Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work
Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work
Zedenangst. Het verhaal van Oude Pekela - History of Social Work
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Straf en beloning<br />
<strong>Het</strong> is kemnerkenci voor een verkeerde manier <strong>van</strong> ondervragen in gevallen<br />
<strong>van</strong> verondersteld seksueel misbruik <strong>van</strong> kinderen dat dezelfde vragen steeds<br />
weer worden herhaald. Wanneer een kind zegt dat er niets gebeurd is, zal cie<br />
ondervrager vaak weigeren het kind te geloven en cie vraag opnieuw stellen.<br />
Dat is heel onaangenaam voor het kind. Zonder dat de ondervrager zich dat realiseert,<br />
wordt het kind gestraft voor het feit dat het zegt dat er niets IS gebeurd,<br />
Onmiddellijk nadat het kind onder de druk bezwijkt en zegt dat er wèl iets is<br />
gebeurd, verandert het gedragsptroon <strong>van</strong> de volwassene, <strong>Het</strong> kind wordt als<br />
bet ware gelukgewenst met bet feit dat het Ultemaelijk het 'geheim' verteld<br />
heeft. Er wordt een nieuwe vraag gesteld, waarmee de spanning wordt opgeheven<br />
en de meuwe vraag de vorm <strong>van</strong> een beloning krijgt.<br />
Wanneer ae ondervrager <strong>van</strong> mening is dat het kind de spanning als gevolg <strong>van</strong><br />
angst- en schuldgevoelens alleen maar kwijt kan raken door op te biechten dat<br />
het misbruikt is, wordt bet vertellen <strong>van</strong> het misbruikvernaaI bijna een feestelijk<br />
moment. Wederom zonder het zich te realiseren, beloont de volwassene het<br />
kind omdat het een verzonnen <strong>verhaal</strong> heeft verteld. Dit systeem <strong>van</strong> straf en<br />
beloning bepaalt de reacues en vormt het gedrag <strong>van</strong> het kind.<br />
<strong>Het</strong> is een <strong>van</strong> de meest ftmdamentele uitgangspunten <strong>van</strong> een leerproces dat<br />
straf en beloning gedragsvonnende factoren zijn. Ondervragmgen die op dit<br />
systeem zijn genaseerd, zetten bet kina ertoe aan met verhalen op ae proppen<br />
te komen die later als 'bevindingen' in een rechtszaak <strong>of</strong> bij andere instanties<br />
worden gepresenteerd. Ondervragers die zo te werk gaan, maken zicb schuldig<br />
aan een zeer ernstige vorm <strong>van</strong> pr<strong>of</strong>essionele naiatigheid en wangedrag, vooral<br />
in gevallen <strong>van</strong> veronderstelde mcest. Gezinnen worden daardoor kapotgemaakt,<br />
canières worden geruïneerd en onscbuldige personen worden ge<strong>van</strong>gen<br />
gezet.<br />
Uit de beschrijving <strong>van</strong> de kleuterleidster mevrouw Pieters blijkt hoe zij kinderen<br />
aanmoedigde hun verhalen te laten escaleren. In het volgende voorbeeld<br />
veranderde door haar manier <strong>van</strong> vragen stellen het 'een blokje om' in 'in een<br />
buis geweest':<br />
"In mijn klas waren er vier kinderen, die op een gegeven moment toegaven<br />
dat ze wel eens meegeweest waren met vreemde mensen. Maar ze waren<br />
met happIg om te praten. Eerst zeiden ze nog: we hebben alleen maar een<br />
rondje gereden. Toen ik zei dat ik dat gek vond, alleen maar een rondje rijden,<br />
zeiden ze: Ja, maar we zijn ook naar een huis geweest. Ze waren ook<br />
naar binnen gegaan. En er was speelgoed. Iedere keer moest ik het eruit<br />
trekken en er gingen soms dagen voorbij, voordat ik opnieuw een stukje <strong>van</strong><br />
de legpuzzel kreeg. Totaat ik op een gegeven moment wel begreep wat er<br />
gebeurd was." 14<br />
Angst onder de ouders leidde tot herhaaldelijke ondervragmg. Mevrouw de Vos:<br />
110<br />
"Je krijgt een stUk twijfel en dat wil je _weghebben. Een dagje later zijn we<br />
begonnen met earla heel Voorz1Chtlg UIt te horen. Zo <strong>van</strong>: goh, was het nou<br />
leuk, met dat jongetje en dat meïsje? Eerst bleef ze heel gereserveerd. Uren,<br />
soms pas dagen later kWam ze dan met kleine stukjes <strong>verhaal</strong>, waar we aan<strong>van</strong>kelijk<br />
geen touw aan vast konden knopen. Ze had het over dieren, naakt<br />
in een zwembad je gezwommen, patat gehad, Ja, het was allemaal leuk geweest.<br />
Toèn nam onze angst pas echt toe. Ze had het lèuk gehad. Dus dat<br />
zou betekenen. dat ze zo weer mee zOU gaan.<br />
Elke keer weer gaf ze hele korte antwoorden en liet ze weten dat het eigenlijk<br />
een geheimpje was, dat ze belo<strong>of</strong>d had het niet door te vertellen. Maar<br />
op een bepaald moment kwam het er toch uit. dat ze dat zwemmen eigenlijk<br />
helemaal niet zo leuk had gevonden. Dat zwembad, dat kwam elke keer<br />
weer terug. 'l.Jj had periodes, dan zat ze te tekenen en dan trok ze opeens<br />
heel driftig een paar lijnen. Dat moest het zwemmen voorstellen. Ze werd er<br />
agressief <strong>van</strong>. ( ... ) Ja kijk, achteraf kun je alles verklaren." 14<br />
<strong>Het</strong> verbaal <strong>van</strong> het kind begmt met onSChuldige activIteIten. Langzamernand<br />
gaat bet, volgens de OUders, over in seksueel misbruik. <strong>Het</strong> begin <strong>van</strong> het <strong>verhaal</strong><br />
<strong>van</strong> het kind heeft te maJ