2) dat taal altijd e<strong>en</strong> tweevoudige opbouw moet hebb<strong>en</strong>.<br />
Vruchtbaarder is aan te nem<strong>en</strong> dat 3) elke communicatie stoelt op <strong>codes</strong>; <strong>en</strong> dat 4) de
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
complexiteit daar<strong>van</strong> niet a priori hoeft vast te staan. Volg<strong>en</strong>s Prieto; 1ste niveau <strong>van</strong><br />
opbouw = monem<strong>en</strong>: <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> met de- <strong>en</strong> connotatie; 2de niveau = figuræ (want buit<strong>en</strong> de<br />
taal ge<strong>en</strong> fonem<strong>en</strong>) met slechts e<strong>en</strong> onderscheid<strong>en</strong>de waarde. Seem (vergelijk 2.1 hierbov<strong>en</strong>)<br />
= bijzonder tek<strong>en</strong>, waar<strong>van</strong> het betek<strong>en</strong>de niet voortkomt uit dat tek<strong>en</strong> zelf maar uit e<strong>en</strong><br />
talige uitspraak. Bijv. verkeersbord 'verbod<strong>en</strong> in te rijd<strong>en</strong>'. Bij 'seem' als visueel tek<strong>en</strong><br />
spreekt Eco <strong>van</strong> 'iconische bewering'. Opbouw zou dan word<strong>en</strong>: figuræ •<br />
<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>/monem<strong>en</strong> • sem<strong>en</strong>.<br />
1.I.2 (237) Typologie <strong>van</strong> <strong>codes</strong> o.b.v. hun opbouw volg<strong>en</strong>s Prieto;<br />
1.I.2.A Enkelvoudige <strong>codes</strong>; niet verder te ontled<strong>en</strong> sem<strong>en</strong>. Voorbeeld<strong>en</strong>; (1) éénseem-<strong>codes</strong>:<br />
witte stok blind<strong>en</strong> "ik blind!", ge<strong>en</strong> stok betek<strong>en</strong>t niet "ik zi<strong>en</strong>d!"; (2) <strong>codes</strong><br />
met nul-waarde: admiraalswimpel = admiraal aan boord, ge<strong>en</strong> wimpel = ge<strong>en</strong> admiraal<br />
aan boord; (3) verkeers<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>: per tek<strong>en</strong> één aanwijzing; atomair <strong>en</strong> ge<strong>en</strong> syntactische<br />
mogelijkhed<strong>en</strong>; (4) bus- <strong>en</strong> tramlijn<strong>en</strong>: lijn B of lijn 2; verder als (3).<br />
1.I.2.B Codes, exclusief <strong>van</strong> het 2de niveau (figuræ); sem<strong>en</strong> niet ontleedbaar in<br />
<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, wel in figuræ, die ge<strong>en</strong> betek<strong>en</strong>isfracties inhoud<strong>en</strong>; (1) buslijn<strong>en</strong> <strong>van</strong> 2 cijfers: lijn<br />
63 = gaat <strong>van</strong> plek A naar plek B; seem k<strong>en</strong>t betek<strong>en</strong>isloze figuræ 6 <strong>en</strong> 3; (2) nautische<br />
armsignal<strong>en</strong>, die staan voor letters alphabeth 'met code-betek<strong>en</strong>is'. Enkelvoudige sem<strong>en</strong><br />
voor complexe bewering<strong>en</strong>;<br />
1.I.2.C Codes, exclusief <strong>van</strong> het 1ste niveau (monem<strong>en</strong>); sem<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> ontleed<br />
word<strong>en</strong> in <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> maar niet in figuræ; (1) codificatie hotelkamers; seem 20 = 1ste kamer<br />
2de verd.; (2) verkeers<strong>tek<strong>en</strong>s</strong> met ontleedbaar seem; rode rand + fiets = verbod<strong>en</strong> voor<br />
fietsers; (3) decimale aanwijzing<strong>en</strong>; sem<strong>en</strong> met aantal cijfers ontleedbaar in e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>,<br />
ti<strong>en</strong>tall<strong>en</strong>, etc.<br />
1.I.2.D Codes met tweevoudige opbouw; sem<strong>en</strong> ontleedbaar in <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> <strong>en</strong> in<br />
figuræ; (1) tal<strong>en</strong>: fonem<strong>en</strong> vorm<strong>en</strong> monem<strong>en</strong> <strong>en</strong> die weer syntagm<strong>en</strong>; (2) telefoonnr's <strong>van</strong><br />
6 cijfers; sem<strong>en</strong> = opgebouwd uit <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> <strong>van</strong> betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>de par<strong>en</strong>, par<strong>en</strong> = twee<br />
betek<strong>en</strong>isloze figuræ.<br />
1.I.2.E Codes met wissel<strong>en</strong>de opbouw; <strong>codes</strong> waar<strong>van</strong> de elem<strong>en</strong>t<strong>en</strong> <strong>van</strong> functie<br />
kunn<strong>en</strong> wissel<strong>en</strong>. Tek<strong>en</strong>s • figuræ & figuræ • sem<strong>en</strong> & zo verder. Voorbeeld<strong>en</strong>; (1)<br />
tonale muziek; not<strong>en</strong> <strong>van</strong> toonladder zijn figuræ. In combinatie zijn het <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> met<br />
syntactische betek<strong>en</strong>is; intervall<strong>en</strong> <strong>en</strong> accoord<strong>en</strong>. Deze vorm<strong>en</strong> weer muzicale<br />
syntagm<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> melodielijn is te volg<strong>en</strong>, ongeacht instrum<strong>en</strong>t of klankkleur. Maar als we<br />
voor elke noot <strong>van</strong> klankkleur verander<strong>en</strong>, dan hor<strong>en</strong> we ge<strong>en</strong> melodielijn maar sequ<strong>en</strong>tie<br />
<strong>van</strong> klankkleur<strong>en</strong>. Not<strong>en</strong> op zich houd<strong>en</strong> dan op (tonaal)-rele<strong>van</strong>t te zijn. De klankkleur<br />
wordt dat. Klankkleur kan ook, ipv. figura te zijn, tot tek<strong>en</strong> word<strong>en</strong>, dat vol is <strong>van</strong> culturele<br />
connotaties. Bijv. herdersfluit = arcadische stemming. (2) speelkaart<strong>en</strong> <strong>en</strong> militaire<br />
onderscheidings<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>; voorbeeld<strong>en</strong> <strong>van</strong> <strong>codes</strong> die zich op diverse manier<strong>en</strong> lat<strong>en</strong><br />
