HOGESCHOOL VOOR WETENSCHAP & KUNST - Bart Meuris

DEEL 3: De nocturnes en preludes
1. Situering
Ryelandt schreef zes nocturnes en 2 bundels preludes.
De opusnummers van de zes nocturnes zijn:
1er Nocturne pour piano op. 81, in Mi Majeur (?1923)
2 ème Nocturne pour piano op. 90, en Si Majeur (Bruges, 23 décembre 1927)
3 ème Nocturne pour piano op. 91, en La bémol Majeur. (23 janvier 1928)
4 ème Nocturne voor piano op. 93, in Mi b Majeur (Bruges, 4 janvier 1929)
5 ème Nocturne pour piano op. 97, en si bémol mineur. (Décembre 1929)
6 ème Nocturne pour piano op. 126, en Re Majeur. (25 novembre 1939)
Vijf van de zes nocturnes ontstonden tussen 1923 en 1929.
De zesde schreef hij tien jaar later in 1939.
De opusnummers van de preludes zijn: op.62 en op.96.
De eerste bundel ‘zes preludes op.62’ bestaat uit:
Prelude op.62/1. Molto Moderato. (24 november 1915)
Prelude op.62/2. Lento sostenuto. (December 1916)
Prelude op.62/3. Con moto, molto agitato. (12 februari 1923)
Prelude op.62/4.Moderato. (28 februari 1923)
Prelude op.62/5. Assai Animato. (5 april 1924)
Prelude op.62/6. Andante. (Orchimont 1925)
De tweede bundel ‘drie preludes op.96’ bestaat uit:
Prelude op.96/1. Modéré, sans lenteur. (5 mei 1929)
Prelude op.96/2. Adagio. (april 1929)
Prelude op.96/3. Moderato, assez libre. (27 mei 1929)
In de periode van het ontstaan van de eerste nocturne, voltooit Ryelandt ook de nummers drie
en vier uit de zes preludes op. 62. (1). De delen op.62/1 en op.62/2 schreef hij reeds in 1915
en 1916. Prelude vijf en zes uit op. 62 werden voor de tweede nocturne gedateerd. (2)
Uit het manuscript blijkt dat Ryelandt sleutelde aan de volgorde van de zes preludes en deze
meermaals herschikte. De chronologische volgorde is ook de opeenvolging waarin de bundel
uiteindelijk werd nagelaten. Het open einde van de zesde prelude - ze eindigt op een
dominantakkoord - laat vermoeden dat de componist misschien ooit andere plannen
koesterde. Toch moet Ryelandt de zes preludes als een geheel gezien hebben daar hij ze na
een erg lange ontstaansperiode van tien jaren, in 1925 beëindigde. De ogenschijnlijke
eenvoud van de werken rechtvaardigt deze lange ontstaansperiode niet.
Een oervorm van de zesde prelude uit op.62 duikt ook op in de ‘24 pensées musicales’ pour
piano, op. 94 uit 1929. Deze bundel bestaat uit zeer korte composities, geschetste gedachten,
slechts enkele lijnen. Het nummer 18, Assez Lent werd waarschijnlijk voor het op.62/6
geschreven, omdat het in de preludes in een meer uitgewerkte vorm voorkomt.
Sommige van de stukjes uit deze ‘24 pensées musicales’ zijn opgedragen aan andere
componisten. Het vierde ‘Simple et gracieux’ (à Fauré), het zesde ‘Assez animé’ (à Chopin),
51