PDF, 3.58MB - Impact

De week na de Kloppersingel was iedereen in rep en roer. Hartverwarmend was de hulp die wij allen aangeboden
hebben gekregen. Er werd veel meer hulp aangeboden dan kon worden ingezet. Het Begrafenis Bijstands Team,
dat wordt gevormd door collega’s die elders helaas al ervaring opdeden met het organiseren van begrafenissen
met korpseer, heeft een onmisbare bijdrage geleverd. De Haarlemmers hadden dit zelf, onder deze omstandigheden,
nooit alleen gekund. Fantastisch ook de hulp uit onze regio, maar ook van de Amsterdamse en Zaanse
collega’s die voor ons dagenlang de uitruk overnamen. Het is onbegonnen werk om iedereen te noemen die ons
heeft ondersteund.
Dan de dagen van de begrafenissen. Drie indrukwekkende (herdenkings)diensten, gevolgd door drie even
indrukwekkende begrafenissen. Waardigheid en respect, stijl en perfectie. Langs de routes van de begrafenisstoeten
stonden vele mensen opgesteld. Voor de brandweerkazerne aan de Zijlweg en onderweg collegabrandweerlieden,
ambulance -en politiecollega’s in de houding. En ook vele burgers, duidelijk aangedaan, de
laatste eer bewijzend aan hun omgekomen vrijwillige brandweerlieden.
Zoals allen hadden ook Douwe, Renz en Ben vele belangrijke rollen in hun
leven. Echtgenoot, vader, kind, collega, verenigingslid, buurman etc.
En dus ook brandweerman, met dat bekende maar ook zo ongekende risico.
Voor allen die hen kenden in welke rol dan ook, is het verlies enorm en
onacceptabel. Wat blijft zijn de herinneringen aan hoe het was, aan Douwe,
Renz en Ben, maar ook leegte.
Echtgenotes die rouwen en niet zullen vergeten.
Kinderen die rouwen en niet zullen vergeten.
Ouders die rouwen en niet zullen vergeten.
Collega’s die rouwen en niet zullen vergeten.
9
Zij verdienen ons respect, veel respect.
Rob de Bruin
Commandant Brandweer Haarlem