SCHORVOORT MORGEN - Stad Turnhout

3.1.4.3 Bouwstenen ruimtelijke kwaliteit i.v.m landbouw
- Landbouwgronden moeten maximaal gevrijwaard worden voor efficiënte maar ecologisch
verantwoorde uitbating (o.a. Community Supported Agriculture (zelfoogsstboerderijen), biolandbouw,
hoevetoerisme) (Onderzoekers P&D)
- Het landbouwlandschap moet ingezet worden als recreatief netwerk van trage wegen dat stad en
woongebieden met de open ruimte verbindt (Bewoners, Stedelijk beleid Turnhout, Onderzoekers
P&D)
- Er moet maximale zorg besteed worden aan relicten van het landbouwverleden (Onderzoekers P&D)
- Het buurt/stadpark in de Aa-vallei zou kunnen opgevat worden als een landschapspark met ‘agrarisch
medegebruik’ (beheer via begrazing) (Onderzoekers P&D)
- Bij de inrichting van het bedrijvengebied op Waterheide:
o moeten de landschappelijke relicten uit het landbouwverleden en het recreatief netwerk van
trage wegen behouden blijven. De trage wegen kunnen ingezet worden als fiets-ontsluiting
voor het bedrijvengebied
o Moet de bebouwing ingezet worden als geluidswering (Onderzoekers P&D)
- Moeten buffergebieden tussen bedrijvengebied en woongebied opgevat worden als
koppelingsgebieden met recreatie- , waterretentie- en natuurontwikkelingsmogelijkheden (Stedelijk
beleid Turnhout, Onderzoekers P&D)
3.1.5 Woonwijkmorfologie en woontypologie
3.1.5.1 Historisch-morfologische beschrijving
Fig. 49 Woontypologie van Schorvoort
Fig. 50 Wegeninfrastructuur op schaalniveau van Schorvoort en groene publieke ruimte in de verkavelingen
Onder impuls van het toegenomen wagenbezit en het gevoerde ruimtelijke en sociale woningbouwbeleid
ontwikkelde Schorvoort zich vanaf de jaren ’60 van landbouwersgehucht naar residentiële parochie. In de jaren
’60 werden ook de kerk, de parochiezaal en de school gebouwd, niet langs de steenweg, maar in het
bebouwingslint van de Schorvoortberg. Tussen 1940 en 1970 wordt de ringweg van Turnhout aangelegd.
Hierdoor geraakt Schorvoort opnieuw wat meer geïsoleerd t.o.v. Turnhout. Eind jaren ’60 worden de Parkwijk
(1965-1979) en de ‘witte wijk’ (Waterheidestraat-Acacialaan) gebouwd. Wanneer rond 1970 de E34 snelweg
van Antwerpen naar Eindhoven aangelegd wordt en Turnhout aangesloten wordt groeit de stad Turnhout naar
het zuiden (i.p.v. naar het noorden (kanaal), of naar het westen langs de steenweg naar Antwerpen). De
snelwegafritten trekken bedrijvenzones aan. Ook Schorvoort groeide verder. De woonontwikkeling in
Schorvoort gebeurde volgens drie types, die gelijke tred hielden.
De lintbebouwing: Het primaire ontsluitingsstelstel werd geleidelijk verbreed en verhard. De boerderijpercelen
en de akkers die grensden aan de landbouwwegen (primair stelsel) werden opgedeeld in smalle (10 à 15m),
diepe (40 à 100m) percelen. Enkele boerderijgebouwen werden opgedeeld in twee woningen. Meestal werden
ze gewoon afgebroken en vervangen door driegevelwoningen en alleenstaande woningen met voortuinen. In
de diepe tuinen van deze lintbebouwing worden dikwijls nog groenten gekweekt.
De sociale verkavelingen: De sociale woningbouwmaatschappij ‘Turnhoutse maatschappij voor Huisvesting’
verwierf in Schorvoort twee grote zones landbouwgronden, en ontwikkelde daarop twee introverte
woonwijken. Deze woonwijken worden ontsloten naar de aanpalende straat met enkele lussen rond
bouwblokken (Waterheidestraat-Acacialaan), ofwel met één lus met doodlopende zijtakken (Den Brand). Deze
verkavelingen worden gekenmerkt door uniforme bebouwing van rijen ééngezinswoningen, voortuinparken,
experimentele aandacht voor publiek-privaat gradiënten en door een groot aanbod aan collectieve open
ruimte. In de wijk Waterheidestraat-Acacialaan vormen de rijwoningen smalle soms halve bouwblokken. In de
28