Download - Bonger Instituut

58
Buurtkeet: niet bedrijfsmatig, er wordt wel anders dan om niet ge-
schonken, is soms voor publiek uit de omgeving geopend en heeft soms
een naar permanentie neigend karakter. De buurtkeet komt het meeste
voor en lijkt een alternatief voor een buurthuis of jeugdhonk.
Commerciële of luxe keet: (bijna) bedrijfsmatig van opzet, er wordt
anders dan om niet verstrekt, is voor publiek geopend en heeft waarschijnlijk
een permanent karakter. De commerciële keet lijkt dan ook
het meeste op een illegale kroeg.
Het begrip buurtkeet sluit het meest aan bij wat we zelf in het veld hebben aangetroffen.
Van de dertien bezochte locaties zijn er twee aan te duiden als ‘huiskamerketen’
en één als ‘commerciële keet’.
In Zielde zijn twee ‘huiskamerketen’ bezocht. In de eerste komen jongeren bijeen
in de woonkeuken of -kamer van één van de ouders. De vrouw des huize zit
er altijd bij. Er wordt bier verstrekt voor €0,50. De koffie, fris en bitterballen zijn
gratis. De jongeren komen met de auto of op de fiets. In de tweede ‘huiskamerkeet’
is de toezichthoudende volwassene een geestelijk beperkte jongeman, die
in andere dorpen, zo blijkt later, bekend staat als ‘junk’. Zijn huiskamer is met
zíjn geld ingericht om het hanggenot van hem en de jongeren uit het dorp te
vergroten. Er staat een grote leren bank over de gehele lengte van de huiskamer.
Aan de muur daartegenover hangt een grote flatscreen televisie en staan
twee computers en een XboX, waar de jongens internetten en spelletjes spelen.
De muziekinstallatie is zeer uitgebreid. Daarnaast zijn er discolichten en een
stoom- en bellenblaasmachine. Drank en voedsel nemen de jongeren zelf mee.
Enigszins verwarrend aan de driedeling van STAP is dat voor twee van de drie
onderscheiden typen eigenlijk al begrippen bestaan, namelijk de huiskamer voor
wat nu de ‘huiskamerkeet’ genoemd wordt en de illegale kroeg voor de ‘commerciële
of luxe keet’. Door deze beide locaties ook tot de keten te rekenen, wordt
het begrip keet wel erg uitvergroot.
Dit neemt niet weg dat sommige huiskamers opvallend veel gelijkenis vertonen
met een keet en sommige keten meer de kant op gaan van een illegale kroeg.
De grens tussen deze drie typen is vloeiend. Bovendien kunnen de locaties ook
door de tijd heen veranderen, waardoor een ander begrip van toepassing wordt.
Ons inziens kan het begrip keet, rekening houdend met de diversiteit die wij ook
zelf hebben aangetroffen in het veld, het beste als volgt worden omschreven:
“Een (semi-)informele jongerenontmoetingsplek waar vrienden elkaar ontmoeten
in een overdekte en afgeschermde ruimte. Er is weinig of indirect toezicht
aanwezig en de plek is dusdanig ingericht, dat deze (vooral) wordt gebruikt ter
vermaak van de jongerengroep zelf.”