PDF, 3.58MB - Impact

TOESPRAAK BIJ DE BEGRAFENISSEN
MR. J.J.H. POP, BURGEMEESTER VAN HAARLEM
Hier, in het hart van de stad, staan wij stil bij het drama dat ons zo diep trof in ons eigen hart.
Het betekent veel voor de familie en de collega’s dat het afscheid met korpseer plaatsvindt, en dat wij hier samen
zijn met vele honderden belangstellenden uit Haarlem en uit heel Nederland. Hieronder is de directeur
Brandweer en Rampenbestrijding, de heer Van Strien, die de staatssecretaris van het ministerie van Binnenlandse
Zaken en Koninkrijksrelaties vertegenwoordigt.
Het noodlottig overlijden van Renz Knipper, Ben Hannenberg en Douwe van Kooten bij de brand in de
Koningkerk heeft ons allen geraakt. En niet alleen ons. Er zijn inmiddels enkele duizenden reacties bij de brandweer,
de gemeente en het Haarlems Dagblad binnengekomen. Een teken van het enorme medeleven in
Nederland en ook van de grote waardering voor de brandweer in het algemeen.
Het was een zwarte nacht, afgelopen
zondag, aan de Kloppersingel. Ik was
erbij toen die nacht langzaam de
contouren van het drama duidelijk
werden. Eerst de twijfel over de vermissing,
over het aantal, toen zachtjes
de eerste namen. De ontzetting
was af te lezen op de gezichten.
Verbijstering over de harde realiteit
van het brandweervak, die zo meedogenloos
in Haarlem had toegeslagen.
Later die nacht schoof ik even
aan toen de ploegen in de kazerne in
verslagenheid bij elkaar zaten.
Tranen, armen om schouders, woorden,
woede, machteloosheid, stilte…….
Foto: United Photos de Boer
Na die zwarte nacht volgde een donkere week. Maandagavond was er een eerste bijeenkomst met de nabestaanden
van Renz, Ben en Douwe, met het brandweerkorps en met de andere hulpverleners van die nacht. Ik heb daar
gezegd dat ik nog nooit zoiets ergs had meegemaakt, en dat ik er (ondiplomatiek gezegd) gewoon kapot van was,
binnen in mijn hart. En zo is het met ons allen. Maar in die donkere week begon er ook direct iets anders. Iets
dat ook past bij de brandweer. Er ontstond een soort tegenbeweging in de vorm van gezamenlijk ontwikkelde
steun en troost.
Niét de gedachte dat het onnoemelijke menselijke leed hersteld kan worden. Maar wel met de opzet om dit leed
te verzachten. In de eerste plaats voor de echtgenotes, de kinderen en de andere nabestaanden. En in de tweede
plaats ook voor de ploeggenoten en de collega’s. Met hulp van velen, waarvoor ik dankbaar ben, is dit traject overtuigend
ingezet. Het zal een lang traject zijn, en – ik herhaal – het verlies zal niet te herstellen zijn. Maar ik ben
trots op de veerkracht van ons brandweerkorps, en de troost en de steun die daarmee geboden kunnen worden
aan de nabestaanden.
17
De vreselijke gebeurtenis van de afgelopen zondag laat de grote kracht zien die de Haarlemse brandweer heeft.
Een kracht die mede is opgebouwd door mannen als Renz, Douwe en Ben en die nu als het ware terugvloeit in
de richting van de nabestaanden.