berichten. - Vereniging tegen de Kwakzalverij

waarvan er twee, regelende de uitoefening der
geneeskunst en die der artsenij bereidkunst, nog
van kracht zijn.
Dezel f de wetsartikelen, waarop de heer VAN
RIEL gewezen hee't worden ook hier, wat inhoud,
doel en uitwerking betreft, aan een uitvoerige
critiek onderworpen, waarbij Mr. H.
tot de volgende slotsom komt :
„Zonder aanspraak op volledigheid te maken, i
meen ik te hebben genoemd de voornaamste
wettelijke bepalingen, die kunnen dienen om
het kwaad te bestrijden.
„Welk gering succes zij hebben gehad, is be-|
kend. De oorzaak hiervan is niet alleen te zoeken
in hare onvolledigheid, doch vooral in de moeilijkheid
van hare toepassing in verband met den
aard der overtredingen."
Geen wonder dus, dat ook Mr. HERINGA zegt : j
„Naar nieuwe maatregelen dient derhalve gezocht."
&$%
„Wenscht men zich gelijk tot dusver tot de l
repressieve te bepalen, dan komt naast strengere
handhaving, aanvulling der bestaande wettelijke
bepalingen allereerst in aanmerking."
„Maar afdoend resultaat zal de aanvulling {
der bestaande wetgeving niet brengen, omdat i
zij zich niet richt op de oorzaak van het kwaad.
Opdat dit kan worden voorkomen, dient meer
op preventie het streven gericht, moet meer
dan tot dusver het prévenir vaut mieux que
guérir worden betracht. De oorzaak van het I
kwaad moet worden gezocht in"de zoogenaamde
vrijheid van het geneeskundig- en apothekersbedrijf.
De fout schuilt voornamelijk hierin, dat
de wetJ deze bij uitstek sociaal-wetenschappelijke
vakken beschouwt als elk ander bedrijf
en hunne beoefenaars dwingt onder de vlag van
„weldoeners der menschheid" den henzelf en
hunne wetenschap niet altijd verhef f enden
strijd der schijn-vrije concurrentie te voeren,
niet alleen onderling, doch ook tegen de beunhazen
op hun gebied. Ontneem dus het belang,
dat die groepen personen hebben bij den handel
in geneeskundigen raad en in middelen, en de
voornaam te oorzaak van de kwakzalverij —
zoowel van bevoegden ab van niet-bevoegden
— zal zijn verdwenen.
„De eenige weg is dan ook de openbare gezondheid
werkelijk tot staatstaak te maken ;
de „vrijheid" (ongebondenheid) op geneeskundig
gebied op te heffen ; de doktoren tot staatsambtenaren,
en den verkoop van geneesmiddelen
tot staat ^monopolie te maken, in dien zin, dat
zij uitsluitend van wege den staat verkrijgbaar
kunnen worden gesteld. Gevolg hiervan is dat
de particuliere apotheken moeten worden genaast
en in „staa*sapo heken" veranderd."
Intusschen wordt niet uit he' oog verloren,
dat het invoeren van bovengenoemd stelsel
nog ontelbare bezwaren zal on moeten weshalve
ook nog enkele andere maatregelen ter beteugeling
der kwakzalverij onder de oogen worden
gezien.
Ten slotte komt Mr. HERINGA tot de volgende i
conclusies :
„I. Voor afdoende bestrijding van kwakzal- j
verij is herziening der wetten van 1 Juni 1865
Stbl. no. 60 en 61, noodzakelijk.
II. De meeste resultaten mogen worden ver-1
wacht van een regeling, waarbij :
a. de medicus staatsambtenaar wordt ;
b. de verkoop in het klein van geneesmiddelen
uitsluitend van staatswege geschiedt (,.Staatsapotheke
n").
III. Zoolang deze regeling, niet is verkregen :
a. aanvulling van art. 1 van de wet van 1
Juni 1865, Stbl. no. 60, in dien zin, dat onder
uitoefening van geneeskunde ook wordt verstaan
het geven van gen eskundigen raad per
brief en aankondiging in de pers van middelen
met beweerde geneeskrachtige werking ;
b. aanvulling van art. 1 der wet van 1 Juni
1865, Stbl. no. 61, in dien zm, dat onder uitoefening
der artsenijbereidkunde ook valt het
enkel bereiden, het enkel afleveren aan het
publiek, en het daartoe in voorraad houden van
middelen met geneeskundig doel ;
c. uitbreiding van het begrip geneesmiddel,
zoodat daaronder valt elke stof, mengsel, oplossing,
aftreksel of andere bereiding, welke
gezegd wordt geneeskrachtige werking te bezitten.
