De canon van Bouwfonds - Bouwfonds Ontwikkeling

1980-1989
Crisis in de koop
Rampjaar 1981? Als het gaat om de markt voor koopwoningen
is dat zeker het geval. De hypotheekrente heeft een
astronomische hoogte bereikt van wel 13 procent, waardoor
ontwikkelaars/bouwers als Bouwfonds en Heijmans met
onverkochte en dus lege koopwoningen blijven zitten.
Er worden jaarlijks nog wel 2.000 woningen gebouwd maar
er zijn weinig kopers die er hun nek voor durven uit te
steken. Als de toenmalige minister Brokx van Volkshuisvesting
niet had ingegrepen, waren Bouwfonds, Wilma en vele
andere ondernemingen in een ernstige financiële crisis
geraakt. Bouwfonds beleeft de moeilijkste periode uit zijn
60-jarige geschiedenis. In dat jaar wordt dan ook de Neprom
opgericht, de organisatie van ontwikkelaars die vinden dat
de tijd rijp is om de handen ineen te slaan.
Koopwoningen worden met overheidssteun omgezet in
(sociale)huur in een uiterst onrustige periode: de
roemruchte omzettingsregeling. Het kabinet Van Agt-Wiegel
heeft het programma Bestek ’81 uitgebracht dat weinig
zonnigs belooft. Sterke overheidsbezuinigingen,
weinig investeringen, een grote werkloosheid en op de
woningmarkt veel beroering. In de steden bereikt de
woningproductie een dieptepunt, terwijl wel een begin is
gemaakt met de stadsvernieuwing. In Rotterdam-
Delfshaven realiseert Bouwfonds koopappartementen in de
stadsvernieuwing, toen een gedurfde daad. Maar de bouw
stokt en de speculatie viert hoogtij – het is daarmee de
glorietijd van de kraakbeweging die in 1980 een ware
veldslag levert met de politie in de Amsterdam Vondelstraat
en in de periode daarna ook op de Keizersgracht (de Groote
Keyser, het hart van de kraakbeweging). Het gekantelde
politiebusje en de kruitdampen die over de straten hangen
zijn getuige van de ernst van de situatie.
De architectuur in die tijd zal de geschiedenisboeken niet
31