structurer<strong>en</strong> al naar gelang de eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong> die m<strong>en</strong> rele<strong>van</strong>t acht. Volg<strong>en</strong> meer<br />
voorbeeld<strong>en</strong>; <strong>codes</strong> voor spel<strong>en</strong> met speelkaart<strong>en</strong>, diverse <strong>codes</strong> militaire<br />
onderscheidings<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>.<br />
3.II Analytische und synthetische Codes (240)<br />
3.II.1 (Analytisch eerder gedefinieerd als semiotisch <strong>en</strong> synthetisch als factueel.) Codes structurer<strong>en</strong><br />
zich vaak door als rele<strong>van</strong>t aan te merk<strong>en</strong> òf die k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong>, die in e<strong>en</strong> analytische code<br />
syntagmata het<strong>en</strong>, òf die syntagmata (eindpunt<strong>en</strong> combinatorische mogelijkhed<strong>en</strong>), die<br />
voor synthetische <strong>codes</strong> rele<strong>van</strong>te k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong> zijn. Voorbeeld; nautische armsignal<strong>en</strong>. De<br />
<strong>tek<strong>en</strong>s</strong> hier zijn figuræ, die analytischer zijn dan fonem<strong>en</strong>, <strong>en</strong> waarmee syntactische<br />
combinaties te mak<strong>en</strong> zijn, die praktisch overe<strong>en</strong>kom<strong>en</strong> met de oorspronkelijke figuræ<br />
<strong>van</strong> de taal. Het teg<strong>en</strong>overgestelde zi<strong>en</strong> we bij <strong>codes</strong> <strong>van</strong> vertelfuncties. Zulke <strong>codes</strong><br />
k<strong>en</strong>n<strong>en</strong> grote narrato-syntactische blokk<strong>en</strong>, die voor de vertelcode rele<strong>van</strong>t zijn, maar voor<br />
de taalcode gewone syntagmata blijv<strong>en</strong>. Dat betek<strong>en</strong>t, dat voor e<strong>en</strong> code niet slechts<br />
figuræ belangrijk kunn<strong>en</strong> zijn als constitutievee k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong>, maar ook bewering<strong>en</strong> als<br />
geheel. En zo meer over het gedrag <strong>en</strong> de ingewikkelde spelregels <strong>van</strong> <strong>codes</strong>.<br />
3.II.2 (241) Over narrato-syntactische blokk<strong>en</strong> bij I Promessi Sposi <strong>van</strong> Manzoni.<br />
3.III Die ikonische Aussage (242)<br />
3.III.1 Over f<strong>en</strong>om<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>van</strong> codificatie in ope<strong>en</strong>volg<strong>en</strong>de lag<strong>en</strong> bij <strong>visuele</strong> communicatie.<br />
Iconografische <strong>codes</strong> hebb<strong>en</strong> betrekking op attribut<strong>en</strong> <strong>van</strong> bijv. emblematische<br />
vrouwelijke persoonlijkhed<strong>en</strong> (Salomé, Judith, etc.) Het gaat hier over connotaties zonder<br />
dat de code de voorwaard<strong>en</strong> voor d<strong>en</strong>otatie heeft vastgelegd. Hoe moet het <strong>visuele</strong><br />
syntagma "Vrouw" zijn om e<strong>en</strong> dergelijke vrouw uit te beeld<strong>en</strong>? De iconografische code<br />
erk<strong>en</strong>t als rele<strong>van</strong>t; "Vrouw", "afgeslag<strong>en</strong> hoofd", "schaal", etc. maar niet de bestanddel<strong>en</strong>
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
<strong>van</strong> het tek<strong>en</strong> zelf. Die laatste word<strong>en</strong> gecodificeerd door e<strong>en</strong> meer analytische code;<br />
namelijk de iconische. Voor iconografische <strong>codes</strong>, die stoel<strong>en</strong> op iconische <strong>codes</strong>, word<strong>en</strong><br />
de betek<strong>en</strong>iss<strong>en</strong> <strong>van</strong> de iconische <strong>codes</strong> tot <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>.<br />
(Voorbeeld; man + object<strong>en</strong> = ? Met object<strong>en</strong> conf. iconische code kan man voldo<strong>en</strong> aan iconografische<br />
code • man + (mantel, baard, staf & mijter) = Sinterklaas. Hier word<strong>en</strong> object<strong>en</strong> eerst attribut<strong>en</strong> conf.<br />
iconische code daarna <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> in iconografische code).<br />
3.III.2 (243) Tek<strong>en</strong>s <strong>van</strong> iconische <strong>codes</strong> zijn bewering<strong>en</strong> Betek<strong>en</strong>isclusters, die verder<br />
ontleed kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong> in meer precieze <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, maar bijna niet in figuræ , de fonem<strong>en</strong><br />
<strong>van</strong> het <strong>visuele</strong> veld.<br />
3.III.3 (244) Op figura-niveau k<strong>en</strong>t e<strong>en</strong> iconische code als rele<strong>van</strong>te trekk<strong>en</strong> groothed<strong>en</strong>,<br />
die verwijz<strong>en</strong> naar meer analytische <strong>codes</strong>; die der waarneming. En iconische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong><br />
d<strong>en</strong>oter<strong>en</strong> slechts, wanneer ze gelez<strong>en</strong> word<strong>en</strong> binn<strong>en</strong> het kader <strong>van</strong> e<strong>en</strong> iconische<br />
bewering. Soms kan zo'n bewering op zich al voldo<strong>en</strong>de betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>d zijn. Ze heeft<br />
dan het karakter <strong>van</strong> e<strong>en</strong> iconografische bewering of <strong>van</strong> e<strong>en</strong> conv<strong>en</strong>tioneel embleem,<br />
niet meer op te vatt<strong>en</strong> als icon, maar als visueel symbool. Ook biedt de context<br />
mogelijkhed<strong>en</strong> om nog onduidelijke <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> op te nem<strong>en</strong>. Zo niet, dan verschijn<strong>en</strong> de<br />
<strong>tek<strong>en</strong>s</strong> als veelduidig <strong>en</strong> nerg<strong>en</strong>s aan gelijk <strong>en</strong> dus hebb<strong>en</strong> ze dan ook niet "<strong>en</strong>ige<br />
