81-1 - Nederlandse Vereniging van Wiskundeleraren

030
werd. Bovendien bleken sommige van onze collega’s
de vraag evenmin begrepen te hebben. Vraag
21 was wel erg simpel, maar daardoor voor een
aantal leerlingen toch weer moeilijk. In Arnhem
en Groningen vond men de vraag er met de haren
bijgesleept.
En dan de reacties op het A12-examen.
Bij vraag 6 werd de defi nitie van N max onduidelijk
gevonden. Je moet altijd onder N max blijven dus hier
werken met N max 801. Bij vraag 7 vond men het
in Rotterdam vergezocht dat je moest vermelden
dat als B toeneemt ook log B toeneemt. Men vond
dat te vanzelfsprekend om te hoeven vermelden.
Daarentegen stelt men de vraag of je er wel van uit
mag gaan dat het product van twee dalende functies
ook weer dalend is. En in Amsterdam vond men de
vraag niet zo handig geformuleerd; ‘je kunt’ is voor
meerdere interpretaties geschikt.
De opmerking in het CV die hoort bij vraag 11 vond
men in Amsterdam maar vreemd. (Bij ‘proberen’
geen punten in mindering brengen.) Vraag 12 geeft
aanleiding om een volgende keer in het CV ook de
oplossingstrategie te vermelden die gebruik maakt
van het kritieke gebied.
De hele context ‘Pareto-krommen’ vond men
moeilijk te lezen en de tekst boven vraag 16 veel
te uitgebreid en niet duidelijk genoeg. Een nieuwe
functie S B K defi niëren zou de duidelijkheid
ten goede gekomen zijn. Deze opmerking werd
unaniem gemaakt. Ook over de lay-out viel men; op
de bijlage hadden de fi guren van de vragen 14 en 15
best op één kant kunnen staan, dat had het voor de
leerlingen gemakkelijk gemaakt om te concluderen
dat er een diagonale lijn getrokken moet worden.
Ook in ‘Veel zalm’ was signifi cantie weer een
onderwerp van discussie. Daar P(0) 25 betekent
24500 tot 25500 zalmen … een marge van 2%,
vraagt men zich af wat de zin is van een antwoord in
decimalen? Ook over de haakjesnotatie P(t) in plaats
van P t was niet iedereen te spreken. Ook hier speelt
weer op de achtergrond het verschillend gebruik in
de methodes. In de tekst boven vraag 19 is sprake
van ‘in de buurt van’; deze formulering vond men te
vaag. En de conclusie van de centrale bespreking om
voor een nette webgrafi ek toch punten te geven vond
men in Den Haag gek. Bij vraag 20 is er door menig
oplettend docent ook een tweede goede oplossing
gevonden, als men start met de evenwichtswaarde
is het jaar erop ook het maximum bereikt, dus dat
is ook een mogelijke oplossing. En bij vraag 21 vind
je als P(0) 256,8 gekozen wordt een goede andere
oplossing; deze waarde is een snijpunt van de grafi ek
met lijn y 175.
Dat lezen ook voor leraren wel eens moeilijk is
blijkt uit een opmerking uit een regiobespreking bij
vraag 15. Daar wordt de vraag gesteld waarom in
het CV de conclusie tussen haakjes staat. Het verslag
van de centrale bespreking begint echter met de
opmerking: ‘In het CV staat een aantal keren tekst
tussen haakjes. Dat betekent dat de opmerking niet
noodzakelijk is, wel gewenst.’ In Den Haag was men
het ook over de eerste deelscore van het CV niet
eens: uit de context blijkt heel duidelijk dat KH en
pH niet tot problemen leiden, dat 8 tussen 6 en 10
ligt zullen de leerlingen zo vanzelfsprekend vinden
dat ze dit niet zullen opschrijven. Zo zullen ze alleen
over de C-waarde wat noteren. Ook de normering
bij vraag 16 vond men wat gek omdat je toch eerst
de rechte lijnen tekent? In Apeldoorn miste men
een normering voor exacte berekeningen en was er
onduidelijkheid hoe te handelen bij afl eeskwesties.
Vwo-B1 en vwo-B12
Tijdens de centrale bespreking kwam al naar voren
dat het examen zoals ook in de afgelopen jaren te
lang was, zeker voor de B12-leerlingen. Voor deze
leerlingen werden de bewijsopgaven als erg lastig
genoemd, lastiger dan de voorgaande jaren. Bijna
alle kandidaten waren tot het einde ingespannen
bezig. Daardoor was er te weinig tijd over voor de
laatste twee opgaven, waar de kandidaten makkelijk
te scoren punten gemist hebben. Men vond dat de
examens veel originele opgaven bevatten, met daarin
voldoende herkenbaar materiaal, maar waarbij de
gonio ontbrak. Ook hier weer de constatering dat er
best veel gelezen moet worden; in Rotterdam vond
men de hoeveelheid tekst zelfs toenemen. En ook hier
de roep om meer duidelijkheid in het CV over wat
de leerlingen bij het gebruik van de GR minimaal
moeten vermelden.
In Rozendaal constateerde men dat het testen van
algebraïsche vaardigheden te weinig aan bod is
gekomen.
De B12-leerlingen blijken op de gemeenschappelijke
opgaven beter te scoren dan de B1-leerlingen.
Men maakte bezwaar tegen het stapeleffect van
sommige opgaven. Ook het feit dat de opgaven niet
consequent waren in het vragen van een bepaalde
nauwkeurigheid in de antwoorden is een doorn in het
oog.
De verslagleggingen van de regiovergaderingen van
vwo-B1/B12 waren het meest compact. Amersfoort
vond het uitstekende examens en complimenteerde
de makers.
Een goede startvraag, maar deze bevat teksten en
een taalgebruik die voor talig zwakke leerlingen
verwarring kunnen veroorzaken.
In het begin van de context ‘Rechthoek om driehoek’
had men liever 1 π rad (30 graden) gezien in plaats
6
van andersom. In de hele verdere opgave werd
gesproken over radialen; het antwoord in graden
leverde zelfs één punt aftrek op. Beter was geweest
steeds met radialen te werken.
Bij vraag 10-B1 9-B12 is er kritiek op de
formulering, men vraagt zich af wat exacte waarden
zijn. Er is discussie over het wel of niet synoniem
zijn van: bereken de exacte waarde en bereken de
waarde exact. Ook was het CV te karig met punten:
slechts 2 punten te vergeven en teveel onderdelen om