Download - Bonger Instituut

spreiding van coffeeshops. 5 De panelleden bevestigen de bevindingen van dit
onderzoek. Bijna allemaal geven zij aan dat minderjarigen toch wel aan cannabis
kunnen komen, zowel via de coffeeshop als via illegale verkooppunten, hoewel
het soms moeilijker is om hasj op een niet-gedoogd adres te krijgen.
Een aantal panelleden merkt op dat het aantal coffeeshops door een (actief) uitsterf-
of ontmoedigingsbeleid in sommige gemeenten is afgenomen. Zij signaleren
als gevolg hiervan een toename in de niet-gedoogde verkoop en spreken de
vrees uit dat op deze illegale verkooppunten ook eerder andere illegale
(hard)drugs worden aangeboden. Uit het zojuist genoemde onderzoek blijkt dat
dit vooral het geval is bij straatdealers, maar dat dit zeker niet altijd zo is.
De verschillende soorten cannabis zijn niet overal en altijd verkrijgbaar. DIMS
neemt op dit punt twee trends waar. Ten eerste een toename van het aantal coffeeshops
dat – gemiddeld veel sterkere – nederhasj aanbiedt. Ten tweede een
daling in het aantal coffeeshops dat buitenlandse wiet verkoopt.
In een gemeente die ik bezoek voor het veldwerk ontmoet ik een jongen van nog
geen 16 jaar die trots vertelt de hele zomer lang te hebben geblowd, maar nu
zijn gebruik heeft weten te minderen. Hij ging met zijn vrienden altijd bij iemand
blowen die cannabisplanten in zijn tuin had staan. Deze man loopt toevallig net
langs en de jongen stelt hem aan mij voor. De man zegt hoe belangrijk het is
dat jongeren kunnen experimenteren met cannabis in een veilige en rustige omgeving.
De jongens krijgen de wiet overigens niet gratis. (veldnotitie Sanna
koet)
Imago
Het imago van cannabis is in de meeste netwerken ‘goed’ te noemen. Vaak zeggen
panelleden dat het gebruik van cannabis in de Nederlandse samenleving volledig
is genormaliseerd. Er is echter ook een fors deel van de Nederlandse bevolking
dat nooit cannabis heeft gebruikt en dat ook niet zal of wil gaan doen. Er
zijn netwerken, scenes en locaties waar zelfs op cannabisgebruik wordt neergekeken
en waar het wordt geassocieerd met ‘losers’.
Openlijk gebruik van cannabis wordt weinig geaccepteerd onder groepen studenten.
Daarnaast ervaren sommige panelleden afnemende tolerantie in de clubs,
waar cannabisgebruikers “als paria weg worden gekeken.” (KU9) Verder wijzen
leden van het regiopanel erop dat op het platteland minder scherp onderscheid
wordt gemaakt tussen soft- en harddrugs: drugs is drugs en dus slecht. Onderling
willen sommige jongeren het nog wel van elkaar accepteren, maar in de
ogen van ouders, omstanders en anderen is het verwerpelijk: “In de kleine dorpjes
hangt meestal nog een andere mentaliteit rondom blowen. Vaak geldt dat als
je daar open en bloot blowt, je dat baantje bij de bakker wel kan vergeten.”
(KG5)
5 Korf et al. (2005).
83