Nummer 31

Nummer9080
Nummereenendertigjunitweeduizendenelf
…(twijfelt even)… dan toch
vooral: ‘netwerker’, zou ik zeggen.
Dat vind ik ongemeen
boeiend, mensen leren kennen,
na enige tijd weer tegen het lijf
lopen, verhalen horen, samen
dingen realiseren. Heerlijk vind
ik dat. Ondernemers moeten
breed durven te kijken …
(draait met haar handen de
spreekwoordelijke oogkleppen
open)… Daar word je als mens
alleen maar rijker van, en op
termijn, je zaak ook beter. Kijk,
soms vragen Lootse ondernemers
me: wat brengt me dat op,
© foto: Danny Sey - Lochristi.com
zo’n lidmaatschap van UNIZO?
Zoveel, zeg ik dan. Een mooie
en brede horizon voor je leven, eindeloos veel contacten, een uitwisseling
van ervaringen, het aanreiken van oplossingen voor problemen die we als
ondernemers allemaal tegenkomen… Problemen hebben we allemaal toch
wel eens. Geloof me, ook in mijn functie als adviserende lekenrechter in
handelszaken, zie ik heel vaak hoe gemakkelijk zaken mis kunnen lopen...
Maar bon, dat je het lidmaatschap van UNIZO niet onmiddellijk in concrete
valuta kan vertalen, dat doet er toch niet toe? Soms heb ik wel eens het
gevoel dat de lokale tuinbouw zich te… allee, hoe zal ik het zeggen…
zich te bekrompen of te behoudsgezind opstelt, wat aan koudwatervrees
lijdt in de snel evoluerende wereld… te weinig nieuwe horizonten durf te
verkennen. Ik hoor zo vaak: de tuinbouw is een vak apart. Het is inderdaad
kapitaalsintensief, hard labeur, zit in een lastig parket door de internationale
concurrentie… Maar zo zijn er heus nog wel meer bedrijfstakken. En
de principes die voor tuinbouwers gelden, gelden ook voor iedereen die
handel drijft. Ik misken het unieke van het tuinbouwsegment niet, heus niet
– ik zit er zelf in! – maar het mag geen excuus zijn om onbetreden paden
niet te bewandelen. Om een beeld te gebruiken: het is niet omdat je de
rekening niet maakt, dat ze er niet is! Je moet open durven te handelen.
BIO
• ° Gent 15-4-1966
• Koning Albertlaan
• ZaP International Trade, zelfstandig planten import-export: samen met echtgenoot Luc Moens
• mama van studenten Jasper (20) en Maarten (18)
• medebezieler van Unizo, lokaal, regionaal en nationaal
• ook: germaniste, ‘hobbyherderin’ en lekenrechter
Interview
Door Luc Van de Vijver
Hier spreekt natuurlijk de germaniste met universitaire opleiding.
Je hebt een atypisch profiel in deze regio als tuinbouwer, als
‘verzender’?
…(haalt twijfelend de schouders op)… Ligt het daaraan? Mogelijk. Ik
weet het niet. ’t Is natuurlijk waar, mijn man en ik zijn beiden germanist,
en de meeste bedrijven zijn hier wellicht familiebedrijven, van generatie op
generatie, maar ook zij moeten anticiperen op wat er in de internationale
handel gebeurt. Het is een cliché, maar het geldt toch meer dan ooit:
de hele wereld is onze markt tegenwoordig. Daarom dat ik ook nog in
een internationaal forum zetel. O.a. voor lobbywerk, zeer zeker. Je moet
overal je oor te luisteren leggen, jezelf voortdurend herdenken, uitdagingen
durven aan te gaan, beredeneerde risico’s nemen, anticiperen op wat er
overal leeft…
Een concreet voorbeeld?
…(zonder aarzelen)… Luc en ik hebben besloten om de samenwerking
met onze grootste klant, een grote keten, stop te zetten, omdat we merkten
dat al onze focus, onze aandacht naar hen uitging, ten koste van andere
klanten en andere dingen die we wilden realiseren. Door dat besluit verliezen
we maar liefst 40 % van onze omzet. Dat is echt geen makkelijke
beslissing geweest, hoor, en het kostte ons nachten en dagen van piekeren,
cijferen, denken en herdenken. Maar de knoop is nu doorgehakt. We
hebben voor onszelf uitgemaakt waar we heen willen met ons bedrijf, en
dat is niet in het segment waar die doe-het-zelf-keten in thuishoort.
Waar dan wel, als ik zo onbescheiden mag zijn?
De filmwereld bv. Al enige tijd zijn we leverancier van het plantenarsenaal
in blockbusters zoals Prince of Persia, Narnia en Eragon. Dat is een heel
andere wereld dan waar we in begonnen zijn, einde jaren negentig: het
aanleveren van planten voor de hallen en patio’s van bedrijven. In decoratie
dus. Toen alle inkomhallen er bijna uitzagen als ware jungles. Maar
tijden veranderen. Nu staat er ocharme nog een cactus in een grote vaas
te pronken aan de entree. Het is alles veel kaler. En dus moesten we
rond de eeuwwisseling alweer anticiperen, en verlegden we onze handel
naar buitenplanten, die we voor een stuk speciaal kweken voor hanging
baskets en bloembakken in Londen. En dat bleek wat later dan weer de
opstap voor een nieuw avontuur: de wondere wereld van het witte scherm.
Het zijn toch bijzondere ervaringen hoor om op een set als die van Pirates
juni’11 35