Kwaliteitsklassen en monitoring van de beheertypen Inhoudsopgave

Tot de kwalificerende soorten kunnen ook 2 extra soorten uit bijlage 1 gerekend worden,
indien deze voorkomen in het beheertype.
Kwaliteitsbepaling
Goed: indien minimaal 7 kwalificerende soorten voorkomen, waarvan minimaal 4
op >15% van de oppervlakte van het beheertype en elke soortgroep
vertegenwoordigd is.
Matig: indien 5-7 kwalificerende soorten voorkomen of indien meer soorten
voorkomen, maar niet aan de eisen van klasse goed voldaan wordt.
Slecht: indien niet aan de klasse matig of goed voldaan is.
Milieu- en watercondities
De beoordeling van a-biotische condities wordt gedaan op basis van de interne water- en
milieuconditie (standplaatsfactoren). Wanneer externe beïnvloeding beter, respectievelijk
slechter scoort, wordt het eindoordeel 1 punt/klasse naar boven of beneden bijgesteld.
a) Standplaatsfactoren
Wat betreft waterstanden heeft dit type een droog tot zeer droog karakter. Natte en/of
vochtige omstandigheden over langere periodes zijn niet gunstig, vooral niet in zomer.
Karakteristiek voor dit type is de uitzonderlijke armoede aan basen, aan voedingsstoffen en
een bijzonder gering vermogen om vocht vast te houden. De pH bevindt zich meestal
tussen zuur tot zwak zuur. Op plekken waar door verstuiving vers, niet uitgeloogd zand is
afgezet is de pH relatief hoog (pH > 4,5), door uitloging onder invloed van regenwater en
humuszuren daalt de pH tot waarden onder de 4,5.
De nutriëntbeschikbaarheid is laag, van oligotroof tot mesotroof. Op minder goed
ontwikkelde plekken, bijvoorbeeld vergraste plekken en vegetaties van latere
successiestadia, bereikt de nutriëntenbeschikbaarheid een zwak eutroof niveau. Actief en
opgestoven stuifzand bevat slechts een geringe hoeveelheid organisch materiaal.
Dit type is zeer gevoelig voor stikstofdepositie. Depositie van stikstof versnelt de successie
van pionierbegroeiingen naar soortenarme droge graslanden en struweel.
Overgangssituaties naar wat nattere pioniersstadia kunnen ook voorkomen binnen het type.
Het zand stuift vaak uit tot op het niveau van het grondwater. Deze uitgestoven laagten zijn
natter dan de zandverstuiving zelf.
Figuur. Ranges waarbij voor stuifzanden kenmerkende “vegetaties” kunnen voorkomen voor
zuurgraad (pH) en nutriëntenrijkdom.
77