Kardinaal Suenens

126 DE HEILIGE GEEST, LEVENSADEM VAN DE KERK
Opdat onze broeders christenen ons goed zouden
begrijpen, is het noodzakelijk dat zij zouden weten hoe
de Kerk van Rome haar eigen identiteit ziet. De zekerheid
wezenlijk trouw te zijn aan de Kerk die
Jezus Christus gewild heeft, is geenszins een hinder om
verder te zoeken naar middelen om de zichtbare eenheid
te herstellen met de andere christenen, die op reële
maar nog onvolmaakte wijze verbonden zijn met de
boom die de Heer geplant heeft, die “wortel schiet
waar water stroomt, die vrucht draagt in het seizoen en
waarvan ‘het gebladerte niet zal verdorren’” (Psalm 1),
ondanks de zwakheid en de ellende van de mensheid,
die in de loop van de geschiedenis zo slecht aan de gave
van God die hun was toevertrouwd, heeft
beantwoord.
Anders gezegd en met minder beeldspraak, kunnen
we besluiten dat gezien alle christelijke kerken,
inclusief de katholieke Kerk, reeds talrijke kerkelijke
heilsgoederen – het doopsel, het evangelie, de gaven
van de Geest – gemeen hebben, zij ook nu reeds in een
reële hoewel onvolmaakte gemeenschap leven. Alle inspanningen
van de oecumenische beweging zijn erop
gericht om deze reële communie steeds minder onvolmaakt
te maken, zodat zij eens, wanneer aan de
voorwaarden van een essentiële eenheid van geloof en
kerkorde genoegzaam voldaan is, allen samen het herstel
van de eenheid zouden kunnen vieren en als
broeders zouden gaan leven in de ene en unieke Kerk
van Jezus Christus. 15
15 Interessant is ook het artikel van Pater LANNE o.s.b. van het Secretariaat
voor de Eenheid: ‘Le Mystère de l’Eglise et de son
unité’ in Irenikom, 1973, nr.3.
StuCom 0235
www.stucom.nl