Pgb toen en straks - Per Saldo

het verhaal
lende voorzieningen waar een geldige indicatie voor is,
worden geregisseerd en waar alle informatie bewaard
blijft.
Bouwsteen 2: Indicatiestelling
Stip op de horizon
Bij het participatiebudget gaan de vele loketten op in
één loket. Dat bespaart mensen met een beperking veel
tijd, krijgen ze veel sneller de zorg en ondersteuning die
nodig is, het voorkomt veel rompslomp en onderlinge
concurrentie tussen loketten, Bovendien kan dat ene
loket integraal en dus doorgaans veel efficiënter en
effectiever vaststellen hoeveel zorg en ondersteuning
iemand nodig heeft (de indicatie).
Belangrijkste randvoorwaarden
• Voorafgaand aan de indicatie heeft de zorgvrager
zelf, of met behulp van onafhankelijke ondersteuning,
zijn hulpvraag in kaart gebracht.
• Bij een eenvoudige hulpvraag bestaat de mogelijkheid
tot zelfindicatie.
• In het geval van een complexere hulpvraag kan de
zorgvrager terecht bij één indicatieloket. Voor de
zorgvrager is er bij dat loket één aanspreekpunt, met
deskundige indicatiestellers.
• De indicatiesteller verzamelt gegevens van de verschillende
bronnen, al dan niet aangeleverd door
de zorgvrager, om vast te stellen welk deel van de
hulpvraag in aanmerking komt voor een voorziening.
Daarmee kan in één keer, in één gesprek, de indicatie,
integraal en op maat worden vastgesteld.
• Deze indicatie wordt vastgesteld aan de hand van
objectieve landelijke uniforme criteria.
• Er bestaat één uniforme bezwaar- en beroepregeling
met een duidelijke procedure, ongeacht de samenstelling
van het indicatiebesluit.
42
eigenwijs
extra - 2010
Joelle, 22 jaar, verstandelijke beperking
Vraagt: ondersteuning op werk, begeleiding thuis ondersteuning en informatie
Heeft nodig: begeleiding (AWBZ), ondersteuning bij werk (UWV) en vervoer (UWV)
Joelle komt uit Colombia. Zij is al baby geadopteerd door Nederlandse ouders. De eerste acht jaar zat zij op
het regulier basisonderwijs, met een rugzakje. Daarna ging zij tot haar 20-ste naar het speciaal onderwijs.
De ouders van Joelle zouden het liefst willen dat zij ergens woont, samen met andere mensen, bijvoorbeeld
bij studenten of een gezin met jonge kinderen, die haar waar nodig ondersteunen. Tot op heden is het helaas
niet gelukt om een dergelijke omgeving voor Joelle te creëren. Joelle werkt nu in een horecabedrijfje. Haar
vader heeft dat zelf geregeld en ook gezorgd voor extra begeleiding die met pgb wordt betaald. Joelle krijgt
geen salaris, maar een Wajong-uitkering. Eigenlijk zou ze best een deel van haar inkomen kunnen verdienen,
maar ook dat valt tot op heden niet te realiseren. Het participatiebudget zou hier uitkomst kunnen bieden.
Er zouden een paar aanpassingen kunnen plaatsen vinden op de kassa waardoor zij beter met de kassa om kan gaan. Nu kost dat de
werkgever te veel.
Slimme oplossingen
• Poorten
Door de doelgroep scherp te definiëren en eenduidige, afgebakende
criteria te formuleren, kan een andere route voor
de indicatiestelling worden ontworpen, de zogenoemde
‘poortensystematiek’. Met andere woorden: mensen met
meerdere zorgvragen kunnen een snellere indicatiestellingsroute
volgen, doordat ze rechtstreeks terecht kunnen bij een
specifieke professional of een specifiek loket.
• Indicatiemakelaar
De indicatiemakelaar werkt als schakel tussen de verschillende
uitvoeringsinstanties en de zorgvrager. De
indicatiemakelaar heeft samen met de zorgvrager zijn
behoefte verkend en uitgewerkt. De indicatiemakelaar
is een bekende voor de uitvoeringsorganisaties, heeft
gemakkelijk toegang tot de indicatiestellers en weet
makkelijk de weg tussen de organisaties. De behoefte
van de zorgvrager staat daardoor voorop in plaats van
uitsluitend de uitgangspunten van de regeling.
• Indicatiemarinier
Een indicatiemarinier is een verdiepende trap van
de indicatiemakelaar. De indicatiemarinier heeft de
bevoegdheid en het mandaat om voor de zorgvrager
een uitzonderingspositie te creëren en ook op een
andere wijze (vanuit de persoon en niet vanuit de regeling)
de behoeftevraag van de zorgvrager te beoordelen.
• Persoonlijk plan
Iemand maakt een schets van zijn leven en de hulp die
hij hierbij nodig heeft (ziekenhuisbezoek, vervoer, school,
etc). Hij maakt een plan met beoogde resultaten, acties
en benodigd budget. Dit plan wordt in samenhang met
de indicatie opgesteld. Dit plan maakt dat de zorgvrager
zelf beredeneert wat hij nodig heeft. Verantwoording kan
vervolgens ten aanzien van het vooraf opgestelde plan
worden afgelegd. Er wordt dan niet langer verantwoord
op basis van de uitgangspunten van de regeling, maar op
basis van het beoogde resultaat.