eig<strong>en</strong>schapp<strong>en</strong>" <strong>van</strong> iets. Dit krijgt m<strong>en</strong> o.a. als m<strong>en</strong> e<strong>en</strong> stukje uit e<strong>en</strong> figuratief beeld<br />
isoleert. Dat stukje wordt dan e<strong>en</strong> abstract. Nogmaals; zo'n iconische bewering wordt<br />
gedaan in e<strong>en</strong> idiolect, e<strong>en</strong> soort code die betek<strong>en</strong>is geeft aan de eig<strong>en</strong> analytische<br />
elem<strong>en</strong>t<strong>en</strong>.<br />
In het <strong>visuele</strong> veld zijn er veel meer conv<strong>en</strong>ties dan in de taal. M<strong>en</strong> kan in z'n<br />
algeme<strong>en</strong>heid niet sprek<strong>en</strong> <strong>van</strong> 'de iconische code', er is e<strong>en</strong> m<strong>en</strong>igte iconische <strong>codes</strong>.<br />
Maximaal zijn er ev<strong>en</strong>veel <strong>codes</strong> als bewering<strong>en</strong>. Ter inperking daar<strong>van</strong>; ev<strong>en</strong>veel <strong>codes</strong><br />
als persoonlijke stijl<strong>en</strong> <strong>van</strong> kunst<strong>en</strong>aars; idem als stijl<strong>en</strong> <strong>van</strong> schol<strong>en</strong> of periodes; doch<br />
<strong>codes</strong> voor niet-æsthetisch werk zijn niet meer dan ope<strong>en</strong>hoping<strong>en</strong> <strong>van</strong> overbek<strong>en</strong>de<br />
syntagmata; <strong>codes</strong> hebb<strong>en</strong> vaak maar e<strong>en</strong> kort <strong>en</strong> vluchtig lev<strong>en</strong>.<br />
3.III.4 1) Omdat catalogus <strong>van</strong> rele<strong>van</strong>te figuræ gemaakt zou moet<strong>en</strong> word<strong>en</strong> door<br />
waarnemingspsycholog<strong>en</strong> <strong>en</strong> 2) omdat iconische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> herk<strong>en</strong>baar word<strong>en</strong> binn<strong>en</strong> het<br />
kader <strong>van</strong> context-code-bewering<strong>en</strong>, daarom moet het catalogiser<strong>en</strong> gebeur<strong>en</strong> op het<br />
niveau <strong>van</strong> die bewering<strong>en</strong>. Tev<strong>en</strong>s het niveau voor e<strong>en</strong> <strong>semiotiek</strong> <strong>van</strong> de <strong>visuele</strong><br />
communicatie. Het is verder aan de psycholog<strong>en</strong> om vast te stell<strong>en</strong> 1) of de waarneming<br />
<strong>van</strong> het reële object rijker is dan wat de iconische bewering aanbiedt; 2) of het iconische<br />
tek<strong>en</strong> voldoet aan de perceptievoorwaard<strong>en</strong> <strong>en</strong> 3) of in het waarnemingsveld slechts die<br />
perceptievoorwaard<strong>en</strong> vastgesteld kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong>, die verwant zijn aan die der iconische<br />
<strong>codes</strong>.<br />
3.III.5 (246) Categorieën <strong>van</strong> iconische <strong>codes</strong> voor <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>;<br />
(1) waarnemings<strong>codes</strong> : wanneer perceptie toereik<strong>en</strong>d? Bestudeerd door<br />
perceptiepsychologie;<br />
(2) herk<strong>en</strong>nings<strong>codes</strong> : in 'iconische zinn<strong>en</strong>' gev<strong>en</strong> zij clusters <strong>van</strong><br />
perceptievoorwaard<strong>en</strong> op grond waar<strong>van</strong> wij die voorwerp<strong>en</strong> herk<strong>en</strong>n<strong>en</strong> of ons die<br />
herinner<strong>en</strong>;<br />
(3) overdrachts<strong>codes</strong> : gev<strong>en</strong> de voorwaard<strong>en</strong> voor zintuigelijke waarneming. Bijv.<br />
korrelgrootte <strong>van</strong> rasters. Beïnvloed<strong>en</strong> indirect ook æsthetische waarneming.<br />
(4) tonale <strong>codes</strong> : system<strong>en</strong> <strong>van</strong> inmiddels geconv<strong>en</strong>tionaliseerde facultatieve variant<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> system<strong>en</strong> <strong>van</strong> stilistische conv<strong>en</strong>ties;<br />
(5) iconische <strong>codes</strong> : gebaseerd op herk<strong>en</strong>bare elem<strong>en</strong>t<strong>en</strong>, die o.b.v. overdrachts<strong>codes</strong><br />
gerealiseerd word<strong>en</strong>; gev<strong>en</strong> figuræ , <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> <strong>en</strong> bewering<strong>en</strong>;<br />
a) figuræ : figure-ground, geometrieën, helderheidscontrast<strong>en</strong>; waarnemingsvoorwaard<strong>en</strong>,<br />
transcripties in betek<strong>en</strong>isloze grafische details conf. modaliteit<strong>en</strong> code. Ze zijn<br />
zonder tal <strong>en</strong> niet altijd discreet. Vandaar dat het 2de niveau e<strong>en</strong> continuum <strong>van</strong><br />
mogelijkhed<strong>en</strong> lijkt, waaruit oneindig veel individuele berichtfragm<strong>en</strong>t<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong><br />
voortkom<strong>en</strong> (ontcijferbaar <strong>van</strong>uit de context), die echter nog niet herleidbaar zijn tot e<strong>en</strong><br />
exact definieerbare code.<br />
b) <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> : staan voor betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>de details. Ze d<strong>en</strong>oter<strong>en</strong> herk<strong>en</strong>ningselem<strong>en</strong>t<strong>en</strong><br />
of abstracte modell<strong>en</strong> daar<strong>van</strong>.<br />
c) iconische bewering<strong>en</strong> : (Prieto: sem<strong>en</strong>) e<strong>en</strong> man, e<strong>en</strong> paard; schijnbaar e<strong>en</strong>voudige<br />
beeld<strong>en</strong>, in feite complexe iconische bewering<strong>en</strong>. Iconische <strong>codes</strong> beperk<strong>en</strong> zich vaak tot<br />
dit niveau, want ze zijn gemakkelijk te catalogiser<strong>en</strong>.<br />
(6) iconografische <strong>codes</strong> : de betek<strong>en</strong>iss<strong>en</strong> <strong>van</strong> de iconische <strong>codes</strong> zijn hier de<br />
betek<strong>en</strong>isdragers. Hier niet meer 'e<strong>en</strong> man' of 'e<strong>en</strong> paard', maar 'monarch' of 'sinterklaas'<br />
te paard.
