Leven in verwachting van Jezus' terugkomst. Preek over Daniël 7

Leven in verwachting van Jezus’ terugkomst.
Preek over Daniël 7
Toen Jezus vlak voor zijn lijden en sterven verhoord werd door de hogepriester
vroeg deze aan Hem: ‘Ben u de messias, de Zoon van de gezegende?’ Daarop
Antwoordde Jezus: ‘Dat ben ik, en u zult de Mensenzoon aan de rechterhand
van de Machtige zien zitten en hem zien komen op de wolken van de hemel.’
(Marcus 14,62)
Mensenzoon
Uit deze uitspraak, maar er zijn veel andere, blijkt dat niet alleen de mensen in
de tijd van Jezus leefden met de toekomstverwachting van Daniël. Maar ook
Jezus deed dat. Er zou iemand komen aan wie alle macht, eer en het
koningschap gegeven wordt en die alle volken en naties zullen dienen.
Die persoon is Jezus. De concrete verwachting van de mensen in de tijd van
Jezus was de komst van een politieke figuur die het leven van het volk Israël op
een hoger plan zou tillen. Hen bevrijden van de overheersing van de Romeinen
en andere volken. Dan zal, Daniël 7 v.a. vers 27: ‘Het koningschap, de
heerschappij en de grootheid van alle koninkrijken onder de hemel gegeven
worden aan het volk van de heiligen van de hoogste God.’
Daniël is ervan onder de indruk. De mensen in de tijd van Jezus ook. Ze
begonnen, mee omdat Jezus zelf daar aanleiding toe gaf (hij noemde zichzelf de
Mensenzoon), steeds concreter te verwachten – in hun tijd dus – wat Daniël
lang geleden al had voorzien.
Dat betekende dat er mensen waren die Jezus begonnen te volgen. Ze lieten
huis en haard achter zich en sloten zich aan bij het gevolg van de soon-to-beking-of-Israel.
Waar je schat is …
Je toekomstverwachting bepaalt dus voor een groot deel je gedrag. Als je
zwanger bent, richt je vroeg of laat een babykamer in. Je treft ook allerlei
andere voorbereidingen. Als de economische voorspellingen goed zijn, laten we
ons geld rollen. Zijn ze slecht, dan houden we ons geld in de zak. Of op de bank.

Jezus heeft ooit eens gezegd: ‘waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.’ (Matt.
6,21) Dat betekent: ook jouw toekomstverwachting bepaalt voor een belangrijk
deel welke keuzes je maakt. Welke master je kiest bijvoorbeeld. Waar je je tijd
in investeert.
En Hoe concreter je verwachting, hoe meer je waarschijnlijk bereid zal zijn om
erin te investeren. De proef op de som zou daarom ook wel eens kunnen zijn:
kijk nu eens waarin je investeert. Welke keuzes maak je? En zouden die dan
ook misschien iets zeggen over je toekomstverwachting?
Keuzes en investeringen hebben niet alleen te maken met geld, hoewel dat
zeker ook belangrijk is. Het gaat om tijd. En gesprek, gastvrijheid. Over tijd en
openheid om met elkaar te delen hoe het is om toe te leven naar de dag
waarop Jezus verschijnt en de hemel en de aarde vernieuwd worden. Met je
kinderen. Met je broers en zussen in het geloof. Met anderen.
Uit gesprekken in de aanloop naar deze dienst bleek dat Jezus verwachten en
keuzes maken niet makkelijk is. Waarom? Vanwege de tijd. Het duurt lang. En
de afleiding. Je hebt het zo druk. En je hebt het zo goed. Dat ook. Kinderen
hebben soms hele concrete verwachtingen van die toekomst. Op tekeningen is
iedereen gelukkig. Er zijn vrolijke kleuren. Geen zieke mensen. En iedereen
heeft een DS.
Zo maken wij ook plaatjes. Dezelfde eigenlijk. Voor je het weet wordt de hemel
één grote ‘Sjakies chocoladefabriek.’ Je projecteert in de toekomst, wat je nú
belangrijk vindt. Je zit zo vast aan de dingen die je hebt, of juist zo graag wilt
hebben, dat je ze overzet op jouw beeld van de toekomst.
Kortsluiting
Maar hoe zit het dan met die profetie van Daniël? En de woorden van Jezus?
Hoe past Hij eigenlijk in jouw toekomstplaatje? Bereid je je voor op de dag
waarop Jezus terugkomt? Doe je dat eigenlijk wel? is dat de rode draad van
jouw leven?

