Psychosociale Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen - Impact

Psychosociale Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen
Bij de opvang ten tijde van een ramp wordt in principe aandacht besteed aan alle hierboven genoemde groepen
en personen, maar afhankelijk van de ernst van de situatie (de noodzaak voor hulp) en de mogelijkheden
(menselijke capaciteit en financiële middelen) wordt prioriteit gegeven aan één of meerdere groepen
getroffenen. Een en ander hangt ook samen met de wijze waarop de doelgroepen in het opvangcentrum
opgevangen zullen worden. In de eerste fase van het opvangproces kan gedacht worden aan een variëteit van
getroffenen die het opvangcentrum zullen binnenstromen en de snelheid waarmee de hulpverleners dan grip op
de situatie moeten krijgen.
1.5. Doel en uitgangspunten PSHOR
De psychosociale opvang bij rampen heeft als doel:
• Het bevorderen van het herstel van het psychisch evenwicht (zelfcontrole) van de getroffenen.
Als uitgangspunt voor de psychosociale opvang bij rampen geldt:
• De getroffenen zijn in principe psychisch gezonde en autonome personen die een normale reactie geven op
een abnormale gebeurtenis.
1.6. Scholing en nascholing van deelnemers PSHOR-Organisatie
De deelnemers aan de PSHOR dienen voor hun specifieke taken in de rampenopvang te worden geschoold.
Uitgangspunt is de basisleerstof GHOR. Na de scholing moeten de functionarissen de opgedane kennis kunnen
toepassen in de praktijk (situationele context) ; hetgeen betekent dat in de scholing en
deskundigheidsbevordering aandacht moet zijn voor:
• Werken in chaotische en stressvolle situaties;
• Omgaan met heftige emoties van getroffenen zonder dat er sprake is van een pathologische situatie;
• Moeten kunnen werken met beperkte doelstellingen;
• Leren prioriteiten stellen in rampsituaties;
• Kunnen omgaan met collega’s die in het reguliere werk niet je collega’s zijn;
• Hoge en soms irreële verwachtingen van de “buitenwereld”;
• Communiceren, samenwerken, ondersteunen van, en afstemmen met andere relevante partijen zoals
Rode Kruis, gemeente-ambtenaren, voorlichters e.a.;
• Voorbereiding op psychosociale hulpverlening na de acute fase;
• Ondersteuning bij het hanteren van stress voor andere betrokkenen bij de rampenhulpverlening.
Daarnaast stelt de GHOR zich ten doel om deelnemers aan de PSHOR ten minste één keer in de twee jaar deel
te laten nemen aan praktijkoefeningen, waarbij het aspect psychosociale opvang een onderdeel vormt van de
oefening.
(Na)scholing en oefeningen worden jaarlijks vastgelegd in het regionale opleidings- en oefenplan. De kosten
van de niet-professiegerichte oefeningen komen ten laste van de begroting van de GHOR en/of worden vergoed
door een zorgverzekeraar. De onderhandelingen over vergoeding opleidingskosten grootschalig optreden met de
zorgverzekeraar moeten nog gestart worden.
1.7. Financiering
Het uitgangspunt is dat de kosten van preparatie (o.a. beschikbaarheidsdienst, scholing en oefening) welke niet
tot de reguliere taken van de participerende instellingen behoren, opgenomen worden in de begroting van het
regionaal GHOR-bestuur, waartoe de RGF voorstellen doet.
De kosten van repressie (hulpverlening in de acute fase) worden – voor zover zij niet tot de reguliere kosten
gerekend kunnen worden, en niet declarabel zijn bij de eigen financier, gedeclareerd bij de RGF. De RGF heeft
een inspanningsverplichting de gemaakte kosten vergoed te krijgen door het bevoegd gezag (gemeente,
provincie, rijk in het kader van de Wet Rampen en Zware Ongevallen). De financiering van een PSHORorganisatie
wordt uitgewerkt in het contract dat de RGF sluit met de instellingen die aan PSHOR deelnemen.
8
14 november 2005