Jaarverslag 2001 - Gezondheidsraad

Natuurlijk toxine in tarwe
weinig riskant
Advies aan de ministers van VWS en LNV
Publicatie 2001/23. 23 oktober 2001
(Werkprogramma 2001 7.6, boeknummer 669)
Een van nature soms in tarwe aanwezig schimmelgif (DON) houdt voor de bevolking
een zeer gering gezondheidsrisico in. Hoewel bij de huidige niveaus van
inneming geen schade van betekenis is te duchten, is minimalisering van de inneming
van DON raadzaam. Vermindering is tot op zekere hoogte mogelijk via
teeltkundige maatregelen en door tarwe met een te hoog DON-gehalte niet voor
menselijke consumptie te bestemmen. Terugdringing van de consumptie van tarwehoudende
voedingsmiddelen is echter onwenselijk. Dit schrijft de Gezondheidsraad
in een op 23 oktober 2001 verschenen advies aan de bewindslieden
van VWS en LNV.
In de bodem levende schimmelsoorten van het geslacht Fusarium kunnen het
schimmelgif deoxynivalenol - kortweg DON genoemd - produceren. De mate
waarin dit toxine in graan terechtkomt, hangt sterk af van de toegepaste teeltwijze
en de omstandigheden tijdens de verbouw. Het gaat hier vooral om tarwe,
een belangrijke bron van voedingsstoffen voor de bevolking. De weersomstandigheden
hebben een belangrijke invloed op de ontwikkeling van Fusarium en
daardoor op het DON-gehalte van tarwe. Doordat die omstandigheden in 1998
in West-Europa ongunstig waren, bevatte in 1999 geconsumeerde tarwe verhoudingsgewijs
veel DON. Wegens dit feit hebben de Minister van VWS en de
Staatssecretaris van LNV de Gezondheidsraad gevraagd om het risico van
blootstelling aan DON wetenschappelijk te beoordelen.
54 Jaarverslag Gezondheidsraad 2001