Horizon, februari 2012 - GGZ Oost Brabant

(Vervolg van pagina 19)
gaf, in het veld
keek hij tegen
niemand op.
‘Johan Cruijff
had altijd ge-
lijk: ‘Elk na-
deel heb z’n
voordeel’ en ‘je moet schieten, anders ken je
niet scoren’. Geen speld tussen te krijgen!
Meteen na zijn komst bij ‘Barca’ leerde
Cruijff Spaans, tenminste… al gauw kon de
televisiekijker het scheldwoord hijo de puta
van zijn lippen lezen. De scheidsrechter kon
daar niet om lachen; ‘hoerenzoon’ is in het
Spaans een vreselijke belediging. De redder
blééf, tot hij officieel afscheid nam. Eenmaal
gestopt, bleek hij het geld niet te kunnen
missen. Hij voetbalde nog even in Amerika,
bij Valencia, bij Ajax dus, én bij erfvijand
Feijenoord. De Rotterdammers haalden alles
uit het ‘Cruijff-effect’: ze werden prompt
kampioen. Maar daarna keerde Cruijff
opnieuw terug in de Meer, nu in de dug-out.
Onder zijn leiding werden de beker en de
Europa-Cup II binnengehaald.
Maar hij was nog altijd eigenwijs… Halverwe-
ge zijn derde seizoen vertrok hij met ruzie.
Drie maal raden waarheen! Het jaar erna was
het Barcelona die de Europa Cup II pakte…
Ook als trainer bleef Cruijff een verlosser.
Hij haalde meteen Nederlanders naar zijn
nieuwe , oude club - en sindsdien is Barcelona
voor Nederlands talent de poort naar Europa
gebleven.
Vijf keer Nederlands voetballer van het jaar,
drie keer Europees voetballer van het jaar, en
uiteindelijk, uitgeroepen tot voetballer van
de eeuw. Wie Johan Cruijff nooit heeft zien
spelen, heeft eigenlijk niet geleefd. Gelukkig
houd hij nog steeds zijn mond niet.
Als voetbalcommentator weet hij het nog
altijd beter. Door miljoenen bewonderd, door
niemand begrepen, door velen gehaat.
‘Je gaat het pas zien als je het door heb.’
20
De meeste mensen nemen zich aan het einde
van het oude jaar voor, dingen in het nieuwe
jaar te verbeteren of anders te gaan doen, of
om juist door te gaan zoals ze bezig zijn.
Mijn voornemen is om er samen met iedereen
een goed jaar van te maken, speciaal voor
onze cliënten van GGZ Oost Brabant en
medewerkers, en voor sommige in het
bijzonder, ondanks al de bezuinigingen die er
voor dit jaar aangekondigd zijn.
Deze wonderschone ochtend vertrok ik naar
een van onze cliënten van de GGZ.
10 maanden trubbelt zij al met haar gezond-
heid en valt van het somatische naar het
psychische. Om haar een steuntje te geven
had ik mezelf opdracht gegeven om haar een
goed 2012 te gaan wensen want in al die
jaren dat ik haar heb leren kennen is ze
speciaal voor mij geworden en wens haar de
gezondheid die ik ook heb mogen terugkrijgen
na hard knokken. Na wat heen en weer
gepraat en enkele koppen koffie gedronken te
hebben nam ik afscheid van haar.
Ik neuriede voor haar een lied bij het afscheid
om haar wat op te vrolijken. De toevallige
voorbijganger had helemaal geen vermoeden
dat mijn vriendin telkens als in een achtbaan
op en neer rolt. Zwart, Zwart, Zwart, noemt
ze haar buien.
Tijdens deze uitzichtloze zwarte momenten
sluit ze zich af voor de wereld, neemt geen
telefoon op en pakt meer medicatie dan goed
voor haar is en ligt dan bijna de hele dag in
bed.
WAT EEN
door Gerry van der Rijt-van Sinten
Soms belt ze me op, zonder een echt besef
van uur en tijd om te zeggen dat ze zich weer