Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work

meeste sekS-ShOPS IS kinderporno wel te .laijgen. maar mterst moeizaam.
( ... ) deze (kinderporno) boekjes handig weggemoffeld zijn onder de 'normale'
pornobladen. ( ... ) Bij het Amsterdamse seksverzendhUIs Blue and White,
een soort postorderbedrijf, wordt uiterst geheimzinnig gedaan alS gevraagd
wordt naar kinderporno." 56
Dit soort suggestIeve JournaliStiek biedt de lezer geen verifieerbare feiten. De
meeste mensen zijn met sceptisch genoeg ingesteld om dat te onderkennen. De
verhalen gaan een deel vormen van de collectieve mythe. Op de dag voor net
verschijnen van het artikel waaruit hierboven is geciteerd, diende minister
KorthaiS Altes m de Tweede Kamer het CDA-kamerlid van den Burg van repliek
naar aanleiding van door dit kamerlid veronderstelde lakSheid van de Nederlandse
overheid bij de bestrijding van kinderporno. De minister deelde mee
dat de Centrale ReCherChe Informatiedienst, m samenwerking met de
Amencan Postal Inspection ServIce en de FBI, geen bewijs had -voor de commerciële
vervaardiging van kinderporno, nOCh voor recente handel in kinderporno
in Nederland.
Er ontstond eveneens een hele sene onfalsifieerbare theorieën met betrekking
tot SIgnalen die op seksueel miSbruik zouden wijzen. In de beginfase van de
massahystene hadden angstige ouders de neiging aandacht te schenken aan het
brede scala van zogenaamde diagnostische signalen. Vrijwel alles wat onderwijzers
of ouaers bij hun kinderen waarnamen, kon als bewijs voor seksueel
misbruik worden geïnterpreteerd. Een kleuterleidster beSChreef het gedrag van
de kinderen op de kieuterschool en suggereerde dat SIgnalen van mogelijk seksueel
mISbruik te onderkennen waren: ,,De een wordt agreSSIever, de ander stiller."
45
Centraal in dit boek staat de analyse van theorieën die werden gebruikt om het
geloof in niet-bestaand seksueel miSbruik te ondersteunen en kinderen over de
streep te trekken verhalen van seksueel misbruik te vertellen. In hoofdstuk 8
(Signalen van seksueel ffilsbruik) en hOofdstuk 9 (Ondervragmg als leerproces)
zal bier verder op worden mgegaan.
Meloaramatische effecten
Het maken van nieuws drijft op sterke emoties. De combinatie van angst en
seksuele prikkeling mag dan een goed effectdragende fonnUle voor de media
zijn, zij is met de enige. OOk tranen zijn goed voor de oplage van de krant en
spreken tot de verbeelding van miljoenen. Zij wekten destijds medelijden op:
de slachtoffers, de kinderen en hun ouders, de kleuterleidsters die de kinderen
ondervroegen, en dr. Mik, van WIe men zei dat de tranen hem in de ogen waren
gesprongen. MeHe Wachtmeester, tijdelijk gemeentelijk voorlichter, legt Ult:
84
.. Er zijn Journalisten die de bankbiljetten grijpklaar in de binnenzak hebben
en op die manier proberen informatie te kopen. En dan IS het waarheidsgehalte
van die informatie kennelijk niet belangrijk. Als het maar, wat zij noemen.
een sappig verhaal is." 16
Verscheidene formUles werden keer op keer gehruikt. Herhaaldelijk schreven
de kranten over verlaten straten en diChte deuren: de tekenen van een getraumatiseerd
dOrp.
,,Het lijkt opvallend rustig in OUde Pekela. ( ... ) Er spelen weinig kinderen
bUlten. Ook ais het niet regent. De bewoners zwijgen als Journalisten ze vragen
stellen. Maar onderling is het gebeuren in hun dorp het gesprek van de
dag. 'Ze zijn woest. Oude Pekela is niet eerder rustig voordat de daders zijn
gepakt.' zegt een van hen. En: We hebben hier hele emotionele taferelen gehad.
Huilende mensen. Het is ook wat als Je kind z'n hemdje met meer durft
uit te trekken of met meer door jou wil worden uitgekleed'." 57
De kleuterleidster: .. Triest maar waar. En ze schreeuwen haast om hulp. Ze zijn
druk, heel druk." 58 Uit een ander interview blijken haar emoties en haar naïeve
marner van redeneren, die tot een intensiever ondervragen van de kin