Je hele leven voelen - Cranio Sacraal eindwerken

Symbool 3 – het Kompas
De volgende dag van dit weekend was wederom een prachtige najaarsdag
en ik voelde dat de sessie van de vorige dag nog een vervolg zou krijgen.
Tijdens de afsluitende sessie op zondagmiddag kreeg ik weer een abstracte
vorm te zien. Ditmaal was het een kruis dat draaide en als een “X” voor me
bleef staan. Ondertussen begon ik eraan te wennen dat er eerst een strakke
wiskundige vorm getoond werd waarvan de details later zouden komen.
Door aan te geven dat ik even wilde in- en uitzoomen veranderde de X in de
wijzers van een kompas met de windrichtingen erbij. Om het kompas heen
was de vorm van een houten hart zichtbaar. Mijn behandelaar vroeg me
welke betekenis ik aan dit beeld kon geven. Meteen was er weer die
duidelijke en directe stem die zei: “Dit kompas zal je helpen om de weg van
je hart te volgen.”
Direct daarna gingen mijn armen naar buiten met de binnenkant van mijn
handen omhoog. Ik lag op de tafel met mijn armen gestrekt en droeg in mijn
linkerhand het kompas en in de rechter de vuurtoren. Deze bewogen
beurtelings omhoog en omlaag met daartussenin mijn romp die fungeerde
als het middelpunt van een weegschaal. Op dat moment voelde het alsof ik
moest ontdekken hoe ik de balans tussen deze twee kon vinden. Letterlijk dus
de balans tussen de weg van het hart links en de vuurtoren op de
rechterhand voor licht en veiligheid.
Er ontstond eigenlijk een status quo en een lange tijd lag ik op tafel waarbij ik
steeds maar op en neer lag te balanceren met mijn armen. Op een gegeven
moment moest de sessie beëindigd worden en bleef ik liggen met de vraag:
“Wat moet ik hier nu verder mee?” Het eerste wat mij meteen werd
ingefluisterd was om te zorgen dat ik dit ging opschrijven en wel in de vorm
van een verhaal voor kinderen. Meteen wist ik ook dat dit verhaal zou gaan
dienen als onderdeel van mijn eindwerk voor de opleiding.
Het verhaal
De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker en had nog veel tijd voordat ik
weer naar mijn dagelijkse job moest. Ik lag nog wat te doezelen in mijn bed
terwijl er allerlei gedachten met mij op de loop gingen. Er kwamen beelden
bij en het verhaal over “De reis van Kees” stond als snel in mijn geheugen
gegrift. Die dag heb ik het voor mezelf nog drie maal op een rijtje gezet en
de eerste versie stond diezelfde avond nog op papier.
13