IV. Beperking van den verkoop ook door i
„bevoegden" van spécialité's en geheimmiddelen,
door verplichte voorafgaande keuring van staatswege."
Wij behoeven niet te zeggen hoezeer het ons
verheugt, dat de wettelijke maatregelen ter
bestrijding der kwakzalverij nu ook ter andere
plaatse dan in onze Vereeniging aan een ern-1
stige bespreking zullen worden onderworpen.
Thans o.is ^oordeel over de uitgebrachte adviezen
uit te spreken zou voorbarig zijn, zelfs o.i. minder
gepast. Wij zullen met verklaarbare belangstelling
afwachten wat de discussies op het Congres,
op 14 en 15 September a.s. te Haarlem
te houden, zullen opleveren.
BE RIC:H f Ë N~
Kwakzalverijbestrijding. Onder
dit hoofd leest men in hetVTijdschrift voor Sociale
Hygiene nr. 8 :
„Nadat de Centrale Gezondheidsraad reeds
sinds eenigen tijd de bestrijding der kwakzalverij
tot een onderwerp van overweging heeft gemaakt,
en dientengevolge de regeering diende van
advies, (men zie het bericht in ons Maartnommer
Red. Mbld.), en nadat ook het Congres voor
openbare Gezondheidsregeling deze be'angrijke |
maar moei'ijke quaestie op haar programma
voor het aanstaand congres p'aatst, heeft
thans ook de Neder.'andsche Vereeniging tegen
de Kwakza 1 verij zich tot de regeering gewend
met het verzoek om wette'ijks bepa'ingen te
beramen tot bestrijding der kwakza 1 fieke middelen om die ziekte bestrijden, maar die
middelen kunnen alleen van nut zijn als zij gebruikt
worden vóór de smetstof, de bacil, de weefsels heeft
vernield. Maar als die vernieling is geschied, of zelfs
maar begonnen is, 'dan blijven die middelen zonder
uitwerking
„Geen ernstig geneeskundige' zegt prof. Maragliano,
„kan een specifiek geneesmiddel tegen longtering
beloven. Zij, die het beloven, bedriegen zichzelven,
en zij die het verwachten, verwachten iets
onmogelijks".
En toch gaat er bijna geen dag voorbij waarin
niet door allerlei menschen voortdurend onfeilbare
middelen tegen tering, per advertentie, worden beloofd.
... vermoedelijk om anderen te bedriegen.
Over „Natuurgeneeskunde" en „Natuurartsen"
is de titel van een der Medische
Brieven, die Dr. SCHRIJVER geregeld plaatst in het
Nieuws v. d. Dag. Het bedoeld artikel is opgenomen
in het Eerste Blad van 27 Augustus j.1. en
wij raden de lezing daarvan ten zeerste aan. Het
slot luidt aldus :
„Herhaaldelijk in de geschiedenis is de kreet gehoord
: terug tot de natuur ! en altijd onder
dezelfde omstandigheden, door den drang van gelijksoortige
verhoudingen
Er is stellig veel te prijzen in den drang naar
eenvoud, waarheid, ongekunsteldheid, die zich in
alle richtingen van het maatschappelijk leven doet
gevoelen.
De geneeskunde, als altijd uitvloeisel van haar
tijd in dien zin, dat zij beheerscht wordt door
meeningen en begrippen, die buiten haar om aan
het maatschappelijk leven richting geven, de geneeskunde
is ook nu bij dien algemeenen drang naar
eenvoud en waarheid niet achtergebleven. Wat er
nog aan hocus-pocus was in haar voorschiften heeft
zij afgelegd. Zij heeft leeren inzien, dat het de
omstandigheden zijn, waarondel' de mensch leeft,
verij en | die hem ziek en ongelukkig maken. Nauw om­
der kwakza'versadvertentiën.
schreven was dus haar taak, die omstandigheden
Alzoo is de zaak vpn a'le zijden aan de orde
zóó te verbeteren, dat van ziekte en ellende geen
sprake meer kan zijn. Is er natuurlijker redeneering
gesteld. Zal 't wat baten of zul'en de steizmen i denkbaar ? Is de geneeskunde, toen zii, gevolg
weer zijn a's die van de roependen in de woestijn? gevende aan dat overleg, de hygiëne, de gezond­
Wij zullen zien. Zeker is het, dat de bestrijheidsleer, schiep, niet de natuurgeneeskunde bij uitding
der kwakzalverij een der moeilijkste vraagnemendheid geweest ? Dagelijks meer wint de
stukken is van den dag, een waar wespennest overtuiging veld, dat niet de roeping van den arts
voor die er de hand naar uitsteekt."
ligt in het genezen, wel in het voorkomen der
ziekten. De gezondheidsleer is daar, om het den
Nelisab. De uitgever van een Courant die geneeskundige mogelijk te maken zijn taak te ver­
geen kwakzalversadvertenties opneemt, zond ons vullen.
