KERKLAAN - Historische Vereniging Heemstede-Bennebroek

2 Blekers en bollenkwekers
Door afzanding ontstonden vlakke velden die uitermate geschikt waren als bleekveld, want
door de zandige ondergrond kon het aflopend water snel wegvloeien. Ze waren beplant met
gras: gras dat niet te lang mocht zijn en dus regelmatig werd gemaaid. Bijna alle bleekvelden
grensden van oorsprong aan 'wildernissen'. Het was daarom noodzakelijk de duinen met
helm te beplanten om onderstuiven te voorkomen.
De bleekvelden waren van belang voor de Haarlemse textielindustrie. Haarlem kon hierdoor
in de zeventiende eeuw de tweede textielstad van de Republiek worden: nummer één was
Leiden. Dit succes was in belangrijke mate te danken aan de hoge kwaliteit van de
linnenbleken in de naaste omgeving.
Het bleken van linnen was een arbeidsintensief proces. Eerst het logen; in koperen ketels
werd het linnen samen met as en water legen het kookpunt verhit. Na het logen moest het
linnen worden gespoeld en gewrongen. Vervolgens legde men het linnen uit op de
bleekvelden ten einde het regel matig met helder water te kunnen besproeien. Na deze
behandeling verwijder de men met behulp van zure melk de kalkresten. Daarna werd het
linnen op nieuw gespoeld, gewrongen en geblauwd. Vervolgens legde men het linnen te
drogen op de hellingen van zogenoemde droogbergen. Tenslotte volgde het vouwen,
verpakken en verzenden. Gedurende hel gehele procédé, dat twee tot drie maanden duurde,
keurde men nauwlettend de witheid van het linnen. Omdat het bleken afhankelijk was van
het weer vond dit proces in het voorjaar en zomer plaats.
Naast de Hnnenblekerijen ontstonden ook klerenbleken. Deze bewerkten het wasgoed dat uit
Amsterdam en van elders werd aangevoerd. Bij dit bleekproces lag de nadruk vooral op het