jubileumkrant - Nvve
jubileumkrant - Nvve
jubileumkrant - Nvve
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Nederland neemt euthanasiewet aan<br />
Na 28 jaar campagne voeren voor legalisering van euthanasie en hulp bij<br />
zelfdoding wordt op 10 april 2001 in de Eerste Kamer der Staten-Generaal<br />
de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding behandeld.<br />
Voor aanvang van het debat wijst voorzitter Korthals Altes de Kamerleden<br />
er op, dat hij ’s avonds om acht uur een afspraak heeft die hij<br />
niet wil missen. Die afspraak heeft hij gehaald! Voor achten wordt de<br />
euthanasiewet, met 46 stemmen voor en 26 tegen, door de Eerste Kamer<br />
aangenomen. Een jaar later, op 1 april 2002, wordt de wet van kracht.<br />
Artsen zijn dan, mits ze zich aan de regels houden, niet langer strafbaar<br />
als ze op verzoek euthanasie of hulp bij zelfdoding geven aan mensen die<br />
ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Daarmee is Nederland het eerste land<br />
ter wereld waar euthanasie wettelijk is geregeld.<br />
Het recht op zelfbeschikking: dat<br />
was de rode draad in het wetsvoorstel<br />
waarmee D66 in 1984 probeerde<br />
euthanasie te legaliseren. Maar<br />
het wetsvoorstel zou uiteindelijk<br />
eind 1993 (negen jaar later!) stranden.<br />
Het was wederom D66 die in<br />
1998 met een initiatiefwetsvoorstel<br />
de stap zette in de richting van legalisering<br />
van euthanasie en hulp bij<br />
zelfdoding, dit keer gesteund door<br />
PvdA en VVD. Het tweede paarse<br />
kabinet neemt het wetsvoorstel in<br />
1999 over. Na een reeks hoorzittingen<br />
waaraan ook de NVVE deel<br />
nam, vond op 30 oktober 2000 in<br />
de Tweede Kamer het wetgevingsdebat<br />
plaats. Tot diep in de nacht<br />
debatteerden de ministers Borst<br />
van Volksgezondheid en Korthals<br />
van Justitie met de fractiewoordvoerders<br />
voor euthanasie. Het wetsvoorstel<br />
werd artikel voor artikel<br />
doorgevlooid. Op 26, 27 en 28 november<br />
volgde een drie dagen durend<br />
debat, waarna de Tweede Kamer<br />
in de avond van 28 november<br />
2000 met 104 tegen 40 stemmen<br />
de wet aanneemt. CDA, RPF/GPV,<br />
SGP, alsook de SP stemden tegen.<br />
Van Amerika tot Japan, waren de<br />
schrijvende pers, cameraploegen en<br />
De Tweede Kamer neemt op 28 november 2000, met 104 stemmen voor en 40 tegen, de euthanasiewet aan.<br />
2006<br />
2007<br />
radioverslaggevers toegestroomd.<br />
Voor het eerst in de geschiedenis<br />
van de Kamer was er zoveel media<br />
aanwezig dat er te weinig perskaarten<br />
waren en de journalisten de beschikbare<br />
kaarten moesten delen.<br />
Kranten, tv en radio in de hele<br />
wereld berichtten over de wet in het<br />
liberale Nederland. Vooral ook met<br />
verbazing over hoe zo’n klein land<br />
aan zee zo’n trendsetter kon zijn als<br />
het gaat om zaken als prostitutie,<br />
homohuwelijk, drugs en nu ook nog<br />
“de goede dood”.<br />
“Erkenning van algemene praktijk<br />
en die vervolgens decriminaliseren<br />
is een handelsmerk van de Nederlanders<br />
geworden, schreef de International<br />
Herald Tribune. En ook de<br />
Franse krant Figaro stak een pluim<br />
op de Nederlandse onconventionele<br />
hoed door te stellen dat Nederland<br />
wederom in de frontlinie van de<br />
westerse sociale wereld staat.”<br />
Naast de loftuitingen waren er ook<br />
veel oorvijgen. Het Vaticaan stuurde<br />
een verontwaardigde reactie de<br />
wereld in: “Euthanasie is een<br />
schending van de menselijke<br />
waardigheid en gaat in tegen de natuurlijke<br />
wet van het menselijk geweten.”<br />
Maar ja, “Nederland en de<br />
paus liggen altijd overhoop”, weet<br />
de Italiaanse krant La Republica en<br />
haalde er zelfs de tachtigjarige oorlog<br />
en het verzet tegen de nazi’s bij.<br />
De Rheinische Post spande de<br />
kroon met het veroordelen van de<br />
Een van de 15.000 brieven aan<br />
de leden van de Eerste Kamer<br />
Geachte leden van de Eerste Kamer,<br />
Onze dochter Judith die ongeneeslijk ziek was<br />