onderstaande, hem aangeboden advertentie :
Het succes van dert „natuurarts" met zijn „natuur­
„Tuberculose of Teringlijders !
geneeskunde" is voorbijgaand als alle tijdelijke
Degene, die lijdende is aan Tuberculose (long­ bevliegingen van den zoekenden, strijdenden, lijdentering),
is in zijn eigen belang verplicht mijn i den mensch, de ,, officieel e geneeskunde", welke
.Nelisab" te gebruiken. Deze Nelisab doodt alle steeds blijtt vorsehen en vragen, welke zich steeds
bacillen tot in de kleinste atomen van het men- | wijzigt naarmate wij stijgen in weten en kunnen,
schelijk organisme. Door jarenlange studie is het mij die gehate en niettemin ongehinderd voortschrijdende
gelukt, 'n product samen te stellen, hetwelk verras-1 „schoolgeneeskunde" is van alle eeuwen."
sende resultaten oplevert. Zendt postwissel à / 2.50
en U ontvangt franco per post een flacon Nelisab Weer een valsch attest. In de Nieuwe
met gebruiksaanwijzing.
Harlinger Courant kwam voor Foster's nierenpillen
eene ree lame-advertentie voor, dat de heer B. DE
Adres : Dr. INGENEZ, Winschoten." VRIES, te Harlingen, door die pillen zou zijn gene­
Wij stelden ons voor ons nader op de hoogte te zen. De zoon van den heer de V. protesteert daar­
stellen van den doctor en zijn middel, toen wij in tegen ; zijn vader, voor een half jaar overleden,
de dagbladen een bericht uit Winschoten lazen, dat ; vond nooit baat bij het gebruik dier pillen.
aldaar geen dr. Ingenez woont of bekend is,
doch dat een ingezetene, die met een handelsreiziger j Raad van een schoolhoofd tegen
dit ,.70ordeelig zaakje" schijnt te drijven, reeds „binnenkliere n".
door den inspecteur van politie over deze flesscken- In de N. Roti. Gt. kwam het ondeistaande als
trekkerij werd verhoord.
„Ingezonden" voor :
Daar tegen den z.g. Dr. Ingenez proces-verbaal „Geachte redactie,
is opgemaakt zullen wij den loop der zaak afwachten. ] Een mijner patientjes, een 7-jarig meisje met een
Twee veelzeggende advertenties klierachtig gestel, moest hiervoor verleden jaar ver­
uit de bladen overgenomen :
scheidene weken thuis blijven, en nu sinds een paar
weken opnieuw. Zij is uit een gezin, dat uitblinkt
,,Uroscopie.
door zindelijkheid en voor weiks waarheidsliefde ik
Een Uroscoop te Rotterdam vraagt een MEDICUS, insta. — Enkele dagen geleden vertelde mij de moe­
tegen vast salaris van / 2000. Gewone praktijk kan der, dat zij den vorigen dag de hoofd juffrouw der
hierbij waargenomen.
school van haar dochtertje had gesproken, en dat
Brieven, enz."
deze haar het volgende had gezegd :
„Kapitalisten.
„Juffrouw, uw kindje zit vol met binnenklieren,
Voor het exploiteeren van den alleen verkoop in ,,en deze moeten doorbreken, anders zal zij niet
Nederland, België en Koloniën, van een reeds gunstig „genezen. TJ moest eens maken, dat ze flink beestbekend
en ingevoerd Buitenlandsch Geneesmiddel „jes op haar hoofd kreeg, dan zouden do klieren wel
wordt KAPITAAL gezocht, tegen hooge rente of „naar buiten openbreken. Het is wel niet heelemaal
aandeel in de winst. Benoodigd Kapitaal 5000 Gld. „zeker dat ze daardoor zal genezen, maar u kunt
Brieven fr.f enz."
„het toch allicht eens probeeren."
Hoewel het die moeder alleen al bij de gedachte
Geneesmiddelen tegen tering. Aan aan die kruipende dieren walgde, wilde ze den raad
het Nieu » s v. d. Dag ontleenen wij de volgende van die geleerde hoofdjuffrouw toch opvolgen, daar
raededeeling :
ze niets onbeproefd wilde laten om haa** dochtertje
Professor Maragliano schrijft in Le Matin over radicaal te doen genezen. Ze wilde echter eerst nog
den tegenwoordigen stand van den strijd tegen de mijn instemming afwachten. — Een dankbare glans
tuberculose.
gleed over haar gelaat, toen ik haar meedeelde, dat
De wetenschap, zegt hij, beschikt nu over speci­ ik niet het minste heil verwachtte van die aanbe-