School is weer begonnen! - Krant van de Aarde

Interview met de directeur van Lowlands
Eric van Eerdenburg
Natuurlijk gaat het grootste gedeelte van de groene inspanningen
aan je neus voorbij, als festivalbezoeker. Want
milieuvriendelijk festivallen houdt uiteraard niet op bij het
heffen van statiegeld op recyclebare bekertjes. Iemand die
daar alles van weet en hard zijn best doet om het meest
duurzame festival van Nederland te organiseren, is Eric
van Eerdenburg (48), directeur van Lowlands.
Zijn hele werkzame leven zit Eric in
de muziekindustrie. Toen hij zo’n
tien jaar geleden bij Mojo aanklopte
voor een nieuwe uitdaging, werd hij
prompt aangesteld als rechterhand
van John Mulder, de toenmalig festivaldirecteur.
Vanaf het jaar daarop
was Eric zelf directeur, samen met
Ronnie Hoogh Antink.
Was Lowlands altijd al zo begaan
met duurzaamheid?
‘Toen ik net begon was het niet zo
top of mind. Net als in de rest van de
samenleving werd het rond die tijd
wel steeds belangrijker. Een festival
als Lowlands is de aangewezen plek
om verandering teweeg te brengen.
De overwegend jonge bezoekers zijn
tenslotte degenen die straks met de
gevolgen zitten, dus zij moeten zeker
tot actie worden aangespoord. Ik
wilde graag iets in die richting doen
met alle energie die op Lowlands
samenkomt.’
Daar noem je gelijk een agendapunt:
energie…
‘Het energieverbruik is inderdaad
iets dat als eerste onder de loep
moet worden genomen wanneer je
wilt verduurzamen. We proberen
veel uit met zuinige en schone generatoren.
Sinds dit jaar gebruiken we
bijvoorbeeld een nieuw soort generator
die loopt op waterstof en geen
schadelijke afvalstoffen uitstoot.
Maar ondertussen wordt het waterstof
zelf nog op een vrij milieuonvriendelijke
manier geproduceerd…
Lowlands is wat dit soort dingen betreft
de proeftuin van Mojo. Dingen
die aanslaan, worden overgenomen
bij andere festivals en concerten.’
Wordt er veel van jullie overgenomen
door andere festivals?
‘Ik zie regelmatig dingen voorbij
komen. Dan denk ik wel eens: goh,
bedenk zelf eens wat. Aan de andere
kant is het goed: we moeten er met
z’n allen aan werken. Bovendien
scheelt het een hoop gezeur wanneer
iedereen om hetzelfde vraagt.
In de duurzame hoek bestaan genoeg
kleine ondernemingen, maar
die hebben vaak de capaciteit niet
voor een festival als Lowlands. Dus
zijn we aangewezen op grote bedrijven
en die doen graag dingen op
de automatische piloot. Wil je iets
anders, dan sputteren ze tegen. Als
iederéén mens- en milieuvriendelij-
ke producten en diensten wil, zal het
veel gemakkelijker gaan.”
Zijn er meer barrières waar je
tegenaan loopt?
“De strenge hygiëneregels maken
het lastig om groene producten aan
te bieden: we moeten alles nagenoeg
platgestraald inkopen. Zo zijn
verse eieren verboden, maar heb ik
nergens biologisch verantwoorde
pannenkoekenmix kunnen vinden
waar de eieren al in verwerkt zijn.
Verder vormen de hoge piekwaardes
een uitdaging op het gebied van
energiebesparing. Zonnepanelen
zijn bijvoorbeeld leuk maar onbruikbaar
voor ons. Je hebt namelijk niet
een constante stroom van energie
nodig, maar op bepaalde momenten
opeens heel veel. Je hebt dus flinke
buffers nodig.’
Ontvangen jullie ook steun,
bijvoorbeeld in de vorm van
duurzaamheidsubsidies?
‘We krijgen voor het eerst sinds
vijf jaar weer wat subsidie, maar
op cultureel vlak. Ik vind wel dat
de overheid een aandeel heeft in de
verantwoordelijkheid door bepaalde
wetten en regels te stellen. Zo hebben
wij als festivalorganisatie de
verantwoordelijkheid duurzaamheid
uit te dragen en te stimuleren. Tot
slot ligt een deel van de verantwoordelijkheid
bij de bezoekers: zij moeten
uiteindelijk de juiste keuzes maken.
We proberen de festivalgangers
daarin te activeren, bijvoorbeeld met
de Green Ghetto’s: dit jaar enkel te
betreden op de belofte het netjes te
houden. Op die manier worden bezoekers
niet meer ontmoedigd door
de puinhoop om hun heen, maar
kunnen ze elkaar aanmoedigen om
afval op te ruimen.’
En wat staat hoog op het
lijstje voor volgend jaar?
‘Radiohead! Iedere keer wil ik ze
naar Lowlands halen; iedere keer
mislukt het. Maar jij hebt het natuurlijk
over duurzaamheid. De
milieucampings waren na afloop
beduidend schoner: minder achtergelaten
tenten, geen brandende afvalhopen...
dus dat is een blijvertje,
misschien voor uitbreiding vatbaar.
De ecologische T-shirts sloegen niet
echt aan, ze waren dan ook vijf euro
duurder. Misschien koop ik voortaan
alleen nog eco-shirts in. Verder
wil ik alle wegwerpartikelen volgend
jaar biologisch afbreekbaar hebben,
en blijf ik op zoek naar biologische
pannenkoekenmix!’
Groen
meter
CULTUUR
11
1. Gebruik je groene energie? Ja
2. Is je huis geïsoleerd? Ja
3. Gebruik je water- of energiebesparende
producten (douchekop,
spaarlampen/HR-ketel/
oplaadbare batterijen)? Bijna
allemaal
4. Wat is in de winter de stand
van de thermostaat in de huiskamer?
20°
5. En ’s nachts? 13°
6. Draag je vaak dikke truien
thuis? Nee, ik ben altijd warm
van binnen
7. Scheid je je afval? Zo ja: wat?
(ter inspiratie: gft, papier, glas,
chemisch, kleding) Alleen geen
gft: nagenoeg onmogelijk in
Amsterdam
8. Breng / koop je wel eens spullen
bij de kringloop of tweedehands?
Ja
9. Koop je producten met een
milieukeurmerk? Weet ik niet
precies, ik let in ieder geval
op het verpakkingsmateriaal
10. Koop je biologisch? Ja
11. Koop je fair trade? Ja
12. Hoe ga je naar je werk? Auto
13. Gebruik je vaak de fiets of het
OV? Fiets wel, OV nooit
14. En een auto, brommer of
scooter? Auto
15. Heb je een auto en zo ja:
met wat voor energielabel en
rijdt ‘ie op schone brandstof?
Een nieuwe diesel met een
filter, ik heb bewust voor de
standaard – schonere – motor
gekozen.
16. Hoeveel vluchten maak je per
jaar? 2x USA, 6x UK
17. Wat is je favoriete (vakantie)
bestemming? Italië
18. Heb / wil je kinderen, en zo
ja: hoeveel? Ik heb 2 kinderen.
19. Natuurbescherming of
ontwikkelingshulp? Wat een
rotvraag. Beide.
20. Hoe zie je, in het kort, de
toekomst van de aarde?
Optimistisch. Door
innovatie en intelligentie
zal de aarde
blijven draaien.
Maatregelen zullen
wel harder doorgevoerd
moeten
worden.