Het lezen van dit soort bijbelteksten kan zo maar leiden tot kortsluiting. Als er
in de praktijk van jouw drukke leven geen plaats is voor het leven met de HEER
– als je het te goed hebt met andere dingen – dan zit je waarschijnlijk ook niet
echt te wachten op voor je gevoel zulke vage dingen als een Mensenzoon en
God ontmoeten.
Op een van de ochtenden met senioren van deze gemeente bleek onder
andere dat zo vanzelfsprekend nog niet is. Tot op hoge leeftijd kunnen we zo
vast zitten aan tijdelijke dingen in dit leven dat we helemaal geen zin hebben in
een eeuwig leven met God. Wat moeten we allemaal wel niet missen?
Misschien heb je op oudere leeftijd de betrekkelijkheid ontdekt van geld en van
eten en kleren.
Maar er zijn altijd andere dingen. Kinderen, soms kleinkinderen. Vakanties waar
je meer tijd voor hebt. En dan hebben nog niet eens over de echt hardnekkige
zonden. Dat je een andere rode draad in je leven hebt. Altijd op zoek naar
status, roem in de ogen van anderen. Dat je afhankelijk bent van wat anderen
van je vinden. Obsessief bezig met je financiën. Of met porno.
Maar het verlangen groeit, ook daarover hebben we met elkaar gesproken, als
je man of vrouw je is voorgegaan. Of je hebt geen kinderen en kleinkinderen.
Of je hebt ze wel, maar ze leven niet met God. Of niet met jou. Dan kan je gaan
verlangen naar de ontmoeting met Jezus. En naar dat toekomstplaatje van
Daniël.
Trouwens, die heiligen in het beeld van Daniël en de volgers van Jezus, dat
waren nu precies vaak mensen die het moeilijk hadden. Onderdrukte mensen.
Mensen die verlangen naar recht en gerechtigheid. Naar liefde en aandacht.
Naar gemeenschap en gezondheid.
Er komt een dag waarop die verlangens bevredigd zullen worden. Maar pas op
dat je niet voor andere dingen leeft. Jezus zegt tegen mensen die leven om
door anderen gezien te worden. Zij hebben hun loon al ontvangen. Maar tegen
de mensen die bidden in het verborgene: jullie zullen door God beloond
worden.

Gelukkig wie nederig van hart zijn, voor hen is het koninkrijk van de hemel //
Gelukkig wie treuren, want zij zullen getroost worden. // Gelukkig wie
hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. //
Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden.
// Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is
het koninkrijk van de hemel.
Voorbereiding
Hoe kan je je voorbereiden op die dag? En hoe kunnen we dat samen doen? In
de aanloop naar deze dienst kreeg ik hierover een paar mooie reacties. Muziek
luisteren is een belangrijke. Tijd in je leven maken voor de ontmoeting met
broers en zussen in een kring. Praten over dit soort profetieën. Ze samen lezen,
zodat je toekomstbeelden meer en meer gekleurd gaan worden door wat er in
de bijbel over staat. Contact met je kinderen en kleinkinderen. Samen zingen in
de kerk.
Ik zou hier vanmorgen nog aan willen toevoegen dat Jezus en ook gelovige
mensen uit de tijd van de vroege kerk hier op een hele praktische manier mee
bezig waren.
In Matteüs 25 verbindt Jezus de komst van de Mensenzoon met goed-doen:
‘Wanneer de Mensenzoon komt, omstraald door luister en in gezelschap van
alle engelen, zal hij plaatsnemen op zijn glorierijke troon. Dan zullen alle volken
voor hem worden samengebracht en zal hij de mensen van elkaar scheiden
zoals een herder de schapen van de bokken scheidt; de schapen zal hij rechts
van zich plaatsen, de bokken links.’
Dat is het grote verhaal. Maar het blijkt te maken te hebben met hele
praktische keuzes die we nu kunnen maken in ons leven. De ene groep wordt
op de dag van de Mensenzoon gezegend en mogen deel hebben aan het
koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor hen bestemd is.
Want:
Zij hebben anderen te eten en te drinken gegeven. Gastvrijheid betoond.
Naakten gekleed, zieken en gevangenen bezocht.

Zo simpel is het ook weer. Paulus schrijft dat er maar weinig tijd rest. Laat
iedereen zo leven, schrijft hij, dat wie verdriet heeft er niet door wordt
beheerst. Wie blij is, zo dat hij er niet in opgaat. Wie bezit heeft alsof het niet
zijn eigendom is. Wie getrouwd is, zonder daar alles van te verwachten (1 Kor.
7).
Dat zijn allemaal dingen die we alleen kunnen leren van elkaar. We leren het
van gelovigen die ons in andere tijden zijn voorgegaan. In een van de eerste
eeuwen nadat Jezus op aarde geleefd heeft, schreef een onbekende christen
aan een zekere Diognetus over christenen in zijn tijd. Rare mensen:
‘De christenen verschillen niet van de andere mensen, niet door het land
waarin ze wonen of de taal die zij spreken. Of hun klederdracht. […] Ze wonen
in hun eigen vaderland, maar als vreemden. Ieder buitenland is voor hen
vaderland en elk vaderland is voor hen buitenland. Ze trouwen zoals alle
anderen en krijgen kinderen, maar ze laten hun pasgeborenen niet achter. Hun
tafel hebben zij met iedereen gemeenschappelijk, maar niet hun bed. Zij zijn
gehoorzaam aan de wetten, maar in hun levenswijze overtreffen zij wat de
wetten opleggen. Zij werken en leven op aarde, maar het zijn burgers van de
hemel.”
Petrus schrijft het zo: ‘Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning
en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. Heb elkaar vóór alles innig lief,
want liefde bedekt tal van zonden. Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen.
Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de
anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige
gaven betaamt. Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat
u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo
doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht
toekomt, voor eeuwig. Amen.’ (1 Petrus 4)
Dat is lang geleden. Maar er zijn nog steeds mensen die zo proberen te leven.
leren leven naar de dag waarop Jezus terugkomt, doe je samen. Dat leer je van
elkaar. Luister naar het volgende [gedicht] daarna zingen we, in het Engels,
Abba, Father, You alone.
[amen]