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
(7) smaak<strong>codes</strong> : met extreme volatiliteit bepal<strong>en</strong> zij de connotaties <strong>en</strong><br />
connotatieket<strong>en</strong>s bij de voorgaande <strong>codes</strong>.<br />
(8) retorische <strong>codes</strong> : assimilaties uit conv<strong>en</strong>tionalisering <strong>van</strong> rec<strong>en</strong>te iconische<br />
oplossing<strong>en</strong>.<br />
(9) stilistische <strong>codes</strong> : <strong>codes</strong> <strong>van</strong> stylistische stereotyp<strong>en</strong>.<br />
(10) <strong>codes</strong> <strong>van</strong> het onbewuste : <strong>codes</strong> waar<strong>van</strong> m<strong>en</strong> veronderstelt dat ze mogelijke<br />
psychische reacties g<strong>en</strong>erer<strong>en</strong>.<br />
3.III.6 (249) Vaak zull<strong>en</strong> <strong>codes</strong> connotatieve lexica of e<strong>en</strong>voudige repertoires blijk<strong>en</strong> te<br />
zijn<br />
4. EINIGE PROBEN: DER FILM UND DAS PROBLEM DER<br />
ZEITGENÖSSISCHEN MALEREI (250)<br />
4.I Der Kinematographische Code (250)<br />
4.I.1 Veronderstelling<strong>en</strong> uit de voorgaande hoofdstukk<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> het beste geverifieerd<br />
word<strong>en</strong> aan de hand <strong>van</strong> communicatie via film. Het gaat daarbij om de stelling<strong>en</strong> 1) niettalige<br />
communicatie hoeft niet persé het model <strong>van</strong> de taal te volg<strong>en</strong> <strong>en</strong> 2) één code<br />
systematiseert de rele<strong>van</strong>te k<strong>en</strong>merk<strong>en</strong> op of macro- of microniveau. Meer verfijnde<br />
analyses of structurering<strong>en</strong> staan buit<strong>en</strong> e<strong>en</strong> dergelijke code <strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> ook niet verklaard<br />
word<strong>en</strong> uit e<strong>en</strong> basiscode.<br />
4.I.2 (250) De filmcode, die communicatie op narratologisch niveau codificeert, is niet de<br />
cinematografische code, die de reproduceerbaarheid der werkelijkheid met<br />
cinematografische middel<strong>en</strong> conditioneert. De eerste stoelt op de tweede, maar m<strong>en</strong><br />
moet de connotatie <strong>van</strong> de film onderscheid<strong>en</strong> <strong>van</strong> cinematografische d<strong>en</strong>otatie, die de<br />
film <strong>en</strong> de TV geme<strong>en</strong>schappelijk hebb<strong>en</strong>. Pasolini heeft voorgesteld beide<br />
communicatievorm<strong>en</strong> "audiovisueel" te noem<strong>en</strong>. Vorm<strong>en</strong>, die zowel talig zijn, als<br />
accoustisch <strong>en</strong> iconisch. Drie geïntegreerde aspectsystem<strong>en</strong> met elk hun eig<strong>en</strong> <strong>codes</strong>.<br />
Lat<strong>en</strong> we ons daarom beperk<strong>en</strong> tot het audio<strong>visuele</strong> aspect op het simpelste iconische<br />
niveau; analyse <strong>van</strong> de filmtaal uit het allereerste begin <strong>van</strong> de film. En dat aan de hand<br />
<strong>van</strong> Metz <strong>en</strong> Pasolini.<br />
4.I.3 (251) Metz onderzoekt film op mogelijkhed<strong>en</strong> <strong>van</strong> semiologische analyse. Hij<br />
neemt allereerst e<strong>en</strong> niet analyseerbaar primum aan, dat niet zou bestaan uit discrete<br />
e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>. Dit primum is het beeld, e<strong>en</strong> analogon <strong>van</strong> de werkelijkheid dat niet berust op<br />
de conv<strong>en</strong>ties <strong>van</strong> de taal. Film<strong>semiotiek</strong> is volg<strong>en</strong>s Metz <strong>semiotiek</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong> parole dat<br />
ge<strong>en</strong> taal achter zich heeft. Het filmische discours zou dan ontstaan uit de ontmoeting <strong>van</strong><br />
bepaalde typ<strong>en</strong> <strong>van</strong> parole.<br />
Pasolini me<strong>en</strong>t dat er e<strong>en</strong> taal <strong>van</strong> de film is <strong>en</strong> dat het niet nodig is dat filmtaal de<br />
tweevoudige opbouw moet hebb<strong>en</strong>, waarmee linguist<strong>en</strong> taal definier<strong>en</strong>. Bij het zoek<strong>en</strong><br />
naar bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>van</strong> zo'n filmtaal blijft Pasolini echter staan op de drempel <strong>van</strong> e<strong>en</strong><br />
betreur<strong>en</strong>swaardige misvatting omtr<strong>en</strong>t de "werkelijkheid". De basiselem<strong>en</strong>t<strong>en</strong> <strong>van</strong> het<br />
cinematografisch discours (<strong>van</strong> de audio<strong>visuele</strong> taal), zo vindt hij, zijn de voorwerp<strong>en</strong> zelf,<br />
die de camera ons laat zi<strong>en</strong> als e<strong>en</strong> werkelijkheid, die voorafgaat aan welke conv<strong>en</strong>tie<br />
dan ook; '<strong>semiotiek</strong> <strong>van</strong> de realiteit' <strong>en</strong> 'film als weerspiegeling <strong>van</strong> de natuurlijke taal <strong>van</strong><br />
het m<strong>en</strong>selijk handel<strong>en</strong>'.<br />
4.I.4 (252) Voor weerlegging <strong>van</strong> Metz' analogon zie B.1 • conv<strong>en</strong>tionaliteit iconische<br />
<strong>tek<strong>en</strong>s</strong>. Wel noemt Eco Metz' b<strong>en</strong>adering methodologisch nuttig als het gaat om de<br />
analyse <strong>van</strong> grote syntagmatische sequ<strong>en</strong>ties. Metz preciseerde later; er zijn <strong>en</strong>erzijds<br />
anthropologisch-culturele <strong>codes</strong> (m.b.t. waarneming, herk<strong>en</strong>ning, etc,) <strong>en</strong> iconische <strong>codes</strong><br />
(m.b.t. regels voor de grafische transscriptie <strong>van</strong> ervaringsgegev<strong>en</strong>s) die m<strong>en</strong> opdoet<br />
tijd<strong>en</strong>s de volwass<strong>en</strong>wording <strong>en</strong> anderzijds zijn er technisch meer complexe <strong>codes</strong><br />
(iconografische, grammaticale voor camerapositie <strong>en</strong> -instelling, montageregels <strong>en</strong><br />
narratologische) die bepaalde speciale beeldcombinaties conditioner<strong>en</strong>. De laatste zijn<br />
