Je hele leven voelen - Cranio Sacraal eindwerken

Symbool 2 – de Vuurtoren
Tijdens de module “Talking to the Alarmclock” in oktober 2008 kon ik voor de
eerste keer kennis maken met Etienne. Eindelijk was er de langverwachte
ontmoeting. Direct bij onze kennismakingsronde meldde hij me dat ik op de
een of ander manier iets met kinderen moest gaan doen. Voor mij niet totaal
onverwacht, maar wel om dit te horen van iemand die ik voor het eerst
ontmoet. Op dat moment wilde ik weten hoe het kwam dat ik pas op zondag
van iedere module steeds mijn meeste heldere momenten beleefde. Het
antwoord was heel geraakt: “Waarom wacht je dan ook met jezelf open te
stellen tot de laatste dag? Dan hoef je niet zoveel kostbare tijd te laten
liggen.” Inderdaad het toelaten om het diepere uit mezelf te halen was een
kwestie van mezelf openstellen.
De zaterdagsessie verliep aan de hand van de instructies van Etienne en er
werd mij op een gegeven moment een driehoek getoond. Dit keer was ik in
gedachte vragen aan het stellen en wilde nieuwsgierig zijn om te
achterhalen waartoe dit beeld zou leiden. Ondertussen ontdekte het steeds
terugkerend patroon: een beeld begint met een eenvoudige vorm die kon
uitgroeien tot een concreet object met een boodschap. Door dit aan mijn
behandelaar te vertellen ging zij gerichte vragen stellen zoals het voorstel om
de driehoek te gaan uitvergroten door erop in te zoomen. Toen dit niet bleek
te werken vroeg ze om weer uit te zoomen waardoor we verder van de
driehoek kwamen te staan en gingen we kijken of we aan de omgeving
konden ontdekken wat voor functie deze driehoek had. Er kwamen
lichtflitsen uit de punt van de driehoek waardoor deze duidelijk
transformeerde in een vuurtoren.
Voor mij heeft de vuurtoren in de loop der tijd meerdere betekenissen
gekregen. Het is natuurlijk al eeuwenlang een baken op zee dat aangeeft
waar zich land bevindt. Daarnaast heeft elke vuurtoren zijn eigen
lichtkarakter waardoor je vanaf zee weet of je bij de juiste plek bent.
Een vuurtoren staat symbool voor veiligheid en in dit verhaal komt dat tot
uiting in de vorm van het afgebakende gebied voor de kleine Kees.
Zolang hij de vuurtoren kan blijven zien weet hij de weg terug naar huis.
Hij heeft dit zo van zijn ouders opgedragen gekregen en ook door zijn
omgeving is dit als norm opgelegd. Deze beperking van bewegingsvrijheid
geeft voor een kind duidelijkheid en dient als grens van een veilig gebied,
maar is tevens bedoeld om een stuk angst van volwassenen weg te nemen.
Het licht van een vuurtoren zie ik ook in de vorm van richting geven aan
inzicht. Het geeft je helderheid bij het zoeken naar nieuwe wegen. Wie weet,
misschien is het schijnsel van een vuurtoren op het volgende stuk strand wel
mooier en valt daar ook weer veel nieuws te ontdekken. Het kan daarom ook
een reden zijn om verder te kijken dan alleen deze ene plek.
11