Kardinaal Suenens

OECUMENE EN CHARISMATISCHE VERNIEUWING 141
2. De heilige Geest als persoonlijke
levenservaring
Over onze christelijke oorsprong schreef de gereformeerde
theoloog Eduard Schweitzer deze, vanuit
oecumenisch opzicht, interessante bedenking neer: “De
heilige Geest was, nog vóór Hij een artikel van het credo
werd, reeds een werkelijkheid die in de ervaring van
de primitieve Kerk werd beleefd.”
Elke bladzijde van de Handelingen betuigt inderdaad
zijn aanwezigheid, stimulans en kracht. Dag na
dag leidde Hij de leerlingen, zoals de lichtende wolk
het uitverkoren volk door de woestijn had gevoerd. Als
een gouddraad voelt men zijn aanwezigheid doorheen
elke bladzijde geweven.
Deze ‘ervaring van de Geest’ is voor alle christenen
van oecumenisch belang als iets dat nu geschiedt.
Samen moeten we de Handelingen opnieuw gaan lezen,
niet om er op het spoor te komen van een idyllische
Kerk die nooit heeft bestaan, noch uit een zeker primitivisme
- de heilige Geest is niet opgesloten in het
verleden - maar om samen als het ware onder te duiken
in het geloof van de eerste christenen voor wie de heilige
Geest een allerbelangrijkste en persoonlijke realiteit
was. Je kon zien wie de heilige Geest ontvangen had.
En Paulus verwonderde er zich te Efese over dat hij zijn
spoor niet kon ontdekken.
Door zo’n positie in te nemen, nog voor elke conceptualisering
en voor elke systematische formulering,
hoe onmisbaar die ook te gelegener tijd zullen worden,
lijkt het wel alsof we ons bevinden in ons onverdeeld
en ongerept geboorteland, waar het gemakkelijker is