het studieobject <strong>van</strong> e<strong>en</strong> <strong>semiotiek</strong> <strong>van</strong> het filmische discours, die anders is dan <strong>en</strong><br />
complem<strong>en</strong>tair is aan e<strong>en</strong> <strong>semiotiek</strong> <strong>van</strong> de cinematografische 'taal'. Voorbeeld;<br />
Antonioni's Blow Up. Hier is de - voor begrip <strong>van</strong> de film ess<strong>en</strong>tiële - uitvergroting <strong>van</strong><br />
negatiev<strong>en</strong> (analogons) uitsluit<strong>en</strong>d interpreteerbaar voor h<strong>en</strong> die meer <strong>van</strong> de film hebb<strong>en</strong><br />
gezi<strong>en</strong>, i.c. erop voorbereid zijn de beeld<strong>en</strong> te interpreter<strong>en</strong> zoals bedoeld.<br />
4.I.5 (253) Het voorgaande weerlegt ook Pasolini's ideeën over film als '<strong>semiotiek</strong> der<br />
werkelijkheid' <strong>en</strong> zijn overtuiging dat voorwerp<strong>en</strong>, die op het doek geprojecteerd word<strong>en</strong>,<br />
de basiselem<strong>en</strong>t<strong>en</strong> <strong>van</strong> cinematografische taal zoud<strong>en</strong> zijn. E<strong>en</strong> semiotische naïveteit, in
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
strijd met haar method<strong>en</strong>, i.c. het opvatt<strong>en</strong> <strong>van</strong> fysieke feit<strong>en</strong> als culturele e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>.<br />
Pasolini noemt de handeling e<strong>en</strong> taal. Maar het begrip handeling heeft bij hem twee<br />
betek<strong>en</strong>iss<strong>en</strong>. Waar hij zegt dat relict<strong>en</strong> <strong>van</strong> communicaties <strong>van</strong> de præhistorische m<strong>en</strong>s<br />
ingrep<strong>en</strong> zijn in de 'natuur lijke' werkelijkheid t<strong>en</strong>gevolge <strong>van</strong> m<strong>en</strong>selijk handel<strong>en</strong>, dan ziet<br />
hij - net als Lévi-Strauss - handeling als e<strong>en</strong> proces, waaruit voorwerp<strong>en</strong> met tek<strong>en</strong>functie<br />
voortkom<strong>en</strong>. Doch dit type handeling heeft niets te mak<strong>en</strong> met handeling als<br />
betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>d gebaar, dat Pasolini wel moet interesser<strong>en</strong> wanneer hij wil sprek<strong>en</strong><br />
over film als taal. Handeling in de laatste betek<strong>en</strong>is is echter ge<strong>en</strong> 'natuur' <strong>en</strong> dus ook<br />
ge<strong>en</strong> 'werkelijkheid' in de zin <strong>van</strong> natuurlijk, irrationeel, præcultureel. In teg<strong>en</strong>deel het is<br />
cultuur, conv<strong>en</strong>tie, systeem, code. (verder over kinetica, proxemica, etc.)<br />
4.I.6 (256) Hoewel niet dezelfde als bij taal, heeft de filmtaal volg<strong>en</strong>s Pasolini e<strong>en</strong><br />
tweevoudige opbouw. Daarbij d<strong>en</strong>kt hij; (a) de elem<strong>en</strong>taire bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>van</strong> de filmtaal<br />
zijn voorwerp<strong>en</strong>, die voorkom<strong>en</strong> bij e<strong>en</strong> opname; (b) bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong>, die vorm<strong>en</strong> uit de<br />
werkelijkheid zijn, het<strong>en</strong> kinem<strong>en</strong> n.a.v. fonem<strong>en</strong>; (c) kinem<strong>en</strong> vorm<strong>en</strong> grotere e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>,<br />
rushes, die met de monem<strong>en</strong> uit de taal overe<strong>en</strong>kom<strong>en</strong>. Ad (a); reëel voorwerp uit e<strong>en</strong><br />
rush, eerder 'seem' g<strong>en</strong>oemd, • reëel feit met direct gemoti veerde betek<strong>en</strong>is, maar =<br />
effect <strong>van</strong> conv<strong>en</strong>tionalisering. Herk<strong>en</strong>ning <strong>van</strong> e<strong>en</strong> ding • significante configuratie •<br />
betek<strong>en</strong>is o.b.v. iconische <strong>codes</strong>. Wanneer Pasolini e<strong>en</strong> object <strong>van</strong> verme<strong>en</strong>de echtheid<br />
de functie <strong>van</strong> betek<strong>en</strong>isdrager geeft, dan verwart hij betek<strong>en</strong>isdrager, interpretant <strong>en</strong><br />
refer<strong>en</strong>t. Ad (b); deze bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> zijn niet æquival<strong>en</strong>t aan fonem<strong>en</strong>, want het zijn nog<br />
onderdel<strong>en</strong> <strong>van</strong> de ontlede betek<strong>en</strong>isdrager. Ad (c); die grotere e<strong>en</strong>heid <strong>van</strong> Pasolini, de<br />
rush, komt niet overe<strong>en</strong> met e<strong>en</strong> moneem, ev<strong>en</strong>tueel wel met e<strong>en</strong> uitspraak <strong>en</strong> dus met<br />
e<strong>en</strong> seem (iconisch statem<strong>en</strong>t). Slotopmerking; film k<strong>en</strong>t e<strong>en</strong> drievoudige opbouw!<br />
4.I.7 (257) E<strong>en</strong> drievoudige opbouw. Kan dat? Kijk<strong>en</strong> we naar de taal, dan zi<strong>en</strong> we welk<br />
economisch principe het gebruik bepaalt <strong>van</strong> e<strong>en</strong> tweevoudige opbouw; het hoge aantal<br />
mogelijke <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> door combinatie <strong>van</strong> e<strong>en</strong> beperkt aantal bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong>, de betek<strong>en</strong>isloze<br />
maar onderscheidbare fonem<strong>en</strong> of figuræ . Waarom dan e<strong>en</strong> drievoudige opbouw? Dat<br />
nuttig, indi<strong>en</strong> uit tek<strong>en</strong>combinaties simultaanduiding<strong>en</strong> (Hypersignifikate) af te leid<strong>en</strong> zijn.<br />
Deze verkrijgt m<strong>en</strong> beslist niet uit combinatie <strong>van</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, maar zodra e<strong>en</strong> simultaanduiding<br />
geïd<strong>en</strong>tificeerd is do<strong>en</strong> de <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> waaruit deze bestaat zich niet meer voor<br />
als onderdel<strong>en</strong> <strong>van</strong> e<strong>en</strong> seem, maar vervull<strong>en</strong> zij dezelfde functie als de figuræ vervull<strong>en</strong><br />
teg<strong>en</strong>over <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>. E<strong>en</strong> code met drievoudige opbouw k<strong>en</strong>t dus figuræ, die <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> vorm<strong>en</strong><br />
