De Groene Baret - Commandostichting

het motto van het bedrijf duidelijk.
“Wij maken en leveren wat klanten
willen, hebben we het hier niet dan
gaan we er naar op zoek”. Op het
terrein liggen verschillende soorten
bestratingmateriaal in allerlei formaten.
De eigen boomkwekerij herbergt
prachtige eiken en beuken, ook in
verschillende formaten. “Deze enorme
blokken natuursteen kocht ik toen de
oude verkeersbrug bij Zaltbommel
werd gesloopt. Prachtig materiaal dat
nog eeuwen meekan en waar veel
belangstelling voor is. Niet alleen van
bedrijven of particulieren maar ook
voor beeldend kunstenaars.”
Boerenzoon uit een gezin met
8 kinderen
Harry werd opgeroepen voor de
dienstplicht in 1958 na een periode
van uitstel vanwege studie. “Toen ik
in Venlo opkwam was is al 23 jaar,
relatief oud voor dienstplichtigen in
die tijd. Ik was door het werk op de
boerderij van mijn vader een pezig
mannetje. Achter het paard met een
ploeg met 3 scharen lopen om het
perceel zwart te krijgen is een forse
inspanning voor mens en dier.” Met
een glimlach vertelt Harry dat zijn
vader kwam kijken en hem opdracht
gaf om het paard op stal te gaan
zetten, niet Harry was aan rust toe
maar het paard. “Boerenzonen waren
goed voorbereid op lichamelijke
inspanning in militaire dienst. Ook
andere vaardigheden werden getest
in de opleiding, verschillende malen
moest ik onderweg koeien melken om
de maten van verse melk te voorzien.”
Een pezig mannetje met smalle
hielen
Bij de keuring in Venlo werd door de
keuringsarts opgemerkt dat Harry
smalle hielen had. Hierdoor werd
getwijfeld of hij wel moest worden
geselecteerd voor het keurkorps in
Roosendaal. “Ik was fysiek helemaal
in orde, maar ik had smalle hielen.
Ik had niet eerder gehoord dat dit
een probleem kon zijn. De arts en de
luitenant van het Korps Commandotroepen
wilden van mij weten of ik
gemotiveerd was om de commandoopleiding
in te gaan. Mijn antwoord
was luid en duidelijk ja.” Kort daarna
verhuist Harry naar Roosendaal om
zich te melden voor de opleiding
van de Groene Baretten. Hij was
De Groene Baret, december 2011
voorbestemd om te worden opgeleid
tot commando sergeant. Direct na
de commando-opleiding startte voor
hem en een paar maten de kaderopleiding
in Den Bosch.
Wat zij kunnen, dat kan ik ook
De opleiding tot commando was
voor Harry net zo zwaar als voor
alle maten. “Ik ging de opleiding in
met de instelling dat wat anderen
kunnen ook voor mij mogelijk moet
zijn. De instructeurs destijds waren
niet veel ouder dan ik zelf was. Ze
waren een voorbeeld voor me, het
heeft me er doorheen gesleept.” Harry
merkte toen dat er binnen de groep
altijd maten zijn die bij je passen.
“De goede jongens van toen bleken
ook later dat te zijn. Dat waren de
jongens die iets voor een ander
overhadden, die wilden samenwerken.
Een eigenschap die mij ook later
geen windeieren heeft opgeleverd.”
De afmatting in de eerste
week van december 1958
De afmatting van lichtingsploeg
58-4 startte in Zuid-Limburg. “We
begonnen ergens langs de Geul en
we liepen in noordelijke richting.
Het stuk van Eindhoven tot vlak bij
Roosendaal werden we verplaatst in
de vrachtwagens van het Korps.” Het
sjouwen en lopen was volgens Harry
nooit een probleem voor hem. “Ik had
wel moeite met de beperkte hoeveelheid
eten die we kregen. Later heb ik
wel begrepen dat het onderdeel is van
de opleiding, maar het viel me wel
zwaar.” Gelukkig wist hij als boerenzoon
wat hij op elk moment van het
jaar van het land kon eten. “Het lopen
was voor mij geen probleem. Ik was
slank maar pezig en had geen last
van schurende ledematen die andere
cursisten wel hadden. Het ‘hollevet’
heb ik ook nauwelijks hoeven te
gebruiken. Sommigen met een ‘dikker
achterwerk’ moesten dat wel.” Harry
vertelde dat het meest vervelende
ontstond als je “uit de broek” moest
tijdens een mars. Je spullen afhangen,
je overall uit, je behoefte doen en
weer aankleden kostte tijd. “Het
peloton stopte niet en je moest dus
alles weer inhalen. Je vergat dan wel
eens om de bips voldoende schoon te
maken met als gevolg dat het ‘hollevet’
er aan te pas moest komen.” Op
6 december 1958 kreeg de lichting
58-4 de groene baret uitgereikt.
Commando’s hadden de beste
spullen
Na de commando-opleiding ging
Harry naar Den Bosch om de
kaderopleiding voor sergeant te
volgen. “Samen met mijn maat
Frits Uivel moesten we tijdens die
opleiding spullen gebruiken die bij
het KCT niet meer werden gebruikt.
Net als nu werd door het KCT
destijds al beter en nieuwer materiaal
gebruikt.” De kader-opleiding was
direct na de commando-opleiding
ook pittig te noemen. “We hadden
een oefening waarbij oefenvijand
werd ingezet die door een helikopter
werd aangestuurd. We werden dus
vanuit de lucht in de gaten gehouden
en moesten constant op onze hoede
zijn.” Uiteindelijk bleek het een prima
voorbereiding op een rol van groepscommandant
in de 108.
Nat pak op het Hollands Diep
In de week voor kerstmis in 1959
belandde Harry met een deel van
zijn peloton te water op het Hollands
Diep. “We zouden gaan varen door
de Biesbosch en over het Hollands
Diep. Om 11 uur ’s-avonds, pikdonker
en in dichte mist, sloeg onze boot
om. We waren in de boeggolf van
een groot schip terecht gekomen. Met
volle bepakking en een zwemvest in
water van rond het vriespunt bleek
geen pretje. Gelukkig keerden de
overige boten snel terug en werden
we aan boord gehesen. Met een
groot vuur hebben we ons op de wal
proberen te drogen. Dat lukte door de