hier - girugten

More documents

Recommendations

Info

girugten 00 / september 2012 eerstejaarseditie uit: stad van de toekomst Saskia Zwiers Dubai: 1001 nachten in een Amerikaanse woestijnstad Dubai is een van de zeven emiraten die de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) vormen. Abu Dhabi is de hoofdstad en veruit het rijkst, maar zijn baldadige buurstad Dubai is bij buitenlanders vele malen bekender. Dubai is de snelst groeiende stad van de VAE en misschien wel van de wereld. Het is een stad vol contrasten, een plek waar oud en nieuw, traditioneel en modern, oost en west overal met elkaar in verbinding staan. In de jaren zeventig was Dubai niet meer dan een zanderig vissersdorpje. De toenmalige sjeik Rashid bin Saeed Al Maktoum had een ambitieuze visie om het woestijnlandschap om te toveren tot een nieuw wereldbolwerk van economische activiteiten. In 1966 ontdekte men aardolie in het gebied en sindsdien is de ontwikkeling van de stad in een stroomversnelling gekomen. De stad is bekend geworden om zijn weelderige pracht, praal en playboyachtige ambiance met een Arabisch tintje. De toenmalige sjeik dacht dat olie geen blijvende welvaart zou bieden. Hij besteedde de olieopbrengsten niet aan zelfverrijking, maar besloot te investeren in infrastructuur en economische ontwikkeling. Dit in tegenstelling tot vele Arabische buurlanden, waar buitenproportionele glorie de boventoon voert. Het luxe Emirates Palace Hotel in Abu Dhabi is hier een sprekend voorbeeld van. De huidige sjeik van Dubai, Rashids zoon Mohammed, zette deze investeringen op het gebied van toerisme, financiën en technologie voort. Onder zijn bewind is er een erg gunstig investeringsklimaat gerealiseerd met geringe overheidsbemoeienis en een zeer lage belastingdruk. Het emiraat wordt ook wel gezien als het ‘Hongkong van het Midden-Oosten’ en is niet afhankelijk van aardolie. De olieopbrengsten bedragen maar zes procent van het nationaal inkomen. De explosieve groei van Dubai trok veel buitenlanders naar het emiraat. De stad telt 2,3 miljoen inwoners, van wie maar 17% Emirati is. De stad is een enorme mengelmoes van nationaliteiten, etnische groepen en culturen. De bevolking telt opvallend veel mannen, slechts 23% van de bevolking is vrouw. Deze scheve verhouding komt door de vele Aziatische arbeiders. Voornamelijk Indiërs en Pakistani komen naar het emiraat om te werken aan een van de vele prestigieuze bouwwerken die de stad rijk is. Dubai is een stad van superlatieven; het grootste winkelcentrum, het grootste waterpark, de grootste overdekte skipiste, de grootste door mensen gemaakte eilanden en het hoogste gebouw ter wereld. Het land ontving hierdoor in 2010 dan ook ruim 15 miljoen toeristen en het passagiersaantal van Dubai International Airport groeit nog steeds. Westerse toeristen kunnen zich tegoed doen aan de rijke en kosmopolitische allure van de stad. De toeristische attracties hebben een Amerikaans karakter, maar doen ook denken aan de sprookjesachtige sfeer van 1001 nachten. De Dubai Mall toont sterke overeenkomsten met de Canadese West Edmonton Mall en is voorzien van Amerikaanse attracties zoals een ijshockeyring, foodcourt en een van de grootste aquaria ter wereld. Sinds het najaar van 2009 kent de stad een volautomatisch metrosysteem bestaande uit twee lijnen, maar deze wordt vrijwel alleen door de immigrant-arbeiders gebruikt. De rijkere Emirati’s verkiezen de nieuwste en grootste modellen van Audi, BMW en Mercedes. Een aantal kantoorlocaties is hierdoor verkeerd ontworpen. Men had het aantal benodigde parkeerplaatsen ernstig onderschat en kampt nu met parkeerproblemen zoals wij die kennen. Uit de gegevens hierboven lijkt het emiraat een walhalla voor investeerders, bewoners en toeristen. Toch kent ook Dubai een keerzijde. Het land is streng islamitisch en de gebruiken van de Emirati staan in sterk contrast met de zo westers lijkende samenleving. Zo zijn bijvoorbeeld in het ontwerp van de moderne winkelcentra meerdere gebedsruimtes opgenomen. De vooraanstaande Burj Khalifa is op de 158e verdieping voorzien van de hoogste gebedsruimte ter wereld. Iedere inwoner van de stad dient binnen tien minuten loopafstand van