Middeleeuwse kloosters van Amsterdam - theobakker.net

De middeleeuwse kloosters van Amsterdam
18. Bethaniënklooster of Sint Maria Magdalena in Bethaniën
Het Bethaniënklooster was een refugie voor “gevallen vrouwen”
die aan nieuw leven wilden beginnen. Het is gesticht tussen 1450
en 1460 en nam in zijn glorietijd het blok tussen O. Z. Achterburgwal,
Kloveniersburgwal, Barndesteeg en Bethaniënstraat in. De
zusters leefden volgens de strenge regel van Augustinus. In 1462
kreeg men toestemming voor de bouw van een kerk op het terrein.
Het klooster werd in korte tijd populair bij de Amsterdamse
Boven: Aanzicht van het Bethaniënklooster aan de hand van de vogelvluchtkaart.
Rechts: De voormalige refter van het klooster is nu evenementenzaal.
vrouwen en al spoedig zat het vol met rijke nonnen en proveniersters,
een bewoning van rond de 220 in totaal (1462). De zusters
hielden zich oa. bezig met vetweiderij en leverden bijvoorbeeld de
ossen voor schuttersmaaltijden. In de 16 e eeuw daalde de populariteit
en ontstonden geldproblemen. Achtereenvolgens werd in 1506
de Bethaniënstraat verbreed en door de stad bebouwd, in 1525 de
Koestraat gerooid (waardoor de kerk aan een openbare straat kwam
te liggen) en bebouwd en in 1535 nog een lap grond aan de stad verkocht.
Naast de ingang van het klooster aan de O. Z. Achterburgwal
(Hoogkamersgang) lag een 23m breed patershuis waarvan in 1553
grote delen verhuurd werden.
Na de Alteratie werd het kloosterterrein onteigend en in 1585 de
orde opgeheven. De 9 overgebleven zusters vonden onderkomen
in Begijnenhof of achter het Clarissenklooster en in 1609 was de
laatste verdwenen of overleden.
De kloosterkerk werd in
1594 ingericht als Latijnse
school voor de Oude Zijde.
In de Barndesteeg is nog ⅓
deel van de noordvleugel, de
refter van het klooster, behouden
gebleven waarvan
de keldergewelven nog uit
±1450 stammen. Het herbergde
tijdenlang schuilkerk
De Ooievaar en is intussen
gerestaureerd door een particuliere
stichting.
34