School is weer begonnen! - Krant van de Aarde

06
INTERVIEW
De wereld als
een voetbalelftal
Bij Waldemar kun je dit op het eerste gezicht onomwonden
aannemen: blonde kop met warrig
haar, helderblauwe ogen die de omgeving vriendelijk
opnemen, sympathieke grijns en tot slot ‘n
paar gespierde fietsbenen. Ik begrijp onmiddellijk
dat hij vorig jaar de rol van stoere fotograaf (alter
ego van Jan Wolkers) gekregen heeft in de film
Zomerhitte. Al komt er uiteraard wel wat meer bij
kijken dan alleen de goede looks.
Biologisch?
De bruine boterham met kaas is snel besteld,
evenals het bakkie troost. ‘Ik ben behoorlijk groen
en eco opgevoed thuis,’ begint Waldemar te vertellen.
‘In die tijd, begin jaren tachtig, hebben talloze
bewust met de natuur omgaande mensen, in
feite al het pionierswerk gedaan voor wat betreft
biologische voeding. Zij hebben keihard gewerkt,
voor weinig geld en nul credits en nu liggen alle
biologische producten gewoon bij Albert Hein, die
vervolgens al die credits opstrijkt. Dat klopt eigenlijk
helemaal niet.’
Er schiet hem een onderzoek te binnen dat hij
kort geleden gelezen heeft. ‘Het blijkt dat men
minder snel dure producten koopt en dus ook niet
snel voor biologisch gaat.’ Naar voren leunend om
zijn woorden kracht bij te zetten voegt hij hieraan
toe: ‘Dáár zou de overheid eens wat aan moeten
doen! Het is ronduit belachelijk dat die zo weinig
verantwoordelijkheid neemt ten aanzien van het
beïnvloeden van de keuzes van zijn burgers. Ze
zou gezonde producten helemaal niet moeten
belasten, zorgboerderijen minder en grote auto’s
juist meer!’ Zo. En hij leunt weer tevreden achterover
in zijn stoel.
Vrije schoolachtergrond
‘Thuis aten wij altijd biologisch; ik speelde diverse
muziekinstrumenten; moest op de juiste sporten
en ging naar de vrije school waar je respectvol
met de aarde leert omgaan. Heel verantwoord
allemaal dus. Nou, ik heb me een periode lekker
Tekst Margreet Tjalsma Beeld Selma van der Meijs
Waldemar Torenstra en ik arriveren tegelijkertijd op een
verlaten terras in Amsterdam. Na een stevige handdruk
strijken we doelgericht neer aan een natte tafel. De zojuist
gevallen plensbui weerhoudt ons er allerminst van buiten
plaats te nemen. Je bent Hollander of je bent het niet.
verzet tegen allerlei regels. Ik wilde gewoon ook
de andere kant kennen. En daarnaast, laten we
eerlijk wezen, is het best zwaar om altijd maar zo
bewust en gezond te leven. Een vette hamburger
op zijn tijd is heel erg lekker.’ Hij lacht en neemt
nog een hap van zijn gezonde boterham.
Even later vervolgt hij. ‘En toch, dat wat je voorgeleefd
is, komt regelmatig terug. In die zin heeft
mijn vrije schoolachtergrond zeker bijgedragen
aan mijn bewustzijn. Ik geloof dat mensen heel
erg gewoontedieren zijn die nadoen wat ze voorgedaan
worden. Dus ja, ik heb in eerste instantie
de neiging naar verantwoord.’
Voorbeeldfunctie?
Als acteur voelt Waldemar niet dat hij een voortrekkersrol
of voorbeeldfunctie heeft ten aanzien
van een duurzame leefwijze. In de bus, na een
voorstelling, komen er echt geen biohappen tevoorschijn.
Maar het gesprek over wel of niet biologisch
voert Waldemar graag, als het zo uitkomt.
Na een kleine stilte voegt hij eraan toe: ‘Al kan het
ook heel pedant worden als je niet oppast, juist
omdát je een zogenaamde BN-er bent. Dat Bekende
Nederlanderschap wil ik oprecht inzetten.
Als ik bijvoorbeeld voor een commercial van een
financiële instelling word gevraagd, dan vind ik
het kloppen dat ik daar dik voor betaald word.’
CMSF
‘Waar ik mij echter met plezier vrijwillig, als ambassadeur,
voor wil inzetten is bijvoorbeeld het
volgende,’ zegt Waldemar. ‘Mijn vriend, Kon Kelei
speelt (en was zelf, red.) kindsoldaat in de film
Wit Licht. Hij heeft, samen met andere studenten,
de stichting Cuey Machar Secondary School Foundation
(CMSF) opgericht in Zuid-Soedan. Deze
stichting heeft (o.a., red.) tot doel het voortgezet
onderwijs te bevorderen. De meeste scholen daar
zijn gesticht door christelijke organisaties en het
is een soort policy zich alleen op basisscholen te
richten. Kijk, en dán zet ik mijn BN’-erschap in
vanuit vriendschap. Zo gaan we gaan 20 september
meedoen aan de Dam tot Dam loop om geld
binnen te halen voor het bouwen van een school
in Zuid-Soedan. Ik ga samen met Kon en nog een
aantal acteurs en actrices tien mijl rennen.’
Groter geheel
‘Je doet het zeker ook voor je eigen gevoel, dat als
je dood gaat je het goed gedaan hebt. Maar uiteindelijk
zijn we niet alleen voor onszelf op de wereld,
maar voor het grotere geheel. Ik zie de hele
wereld als een voetbalelftal. De wereld doet aan
teamsport; samen trainen, samen verder komen.’
Even valt de praatgrage acteur weer stil, om dan
hardop verder te filosoferen: ‘Alles in het leven is