een moskee te wonen. Tussen de moderne wolkenkrabbers staan traditionele moskees waaruit vijf maal daags het gebed door de straten galmt. Westerse toeristen op huwelijksreis zullen 12. zich moeten inhouden, aangezien hand in hand lopen niet wordt gewaardeerd door de lokale bevolking. Zoenen in het openbaar is uit den boze en ook het dragen van open kleding kan men beter niet doen. Vrouwen hebben niet dezelfde rechten als mannen en kunnen hier soms hinder van ondervinden. Volgens de islamitische traditie valt het weekend op vrijdag en zaterdag. Westerse expats moeten hier vaak erg aan wennen. Daarnaast is het nadelig voor internationale handel, omdat dit het aantal efficiënte handelsdagen vermindert. Een andere keerzijde van deze moderne stad is zijn geografische ligging. In de zomer kunnen temperaturen er oplopen tot 45 graden. De stad is een bolwerk van airconditioningsystemen om het land in de zomer leefbaar te houden. Pas sinds de toepassing van airco is het mogelijk om kantoorcomplexen te creëren voor, met name internationale, investeerders. Het nadeel hiervan is dat het koel houden van de leefomgeving voortdurend ontzettend veel stroom verbruikt. Voor de rijke toeristen zijn in Dubai luxe resorts te vinden met zwembaden en golfbanen. Deze attracties slokken ongekend veel water en energie op. Om nog niet te spreken van het energieverbruik wat er komt kijken bij een overdekte skipiste midden in de woestijn. Dubai gaat in zijn wens om de ultieme stedelijke bestemming te worden erg ver en lijkt hierbij de natuur uit het oog te verliezen. De stad groeit ontzettend snel en in de omgeving heeft de natuur veel moeten inleveren in de afgelopen tien jaren verdwenen. Wel kent Dubai een wet waarbij voor elke gekapte boom twee moet worden teruggeplaatst. Op deze manier hoopt men de schade aan de natuur te beperken. Ook voor het watergebruik maakt men steeds vaker gebruik van innovatieve oplossingen zoals ontziltingsinstallaties. Een nadeel van ontzilting is echter dat het proces van condenseren veel energie kost. Men grapt
girugten 00 / september 2012 eerstejaarseditie uit: stad van de toekomst in Dubai wel eens dat water er duurder is dan benzine. Dit zou een reden kunnen zijn dat men tegenwoordig duurzamer omgaat met water dan met benzine. Voor veel Emirati’s is het nog ondenkbaar om de luxe auto’s in te ruilen voor een energiezuiniger vervoermiddel. De Verenigde Arabische Emiraten zijn momenteel het lachertje van de klas qua duurzaamheid. Gezamenlijk zijn zij even Oliereserves, dure auto’s, extreme hoogbouw en skipistes in de woestijn. Dat is waar de meeste mensen aan denken als je het over de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) hebt. Zoals te lezen is in het artikel ‘Dubai: 1001 nachten in een Amerikaanse woestijnstad’ zijn de ontwikkelingen in het gebied niet echt duurzaam te noemen. Het gebied tussen de Perzische Golf en Saoedi- Arabië staat bekend om de grote rijkdom, die de verschillende oliesjeiks hebben weten te behalen met de winning van de voor de wereld broodnodige koolwaterstoffen in de bodem. Deze rijkdom, in combinatie met een verzengende hitte het hele jaar door, heeft eveneens voor de grootste ecologische voetafdruk per hoofd van de bevolking ter wereld gezorgd. Als men immers met de luxe van het westen wil leven in een gebied als de VAE, heeft men twee dingen nodig. Vers water en airconditioning. De desalinatie van het zoute water kost enorm veel energie en je kunt je voorstellen hoeveel energie het kost om de Burj Khalifa, met 828 meter het hoogste gebouw van de wereld, koel te houden. Naar aanleiding van al deze feiten hebben de VAE veel kritiek gekregen van milieuorganisaties en andere landen. De vraag is, kan het ook anders? Jazeker, denkt de sjeik van Abu Dhabi, een van de prinsdommen. In 2006 werd het Masdar-initiatief gepresenteerd, ontworpen om oplossingen te vinden voor een aantal van de grootste uitdagingen die de mens te wachten staan: energietekorten, klimaatverandering en een ‘sustainable society’. En dit wordt niet zomaar een projectje. De managers van Masdar willen een stad bouwen die 40,000 mensen huisvest, met een technologisch instituut dat zich kan meten met het