Kwaliteitsklassen en monitoring van de beheertypen Inhoudsopgave

stroomdalgraslanden) tot zeer droge (en nooit overstromende) schraalgraslanden
(kalkgraslanden). Sommige van deze graslanden zijn tijdelijk vochtig, in de zomer vallen ze
altijd droog (onder andere door goed waterdoorlatende zandgrond). Het water zakt ten
minste anderhalve meter onder het maaiveld weg. Doorgaans zijn het warme en droge
graslanden, soms met kale bodem en overgangen met zoomvegetaties en struwelen.
De optimale pH ligt tussen neutraal en basisch. Op de heischrale graslanden (hogere en
zuurdere deel van hellinggraslanden) ligt de zuurgraad tussen zwak zuur tot neutraal.
Bij zinkweiden spelen andere factoren een sleutelrol. De standplaatsomstandigheden
worden veroorzaakt door het hoge zinkgehalte en het evenwicht tussen het kalk- en
zinkgehalte.
Droog schraalgrasland heeft een zeer voedselarm karakter en er vindt geen bemesting
plaats. De optimale voedselrijkdom bevindt zich rond mesotroof niveau. Vergrassing (met
algemene, competitieve grassoorten), verruiging en doorgaans versnelde successie zijn het
gevolg van een toenemende voedselrijkdom.
Droog schraalland is afhankelijk van voldoende basenrijkdom. De buffercapaciteit wordt
veroorzaakt door basen in de bodem of door korte overstroming en sedimentatie van vers
zand, rijk aan bufferstoffen. Op de hellinggraslanden treden vaak gradiënten van
basenrijkdom van sterk basische tot zwak zure omstandigheden op.
Vooral graslanden op zwak gebufferde bodems en de stroomgraslanden (afhankelijk van
afzet van basenrijk, vers zand) worden bedreigd door verzuring. Dit proces komt geleidelijk
op gang door ontkalking, afwezigheid van invoer van basen, door vermesting en door
stikstofdepositie. Droge schraalgraslanden zijn zeer gevoelig tot gevoelig voor
stikstofdepositie.
Figuur. Ranges waarbij voor droog schraalgrasland kenmerkende vegetaties kunnen voorkomen
voor zuurgraad (pH) en voedselrijkdom.
Kwaliteitsbepaling
Goed: indien minstens 50% van de oppervlakte zich voor zuurgraad en
voedselrijkdom binnen het bereik voor goed ontwikkeld bevindt.
Matig: indien niet voldaan wordt aan goed en minstens 50% van de oppervlakte
voor zuurgraad en voedselrijkdom zich minimaal binnen het bereik voor
matig ontwikkeld bevindt.
Slecht: indien aan bovenstaande criteria niet wordt voldaan.
104