17.09.2013 Views

Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work

Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work

Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Straf en beloning<br />

<strong>Het</strong> is kemnerkenci voor een verkeerde manier <strong>van</strong> ondervragen in gevallen<br />

<strong>van</strong> verondersteld seksueel misbruik <strong>van</strong> kinderen dat dezelfde vragen steeds<br />

weer worden herhaald. Wanneer een kind zegt dat er niets gebeurd is, zal cie<br />

ondervrager vaak weigeren het kind te geloven en cie vraag opnieuw stellen.<br />

Dat is heel onaangenaam voor het kind. Zonder dat de ondervrager zich dat realiseert,<br />

wordt het kind gestraft voor het feit dat het zegt dat er niets IS gebeurd,<br />

Onmiddellijk nadat het kind onder de druk bezwijkt en zegt dat er wèl iets is<br />

gebeurd, verandert het gedragsptroon <strong>van</strong> de volwassene, <strong>Het</strong> kind wordt als<br />

bet ware gelukgewenst met bet feit dat het Ultemaelijk het 'geheim' verteld<br />

heeft. Er wordt een nieuwe vraag gesteld, waarmee de spanning wordt opgeheven<br />

en de meuwe vraag de vorm <strong>van</strong> een beloning krijgt.<br />

Wanneer ae ondervrager <strong>van</strong> mening is dat het kind de spanning als gevolg <strong>van</strong><br />

angst- en schuldgevoelens alleen maar kwijt kan raken door op te biechten dat<br />

het misbruikt is, wordt bet vertellen <strong>van</strong> het misbruikvernaaI bijna een feestelijk<br />

moment. Wederom zonder het zich te realiseren, beloont de volwassene het<br />

kind omdat het een verzonnen <strong>verhaal</strong> heeft verteld. Dit systeem <strong>van</strong> straf en<br />

beloning bepaalt de reacues en vormt het gedrag <strong>van</strong> het kind.<br />

<strong>Het</strong> is een <strong>van</strong> de meest ftmdamentele uitgangspunten <strong>van</strong> een leerproces dat<br />

straf en beloning gedragsvonnende factoren zijn. Ondervragmgen die op dit<br />

systeem zijn genaseerd, zetten bet kina ertoe aan met verhalen op ae proppen<br />

te komen die later als 'bevindingen' in een rechtszaak <strong>of</strong> bij andere instanties<br />

worden gepresenteerd. Ondervragers die zo te werk gaan, maken zicb schuldig<br />

aan een zeer ernstige vorm <strong>van</strong> pr<strong>of</strong>essionele naiatigheid en wangedrag, vooral<br />

in gevallen <strong>van</strong> veronderstelde mcest. Gezinnen worden daardoor kapotgemaakt,<br />

canières worden geruïneerd en onscbuldige personen worden ge<strong>van</strong>gen<br />

gezet.<br />

Uit de beschrijving <strong>van</strong> de kleuterleidster mevrouw Pieters blijkt hoe zij kinderen<br />

aanmoedigde hun verhalen te laten escaleren. In het volgende voorbeeld<br />

veranderde door haar manier <strong>van</strong> vragen stellen het 'een blokje om' in 'in een<br />

buis geweest':<br />

"In mijn klas waren er vier kinderen, die op een gegeven moment toegaven<br />

dat ze wel eens meegeweest waren met vreemde mensen. Maar ze waren<br />

met happIg om te praten. Eerst zeiden ze nog: we hebben alleen maar een<br />

rondje gereden. Toen ik zei dat ik dat gek vond, alleen maar een rondje rijden,<br />

zeiden ze: Ja, maar we zijn ook naar een huis geweest. Ze waren ook<br />

naar binnen gegaan. En er was speelgoed. Iedere keer moest ik het eruit<br />

trekken en er gingen soms dagen voorbij, voordat ik opnieuw een stukje <strong>van</strong><br />

de legpuzzel kreeg. Totaat ik op een gegeven moment wel begreep wat er<br />

gebeurd was." 14<br />

Angst onder de ouders leidde tot herhaaldelijke ondervragmg. Mevrouw de Vos:<br />

110<br />

"Je krijgt een stUk twijfel en dat wil je _weghebben. Een dagje later zijn we<br />

begonnen met earla heel Voorz1Chtlg UIt te horen. Zo <strong>van</strong>: goh, was het nou<br />

leuk, met dat jongetje en dat meïsje? Eerst bleef ze heel gereserveerd. Uren,<br />

soms pas dagen later kWam ze dan met kleine stukjes <strong>verhaal</strong>, waar we aan<strong>van</strong>kelijk<br />

geen touw aan vast konden knopen. Ze had het over dieren, naakt<br />

in een zwembad je gezwommen, patat gehad, Ja, het was allemaal leuk geweest.<br />

Toèn nam onze angst pas echt toe. Ze had het lèuk gehad. Dus dat<br />

zou betekenen. dat ze zo weer mee zOU gaan.<br />

Elke keer weer gaf ze hele korte antwoorden en liet ze weten dat het eigenlijk<br />

een geheimpje was, dat ze belo<strong>of</strong>d had het niet door te vertellen. Maar<br />

op een bepaald moment kwam het er toch uit. dat ze dat zwemmen eigenlijk<br />

helemaal niet zo leuk had gevonden. Dat zwembad, dat kwam elke keer<br />

weer terug. 'l.Jj had periodes, dan zat ze te tekenen en dan trok ze opeens<br />

heel driftig een paar lijnen. Dat moest het zwemmen voorstellen. Ze werd er<br />

agressief <strong>van</strong>. ( ... ) Ja kijk, achteraf kun je alles verklaren." 14<br />

<strong>Het</strong> verbaal <strong>van</strong> het kind begmt met onSChuldige activIteIten. Langzamernand<br />

gaat bet, volgens de OUders, over in seksueel misbruik. <strong>Het</strong> begin <strong>van</strong> het <strong>verhaal</strong><br />

<strong>van</strong> het kind heeft te maJ

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!