zonder dat zij deel uitmak<strong>en</strong> <strong>van</strong> hun betek<strong>en</strong>is; <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, die zich tot syntagmata lat<strong>en</strong><br />
verbind<strong>en</strong>; <strong>en</strong> elem<strong>en</strong>t<strong>en</strong> "X", die ontstaan uit combinaties <strong>van</strong> <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> terwijl die <strong>tek<strong>en</strong>s</strong><br />
ge<strong>en</strong> onderdeel vorm<strong>en</strong> <strong>van</strong> de betek<strong>en</strong>is daar<strong>van</strong>. Nu schijnt de cinematografische code<br />
de <strong>en</strong>ige te zijn met e<strong>en</strong> drievoudige opbouw. Voorbeeld; shot <strong>van</strong> Pasolini uit e<strong>en</strong> rush.<br />
Syntagma <strong>van</strong> leraar in klas die leerling<strong>en</strong> toespreekt, bestaat uit iconische uitsprak<strong>en</strong>,<br />
die zich tegelijkertijd manifester<strong>en</strong>; blonde man in wit pak, etc. In bepaalde gevall<strong>en</strong><br />
kunn<strong>en</strong> deze sem<strong>en</strong> ontleed word<strong>en</strong> in kleinere <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>, zoals neus, oog, bord, etc. die als<br />
context herk<strong>en</strong>baar zijn, met alle d<strong>en</strong>otaties <strong>en</strong> connotaties <strong>van</strong> di<strong>en</strong>. Deze <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> kunn<strong>en</strong><br />
op hun beurt weer ontleed word<strong>en</strong> in figuræ . Tot zover dus slechts tweevoudige<br />
ord<strong>en</strong>ing<strong>en</strong>, die uitgezet kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong> op e<strong>en</strong> paradigmatische <strong>en</strong> e<strong>en</strong> syntagmatische<br />
as. Maar wanneer we <strong>van</strong> shot naar rush gaan, dan zi<strong>en</strong> we person<strong>en</strong> gebar<strong>en</strong> mak<strong>en</strong>; de<br />
icons word<strong>en</strong> cinemorfem<strong>en</strong>. Maar niet alle<strong>en</strong> dat, want we staan nog steeds voor de<br />
vraag of e<strong>en</strong> cinemorfeem (betek<strong>en</strong>isdrag<strong>en</strong>de e<strong>en</strong>heid <strong>van</strong> gebaar <strong>en</strong> dus met monem<strong>en</strong><br />
vergelijkbaar <strong>en</strong> definieerbaar als cinetische <strong>tek<strong>en</strong>s</strong>) ontleed kan word<strong>en</strong> in cinefiguræ (in<br />
cinem<strong>en</strong>, discrete bestanddel<strong>en</strong> <strong>van</strong> cinemorfem<strong>en</strong>, ge<strong>en</strong> deel zijnde <strong>van</strong> de betek<strong>en</strong>is,<br />
zodat veel bewegingse<strong>en</strong>hed<strong>en</strong> zonder zin e<strong>en</strong> paar e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong> <strong>van</strong> gebaar kunn<strong>en</strong><br />
vorm<strong>en</strong> met zin). Bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> deelt de filmcamera de cinemorfem<strong>en</strong> op in vele discrete<br />
e<strong>en</strong>hed<strong>en</strong>, op zich betek<strong>en</strong>isloos <strong>en</strong> met onderscheid<strong>en</strong>de waarde. Voorbeeld; rushes<br />
<strong>van</strong> ja <strong>en</strong> nee zegg<strong>en</strong>. De filmcamera levert dus betek<strong>en</strong>isloze cinetische figuræ op,<br />
isoleerbaar in de synchrone omgeving <strong>van</strong> het shot, <strong>en</strong> die in e<strong>en</strong> diachrone omgeving<br />
grotere <strong>tek<strong>en</strong>s</strong> voortbr<strong>en</strong>g<strong>en</strong>, die zich tot in het oneindige lat<strong>en</strong> sam<strong>en</strong>voeg<strong>en</strong>.<br />
4.I.8 (260) Over de zin <strong>van</strong> de drievoudige opbouw. Het gaat hier om e<strong>en</strong> economische<br />
optimalisatie; om e<strong>en</strong> maximum aan mogelijke gebeurt<strong>en</strong>iss<strong>en</strong> met e<strong>en</strong> minimum aan<br />
bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> overdraagbaar te mak<strong>en</strong>, word<strong>en</strong> niveau's in de code ingevoerd. Zodra de<br />
bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> in de code vaststaan, verarmt de code m.b.t. de werkelijkheid, die hij vorm<br />
geeft. Doch met het ontdekk<strong>en</strong> <strong>van</strong> de combinatiemogelijkhed<strong>en</strong> wint m<strong>en</strong> weer e<strong>en</strong><br />
beetje <strong>van</strong> de oorspronkelijke rijkdom terug. Dit houdt in, dat zodra we onze<br />
werkelijkheid b<strong>en</strong>oem<strong>en</strong>, onze ervaring verarmt. Dit is de prijs die we betal<strong>en</strong> om te<br />
communicer<strong>en</strong>. Dichterlijke taal<strong>tek<strong>en</strong>s</strong> mak<strong>en</strong> de taal meerduidig. Via onverwachte
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
meerduidighed<strong>en</strong>, die tegelijkertijd opduik<strong>en</strong>, wordt de ont<strong>van</strong>ger gedwong<strong>en</strong> iets <strong>van</strong> de<br />
verlor<strong>en</strong> rijkdom terug te winn<strong>en</strong>.<br />
Over simultaanduiding; omdat we gew<strong>en</strong>d zijn aan nul-, e<strong>en</strong>- of tweevoudige <strong>codes</strong>, geeft<br />
e<strong>en</strong> plotselinge confrontatie met e<strong>en</strong> code met drievoudige opbouw ons die merkwaardige<br />
s<strong>en</strong>satie, die de hoofdpersoon uit Flatland ondervond to<strong>en</strong> hij geconfronteerd werd met<br />
e<strong>en</strong> derde dim<strong>en</strong>sie. Deze s<strong>en</strong>satie heeft m<strong>en</strong> reeds wanneer in e<strong>en</strong> rush slechts één<br />
cinematisch tek<strong>en</strong> optreedt. Normaliter zull<strong>en</strong> zich tijd<strong>en</strong>s e<strong>en</strong> rush binn<strong>en</strong> één fotogram<br />
e<strong>en</strong> aantal cinematische figuræ met elkaar verbind<strong>en</strong> tot e<strong>en</strong> contextuele rijkdom, die <strong>van</strong><br />
film e<strong>en</strong> communicatietype maakt rijker dan spraak. Daar komt bij dat complem<strong>en</strong>taire<br />