(ziekte van Hodgkin) heeft op 29 juni 1995 (zij is<br />
44 jaar geworden) op eigen verzoek, met onze<br />
toestemming en fantastische hulp en begrip van<br />
de huisartsen, op legale manier bij ons thuis euthanasie<br />
gehad. Hierdoor was zij en waren wij in<br />
staat om ons op de dood voor te bereiden. Ouders,<br />
familie en vrienden kregen de gelegenheid<br />
op een onbeschrijflijk droevige, mooie manier van<br />
onze dochter afscheid te kunnen nemen. De laatste<br />
dag van haar leven heeft Judith tot een feest<br />
gemaakt. Samen met familie en vrienden is een<br />
feestmaal georganiseerd met Judiths lievelingsgerechten<br />
sushi en sashimi met sake. Er is nog<br />
veel gepraat. Met een lach en een traan heeft zij<br />
daarna de beker gif gedronken, waarna zij met<br />
een tevreden gezicht is ingeslapen. Voor ons was<br />
het onbeschrijflijk droevig om zo onze dochter te<br />
moeten verliezen. Maar haar is veel bespaard gebleven.<br />
We zijn trots op onze dappere dochter die<br />
na drie jaar vruchteloos vechten voor haar leven<br />
op deze waardige manier een einde aan haar leven<br />
heeft weten te maken. Mede namens onze<br />
overleden dochter vragen wij u vriendelijk doch<br />
dringend ervoor te zorgen dat deze wet er komt.<br />
Lydia en Hans Steinweg, Amsterdam<br />
EERSTE KAMER OVERSPOELD MET BRIEVEN<br />
In de aanloop naar de behandeling van de euthanasiewet in de Eerste<br />
Kamer opperde NVVE-voorzitter en Eerste Kamerlid Jacob Kohnstamm<br />
het idee om leden van de NVVE op te roepen een kaart of brief te laten<br />
sturen aan de leden van de Eerste Kamer. De oproep werd in het<br />
tijdschrift Relevant van de NVVE geplaatst. De respons was overweldigend.<br />
Veertigduizend(!) leden grepen de pen. De voorgedrukte kaart die<br />
aan Relevant was toegevoegd, werd door 25.000 leden ondertekend<br />
en opgestuurd. En maar liefst 15.000 leden schreven een persoonlijke<br />
brief. De brieven en kaarten kwamen met postzakken vol bij de postkamer<br />
van de Eerste kamer binnen. ‘Jacob, doe ons dit nóóit meer aan’,<br />
riep het hoofd griffie Kohnstamm toe. Nooit eerder waren er zoveel brieven<br />
bij de Eerste Kamer binnengekomen. Vijftien medewerkers waren<br />
er nodig om de brieven en kaarten te sorteren. Zelfs de beveiligingsmedewerkers<br />
en de bode werden ingeschakeld. Omdat er geen beginnen<br />
aan was alle brieven te kopiëren en te verspreiden onder de Kamerleden,<br />
zoals normaal gesproken gebeurt, werd uit de persoonlijke<br />
brieven – met veel heel openhartige en aangrijpende verhalen – een selectie<br />
gemaakt, die verspreid werd onder de Kamerleden.<br />
Ook tegenstanders lieten van zich<br />
horen. Tijdens de behandeling van<br />
de euthanasiewet in de Eerste Kamer<br />
hielden duizenden mensen een<br />
stille tocht tegen de wet.<br />
Foto: Onder leiding van dominee<br />
Dorenbos houden tegenstanders<br />
van de wet een wake bij de Eerste<br />
Kamer.<br />
Nederlandse wet: “Artsen mogen<br />
straffeloos doden”, kopte de krant.<br />
“Erschreckend,” vind de columniste<br />
het. “Wat een catastrofe! Het besluit<br />
rakelt weer gruwelijke herinneringen<br />
uit het verleden op.” De Britse<br />
Times tekende uit de mond van<br />
een Cry for Life-activist op: ‘Als artsen<br />
niet aarzelen om mensen te doden,<br />
dan zullen ze ook niet aarzelen<br />
om mensen die ze niet mogen medische<br />
zorg te weigeren.’ Het loog er<br />
allemaal niet om. Maar voor sommige<br />
landen was Nederland ook een<br />
inspiratiebron. De Spaanse kranten<br />
El Pais en La Vaguardia roepen op<br />
tot debat, “want negeren is geen oplossing”.<br />
Binnen de Raad van Europa wordt<br />
nog gepoogd Nederland van de<br />
euthanasiewet af te houden, maar<br />
het mocht niet baten. Op 10 april<br />
2001 stemt ook de Eerste Kamer<br />
voor de wet. Achter de schermen<br />
van de Eerste Kamer vallen minister<br />
Els Borst (D66) – die de wet te vuur<br />
en te zwaard verdedigde in de Tweede<br />
en Eerste Kamer – en prof. Henk<br />
Leenen, de grondlegger van de euthanasiewet,<br />
elkaar in de armen. ■<br />
7