Bijbelcursus - Bazuin te Sion

die de wereld ooit aanschouwde, of (er zijn
redenen om dit te geloven) ooit aanschouwen
zal. Het is het ‘non plus ultra’ (het toppunt)
van menselijke verdorvenheid en het ‘chef
d’oeuvre’ (het meesterwerk) van satans list
en boosheid. Het is na de zondeval de grootste
ramp die het mensdom ooit is overkomen.
Nog verder van God verwijderd zou de wereld
niet meer kunnen bestaan. De band die de
mensheid nog samen verenigd en reeds heel
los geworden is, zou dan geheel vernietigd
worden en het maatschappelijk gebouw zou
onmiddellijk een puinhoop worden.
Het pausdom, volgens haar eigen aanspraken,
een goddelijke, door Christus de Stichter
van het christendom, gestichte instelling met
goddelijke onfeilbaarheid aangedaan in alle
vragen van geloof en zeden, is de grootste, de
ergste en de succesvolste dwaling van de hele
wereldgeschiedenis.
Heeft het pausdom door de mensen vrede
en vrijheid aan te bieden hen in het verderf
gestort? Ja, dat is meermalen gebeurd. De
ergste schanddaad van het pausdom, de
St. Barthelomeüsnacht, was het gevolg van de
vrede van St. Germain die gesloten werd op
3 augustus 1570. Als onmiddellijk gevolg van
deze vrede werden alleen al in Parijs op 23 en
24 augustus 1572 twintig duizend christenen,
(protestanten), gedood en in het hele land nog
eens duizenden en duizenden meer.
Ook in Bohemen vonden bloedige Hussietenoorlogen
plaats. Dat gebeurde nadat de
Hussieten, (volgelingen van Johannes Hus),
vrede, d.w.z. godsdienstvrijheid was aangeboden.
Vele voorbeelden zouden gegeven kunnen
worden.
Wat gebeurde er echter in onze tijd?
HET TWEEDE VATICAANS CONCILIE
Het tweede Vaticaans concilie (1962-1965)
moet gezien worden in het licht van Daniël
8:23-25. Een koning die ontstellend veel
verderf aanricht door het aanbieden van vrede.
Vrijheid ver-kondigen maar met ijzeren vuist
regeren. Stond dat in de decreten van het
tweede Vaticaanse Concilie?
Verklaring over de godsdienstvrijheid
“Over het recht van de persoon en van de
gemeenschappen op sociale en burgerlijke
vrijheid in godsdienstige aangelegenheden.
Bisschop Paulus, de geringste onder de
dienaren van God, samen met de vaders van
het heilig concilie ter blijvende herinnering.
1. De waardigheid van de menselijke persoon
wordt in onze tijd steeds bewuster door de
mensen erkend; steeds groter wordt het
aantal van diegenen, die eisen dat de mensen
in hun handelen niet door dwang bewogen,
maar geleid door het bewustzijn van hun
plicht, het genot en gebruik hebben van hun
eigen oordeel en van een verantwoordelijke
vrijheid. Eveneens eisen zij een juridische
omschrijving van de openbare macht, opdat
de grenzen van een waardige vrijheid, zowel
van de persoon als van de gemeenschappen,
niet te eng worden getrokken. Deze eis tot
vrijheid in de menselijke gemeenschap slaat
vooral op de geestelijke goederen van de
mens en hoofdzakelijk op die goederen, welke
betrekking hebben op de vrije uitoefening
van de godsdienst in de maatschappij. Deze
synode richt haar bijzondere aandacht op deze
verlangens van de mens en neemt zich voor te
verklaren in hoeverre zij met de waarheid en
de gerechtigheid overeenstemmen; daarom
doorzoekt deze synode naarstig de heilige
traditie en leer van de kerk en brengt daaruit
in harmonie met het oude, voortdurend het
nieuwe naar voren.
Derhalve verklaart deze heilige synode
vooreerst dat God zelf aan het menselijk
geslacht de weg bekendgemaakt heeft waardoor
de mensen, Hem dienend, in Christus verlost
en zalig kunnen worden. Wij geloven dat deze
enige en ware godsdienst zich bevindt in de
katholieke en apostolische kerk die van de
Here Jezus de opdracht heeft ontvangen om
hem aan alle mensen te verkondigen toen Hij
aan de apostelen zeide:
“Gaat dan henen, maakt al de volkeren tot mijn
discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en
des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen
onderhouden al wat Ik u bevolen heb.” -Matteüs
28:19
Van hun kant zijn alle mensen ertoe gehouden
Pagina - 68