prestigieuze Massachusetts Institute of Technology. Daarnaast moet Masdar een wereldwijd walhalla worden op het gebied van Thijs Fikken milieuvervuilend als ontwikkelingslanden zoals India en Cambodja. Maar in de jaren zestig waren de Emiraten even arm als deze Aziatische landen. Elk land dat een dergelijke snelle groei doormaakt, ondergaat dezelfde processen. Echter, de immense welvaart in de VAE zorgt voor extra druk op hun schouders om duurzaamheid snel bovenaan de agenda te plaatsen. In de emiraten ontstaan de laatste jaren verschillende initiatieven op het gebied van duurzaamheid. De VAE Masdar: oase in een olievlek duurzame energie en dit alles moet ook nog eens CO2-neutraal blijven draaien. Bovenop dit alles verlangt de regering van Abu Dhabi ook nog eens dat het project winst op zal leveren. Onmogelijk zeg je? Dat dachten meer mensen. Maar zoals vaker met projecten in de VAE (denk maar aan de palmeilanden voor de kust van Dubai), worden dromen werkelijkheid. Op dit moment is het Masdar Institute of Science and Technology aan het groeien, waarbij studenten de eerste inwoners van Masdar City zijn. Om de CO2uitstoot te beperken, worden de gebouwen goed geïsoleerd om, in het geval van Masdar, koele lucht te behouden. Door een verbod op auto’s in de stad is er de mogelijkheid om smalle, schaduwrijke straten te bouwen die als windtunnels fungeren: koele wind wordt efficiënt van de ene naar de andere kant van de stad geblazen. Daarnaast wordt er een muur om de stad gebouwd om de warme woestijnwind buiten te houden. De gebouwen die al gebruikt worden draaien op zonne-energie van een zonnecentrale in het gebied zelf en er wordt gebruikgemaakt van zonneboilers en geothermie om de dagelijkse wensen van de bewoners te vervullen. Duurzame technieken worden op dit moment nog ontwikkeld en de middelen die op dit moment toegankelijk zijn hebben de benodigde capaciteiten om de stad draaiende te houden simpelweg nog niet bereikt. Daarom hebben de managers van Masdar ruimte over gelaten in het plan. Ruimte die naar mate het project vordert gevuld kan worden met nieuwe innovatieve systemen om energie op te wekken of te besparen. Natuurlijk is dit project maar een klein stipje groen in de olievlek die VAE heet en daar zijn ook de projectmanagers zich van bewust. Zij stellen dat met Masdar een stap genomen wordt richting het tijdperk waarin de oliereservoirs op de wereld uitgeput zijn. Die stap kan volgens hen het beste genomen worden nu er nog kapitaal, afkomstig van de oliereservoirs, aanwezig is in de VAE. Het belang van het project is volgens hun niet duurzaamheid, maar ontwikkeling en daar is wel wat voor te zeggen. Als pluspunt daarbij is Abu Dhabi de ideale plek om deze ontwikkelingen te maken, er is immers zon in overvloed. Als we kijken naar een project als Masdar City, zien we dat het wel degelijk anders kan.Het probleem is alleen dat het geld kost. Zolang wij, als bewoners van deze wereld, bereid zijn te investeren in vergelijkbare projecten waarbij de ecologische voetafdruk wordt geminimaliseerd, zal deze ontwikkeling zich voortzetten. Hopelijk werpt het project zijn vruchten af en zullen meer landen dit uitstootbesparende concept overnemen. Om in te haken op het voorgaande artikel: de voorwaarden voor de ultieme stad van de toekomst zijn zeker te vinden in de VAEregio. Geld en innovatie zijn aanwezig. De enige twijfelfactor in het hele proces is de mens en zijn prioriteiten zelf, maar met Masdar heeft de regio zeker een stap in de goede richting gezet. g Bron: \\\ www.masdarcity.ae 13. hebben goede intenties maar moeten nog veel leren. Wanneer Dubai duurzamer om weet te gaan met haar natuurlijke omgeving komt het weer een stap dichterbij de ultieme stad van de toekomst. Heeft Dubai dan alle voorwaarden in huis om de perfecte stad te zijn? g Bronnen: \\\ Lonely Planet Dubai \\\ ‘de droom van Dubai’, Frank Karsten, HP De Tijd, maart 2007
Page 2 and 3: g g g g g g g g g g g g g g g g g g
Page 4 and 5: girugten 00 / september 2012 eerste
Page 18 and 19: door schapenkeutels te wandelen. De
Page 22 and 23: . excursies naar dit land, die somm

hier - girugten

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?