stelsels (intonaties, woordkeuzes) de indruk <strong>van</strong> werkelijkheid, die de drievoudige opbouw<br />
biedt, nog complexer maakt. Maar dit komt niet meer <strong>van</strong> cinematografische <strong>codes</strong> alle<strong>en</strong>,<br />
maar ook <strong>van</strong> die der narratologie <strong>van</strong> de film. Als we verder kijk<strong>en</strong> dan de drievoudige<br />
opbouw, dan zi<strong>en</strong> we dat de schok zo heftig is, dat - door de rijkere conv<strong>en</strong>tionalisering èn<br />
door e<strong>en</strong> formalisering voegzamer dan alle ander<strong>en</strong> - we gaan gelov<strong>en</strong>, dat we te mak<strong>en</strong><br />
hebb<strong>en</strong> met e<strong>en</strong> taal die daadwerkelijk de realiteit weergeeft. Op die manier ontstaan de<br />
metafysica <strong>van</strong> de film.<br />
4.I.9 (261) Nadere technische vrag<strong>en</strong> <strong>en</strong> verklaring<strong>en</strong> over het realiteitseffect <strong>van</strong> de<br />
drievoudige opbouw.<br />
4.II Vom Informell<strong>en</strong> zu d<strong>en</strong> neu<strong>en</strong> Figuration<strong>en</strong> (262)<br />
4.II.1 Vrag<strong>en</strong> over hed<strong>en</strong>daagse kunstvorm<strong>en</strong>? Hier informele kunst g<strong>en</strong>oemd.<br />
4.II.2 (263) Uitwerking (informelle) kunst uit jar<strong>en</strong> 60 <strong>en</strong> vaststelling dat conv<strong>en</strong>tionele<br />
<strong>codes</strong> terugker<strong>en</strong>, zij het in andere vorm<strong>en</strong> (neue Figuration<strong>en</strong>) <strong>en</strong> context<strong>en</strong>.<br />
4.II.3 (264) Idem. Spel met semantische splitsing (= term ingevoerd door Claude Lévi-<br />
Strauss voor contekst-wisseling <strong>en</strong> daarmee betek<strong>en</strong>is-wisseling).<br />
5. EINIGE PROBEN: DIE REKLAME-BOTSCHAFT (267)<br />
5.I Vorbemerkung (267)<br />
In het voorgaande werd de <strong>semiotiek</strong> toegepast op vraagstukk<strong>en</strong> rond film <strong>en</strong> beeld<strong>en</strong>de<br />
kunst anno 1970. Dit kwam neer op e<strong>en</strong> terugker<strong>en</strong> naar de basis, de bouwst<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>van</strong><br />
het iconische tek<strong>en</strong>; waarnemings<strong>codes</strong>, iconische figuræ, etc. Doch voor onderzoek <strong>van</strong><br />
het werv<strong>en</strong>d bericht moet het aandachtsveld verlegd word<strong>en</strong>. Enerzijds hebb<strong>en</strong> we hier<br />
grotere semantische configuraties, interessant op het niveau <strong>van</strong> iconogramm<strong>en</strong>,<br />
anderzijds kunn<strong>en</strong> er definities ontwikkeld word<strong>en</strong> voor e<strong>en</strong> mogelijke <strong>visuele</strong> retoriek.<br />
Ergo; iconografische <strong>codes</strong>, smaak<strong>codes</strong>, ont<strong>van</strong>kelijkheids<strong>codes</strong>, retorische <strong>codes</strong> (•<br />
retorisch <strong>visuele</strong> figuræ , premiss<strong>en</strong> <strong>en</strong> argum<strong>en</strong>t<strong>en</strong>), stilistische <strong>codes</strong> <strong>en</strong> mogelijk ook<br />
<strong>codes</strong> <strong>van</strong> het onderbewuste. Bijgevolg doorlop<strong>en</strong> we het hele scala <strong>van</strong> codificaties uit<br />
het <strong>visuele</strong> veld opnieuw; cartoons, comic strip, beeldhouwkunst, religieuze schilderkunst,<br />
etc. Ook moet<strong>en</strong> we de relatie retoriek • ideologie aan de orde stell<strong>en</strong>.<br />
Techniek<strong>en</strong> <strong>van</strong> de reclame • (1) aandacht trekk<strong>en</strong> via doorbreking <strong>van</strong> conv<strong>en</strong>tionele<br />
<strong>codes</strong>; • of (2) rimpelloze communicatie via o zo voorspelbare geme<strong>en</strong>plaats<strong>en</strong>; of • (3)<br />
kwaliteit door creativiteit; a) product bevalt; b) product spreekt mij toe in bijzondere taal; c)<br />
product = intellig<strong>en</strong>t <strong>en</strong> geestig <strong>en</strong> dus prestigieus.<br />
Hoe komt in de reclame de overstap tot stand <strong>van</strong> doorbreking <strong>van</strong> retorische<br />
verwachtingssystem<strong>en</strong> naar e<strong>en</strong> goed gevoel gev<strong>en</strong> op het niveau <strong>van</strong> ideologische<br />
overreding? In hoeverre kan reclame met pseudo-nieuw materiaal, maar in feite met<br />
verslet<strong>en</strong> herhaling<strong>en</strong>, iets bereik<strong>en</strong>, dat niet e<strong>en</strong>s als goed gevoel, maar zelfs als<br />
vertroost<strong>en</strong>d wordt ervar<strong>en</strong>? Hiervoor nodig analyse <strong>van</strong> reeks reclameboodschapp<strong>en</strong>.<br />
Analyse • catalogus <strong>van</strong> retorische conv<strong>en</strong>ties uit de reclamewereld.<br />
5.II Die rhetorisch<strong>en</strong> Codes (268)<br />
5.II.1 Eco laat voor e<strong>en</strong> catalogus <strong>van</strong> retorische conv<strong>en</strong>ties de Retorica <strong>van</strong> Aristoteles<br />
model staan. Dit zou kunn<strong>en</strong> leid<strong>en</strong> tot e<strong>en</strong> richtinggev<strong>en</strong>d <strong>en</strong> experim<strong>en</strong>teel procédé. Wij<br />
beperk<strong>en</strong> ons nu echter tot de method<strong>en</strong> die daarvoor nodig zijn; a) om te kom<strong>en</strong> tot e<strong>en</strong><br />
compleet retorisch repertoire <strong>van</strong> verbale <strong>en</strong> <strong>visuele</strong> situaties, zoveel mogelijk figuræ,<br />
voorbeeld<strong>en</strong> <strong>en</strong> argum<strong>en</strong>t<strong>en</strong> systematisch beschrijv<strong>en</strong>; b) m.b.t. verbale figuræ, klassieke<br />
repertoires accepter<strong>en</strong>; c) de rubriek<strong>en</strong> <strong>van</strong> klassieke retorische figuræ , voorbeeld<strong>en</strong> <strong>en</strong><br />
argum<strong>en</strong>t<strong>en</strong> ook gebruik<strong>en</strong> voor het ord<strong>en</strong><strong>en</strong> <strong>van</strong> <strong>visuele</strong> reclameuiting<strong>en</strong>; d) ) bij <strong>visuele</strong><br />
uiting<strong>en</strong>, die niet in het klassieke repertoire pass<strong>en</strong>, nagaan of er misschi<strong>en</strong> sprake kan<br />
zijn <strong>van</strong> iets nieuws.
