School is weer begonnen! - Krant van de Aarde

Water is
niet
gratis
Tekst Margreet Tjalsma Beeld Annette Boesveld
Martijn Nitzsche is met recht een
ingenieuze ingenieur te noemen. De in
mijnbouw afgestudeerde TU'er heeft
een aantal jaren geleden een verrassend
simpele en tegelijkertijd baanbrekende
uitvinding gedaan: de WaterPyramid.
Hiervoor heeft hij in 2006
zelfs de waterinnovatieprijs van de
Wereldbank gewonnen. De WaterPyramid
zorgt ervoor dat dagelijks ruim
600 liter zout en brak water drinkbaar
kan worden gemaakt in derde wereldlanden.
De piramide is gemaakt van een speciaal soort
kunststof dat ultraviolet licht tegenhoudt. De hitte
buiten laat de temperatuur binnen oplopen tot
meer dan 60 graden, dan verdampt al het water;
de condens slaat tegen het kunststof, glijdt naar
beneden en via een systeem van gootjes in de
wand gaat dit schone water naar de reservoirs.
Daarnaast heeft de piramide ook de functie van
regenwateropvang, dat naast de piramide opgeslagen
wordt. Prachtig simpel allemaal.
Besef
Wat maakt dit product nou echt tot een succes?
Niet eens zozeer de techniek maar, wat evenzo
stage. Meer en meer universitaire studenten, voor
wie stage lopen vaak optioneel is, kiezen ervoor
hun keuzeruimtes in te vullen met het opdoen
van werkervaring. En sinds kort is het steeds gebruikelijker
om er al vroeger mee te beginnen: ook
middelbare scholieren geven zich, terwijl het nu
nog niet verplicht is, steeds vaker op voor een stage.
En behalve voor jezelf, kan dat ook voordelen
voor de mensen om je heen opleveren. Dat is waar
het bij een maatschappelijke stage om draait.
Want zoals in de intro al werd gezegd: de maatschappelijke
stage is een bijzonder soort stage.
Het gaat hierbij om slechts 72 uur, die je invult
met nuttig vrijwilligerswerk. Daarmee beteken je
niet alleen iets voor je medemens, je steekt er zelf
natuurlijk ook een hoop van op. Voorbeelden die
worden gegeven, zijn het coachen van jongeren
die het moeilijk hebben op school, helpen in een
belangrijk is, de betrokkenheid van de lokale
mensen bij het project. Men moet leren inzien
dat drinkwater niet gratis uit de lucht komt vallen
maar dat er voor betaald moet worden. Dat is men
daar niet gewend. Dus je moet de mensen zover
krijgen dat ze zich bewust worden dat ze van dit
water geen pijn in hun buik meer krijgen, dan ook
langer leven, en daar geld voor over hebben. De
manier is om de lokale inwoners het water zelf
in zakjes te laten doen en te verkopen aan hun
dorpsgenoten. Die hebben ze immers hard zien
werken in de hitte en gaan dan beseffen dat het
redelijk is om hiervoor geld te betalen.
buurthuis, een website bouwen voor een vrijwilligersorganisatie…
Het is ook mogelijk om stage te lopen in de groene
sector, om zo kennis te maken met landbouw en
natuur. Je kunt bijvoorbeeld zien hoe het eraan
toe gaat in de biologische landbouw, dieren gaan
verzorgen, of een open dag op een boerenbedrijf
organiseren. Uiteindelijk is iedereen vrij om zijn
eigen stage te bedenken, waarbij bijna alles kan;
zolang het maar hulpvol is.
Voor meer informatie over de maatschappelijke
stage kun je terecht op – jawel! – www.maatschappelijkestage.nl.
Je kunt natuurlijk ook gewoon naar
een leraar toestappen.
STUDIE & WETENSCHAP
15
In Gambia, Senegal en India staat inmiddels een
aantal WaterPyramids en in Indonesië zijn ze
nu ook bezig. In India gaan ze zelf de productie
doen, die vooralsnog altijd in Nederland plaatsvindt.
Hier kost dit 45.000 euro, daar ongeveer
1.500 euro. Het idee is om het in licentie door de
dorpen zelf te laten financieren.
Nitzsche betaalt zijn lokale medewerkers dus uit
de opbrengsten van het schone, gekoelde water.
Zelf verdient en ‘lest hij zijn dorst’ door de Water-
Pyramid te verkopen aan non-gouvernementele
instellingen als de Wereldbank en de VN.
Een wereldidee!