Umberto Eco; Einführung in die Semiotik<br />
5.II.2 (269) Stijl der reclame k<strong>en</strong>t 6 functies; naast de emotionele functie zijn dominant<br />
aanwezig; de refer<strong>en</strong>tiële (glas uit afval), de phatische (draagt sociaal gevoel<strong>en</strong> over), de<br />
metatalige (Persil blijft Persil), de æsthetische (dit is de man, dit is zijn bier) <strong>en</strong> de<br />
imperatieve (koop Hollands fabrikaat). De echte informatieve waarde kan m<strong>en</strong> het beste<br />
inschatt<strong>en</strong> als m<strong>en</strong> let op de dominante functie; e<strong>en</strong> zwak refer<strong>en</strong>tiële functie kan<br />
informatief zijn <strong>van</strong>uit phatisch gezichtspunt, etc.<br />
5.II.3 (270) Met de emotionele, staat de æsthetische functie voorop. De retorische figuur,<br />
voortaan trope g<strong>en</strong>oemd, di<strong>en</strong>t æsthetische doel<strong>en</strong>. In de reclame heerst het barokke<br />
gebod; "De dichter streeft naar verwondering." De æsthetische waarde <strong>van</strong> het retorische<br />
beeld maakt e<strong>en</strong> mededeling overtuig<strong>en</strong>d. Vaak staan de trop<strong>en</strong> geheel los <strong>van</strong> het<br />
eig<strong>en</strong>lijke argum<strong>en</strong>t <strong>en</strong> zijn ze er alle<strong>en</strong> om de aandacht te trekk<strong>en</strong>.<br />
5.III Register und Eb<strong>en</strong><strong>en</strong> der Reklame<strong>codes</strong> (271)<br />
5.III.1 Reclame<strong>codes</strong> functioner<strong>en</strong> dankzij twee registers; het verbale <strong>en</strong> het <strong>visuele</strong>.<br />
Normaliter wordt het verbale kanaal gebruikt om e<strong>en</strong> boodschap te veranker<strong>en</strong>. Het<br />
<strong>visuele</strong> kan meerduidig zijn <strong>en</strong> ook meer doel<strong>en</strong> di<strong>en</strong><strong>en</strong>. Doch variant<strong>en</strong> zijn er legio. Doel<br />
<strong>van</strong> retorisch onderzoek is vaststell<strong>en</strong> hoe de relatie tuss<strong>en</strong> de registers wordt bespeeld;<br />
harmonieus vs. teg<strong>en</strong>draads, æsthetisch vs. emotioneel, etc.<br />
5.III.2 (271) Onderzoek <strong>van</strong> <strong>codes</strong> der verbale overreding zal weinig opzi<strong>en</strong>bar<strong>en</strong>d zijn,<br />
want dat is al eeuw<strong>en</strong> onderzoeksobject der retorica. Daarom richt<strong>en</strong> we ons hier eerst op<br />
de <strong>visuele</strong> <strong>codes</strong> <strong>en</strong> de niveau's <strong>van</strong> <strong>visuele</strong> codificatie;<br />
a) iconisch niveau; hoort niet tot retorisch onderzoek <strong>van</strong> de reclame. M<strong>en</strong> kan als<br />
gegev<strong>en</strong> aanvaard<strong>en</strong> dat e<strong>en</strong> icon verwijst naar e<strong>en</strong> object. Valt hoogst<strong>en</strong>s te wijz<strong>en</strong> op<br />
e<strong>en</strong> bepaald type met hoge gevoelswaarde; gastronomisch icon, dat via sterke<br />
repres<strong>en</strong>tativiteit direct stimuleert;<br />
b) iconografisch niveau; hier twee typ<strong>en</strong> <strong>van</strong> codificatie; historisch type dat naar<br />
gestandaardiseerde clichées verwijst als aureool naar heiligheid, zwarte oogdoek naar<br />
piraat, etc.; publicitaire type dat gebruik maakt <strong>van</strong> de geconv<strong>en</strong>tionaliseerde<br />
iconogramm<strong>en</strong> <strong>van</strong> de reclame;<br />
c) tropologisch niveau; de <strong>visuele</strong> æquival<strong>en</strong>t<strong>en</strong> der verbale trop<strong>en</strong>. Kunn<strong>en</strong> ongebruikelijk<br />
zijn, æsthetische waard<strong>en</strong> aannem<strong>en</strong> of e<strong>en</strong> <strong>visuele</strong> vertaling zijn <strong>van</strong> verslet<strong>en</strong><br />
metafor<strong>en</strong>, die nauwelijks meer word<strong>en</strong> opgemerkt. Volg<strong>en</strong> vele voorbeeld<strong>en</strong>;<br />
d) topisch niveau; omvat zowel het gebied der zg. premiss<strong>en</strong>, als dat dat der loci of topoi,<br />
algem<strong>en</strong>e rubriek<strong>en</strong> waaronder groep<strong>en</strong> <strong>van</strong> mogelijke argum<strong>en</strong>t<strong>en</strong> ondergebracht<br />
word<strong>en</strong>. Volg<strong>en</strong> uitwerking<strong>en</strong> <strong>en</strong> voorbeeld<strong>en</strong>;<br />
e) <strong>en</strong>thymemisch niveau (<strong>en</strong>thymeme = syllogisme waarin één premisse niet geëxpliciteerd wordt);<br />
omvat polyval<strong>en</strong>te, niet autonome, <strong>visuele</strong> argum<strong>en</strong>t<strong>en</strong>, die sterk afhankelijk zijn <strong>van</strong> of<br />
verwev<strong>en</strong> zijn met de begeleid<strong>en</strong>de tekst. Enthymemische veld<strong>en</strong>.<br />
5.IV Lektüre von fünf publizitär<strong>en</strong> Botschaft<strong>en</strong> (275)<br />
Sam<strong>en</strong>vatting hier niet zinvol, illustraties onontbeerlijk.<br />
5.V Schlußbemerkung<strong>en</strong> (290)<br />
1) Trop<strong>en</strong> <strong>en</strong> topoi zijn str<strong>en</strong>g gecodificeerd <strong>en</strong> de reclameboodschap doet niets anders<br />
dan zegg<strong>en</strong> wat de ont<strong>van</strong>ger verwacht <strong>en</strong> bek<strong>en</strong>d is.<br />
2) Het is de bedoeling dat premiss<strong>en</strong> zonder meer geaccepteerd word<strong>en</strong>. Ook wanneer<br />
ze onjuist zijn. In teg<strong>en</strong>stelling tot vruchtbare retorische communicatie die iets toevoegt,<br />
wordt niets heroverwog<strong>en</strong> of herformuleerd.<br />
3) De geëvoceerde ideologie is die <strong>van</strong> de consumptie. M<strong>en</strong> wordt uitg<strong>en</strong>odigd onkritisch<br />
te kop<strong>en</strong> <strong>en</strong> te consumer<strong>en</strong>, want het is toch normaal dat m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> consumer<strong>en</strong>.<br />
4) Enthymematische veld<strong>en</strong> zijn voor de ont<strong>van</strong>ger te complex. Ze word<strong>en</strong> als emblem<strong>en</strong><br />
aanvaard. M<strong>en</strong> reageert op basis <strong>van</strong> conv<strong>en</strong>tie.<br />
Vraag; begeert m<strong>en</strong> e<strong>en</strong> zaak, omdat m<strong>en</strong> daartoe overreed is, of accepteert m<strong>en</strong><br />
overreding, omdat m<strong>en</strong> het eig<strong>en</strong>lijk al langer begeert? Omdat het publiek elk argum<strong>en</strong>t<br />
allang k<strong>en</strong>t, mog<strong>en</strong> we het tweede veronderstell<strong>en</strong>.<br />
K<strong>en</strong>nis <strong>van</strong> de retoriek <strong>van</strong> de reclame kan nuttig zijn bij het vaststell<strong>en</strong> <strong>van</strong> de mate<br />
waarin de reclameman, die zich inbeeldt dat hij voor the-man-in-the-street nieuwe<br />
expressiemiddel<strong>en</strong> ontwikkelt, door zijn eig<strong>en</strong> taal wordt gesprok<strong>en</strong>.