Beminde - Gordon van Veelen

33
reiken hun financiën niet. In de Baltische staten wonen nog erg
veel Russen. Taalproblemen hoeven ze dus niet te hebben.
Na even komt het gesprek op alcoholisme, huiselijk geweld en
gebroken gezinnen. Ik vraag of ze in God geloven. Ja ze zijn
‘Pravoslav’ (Oosters Orthodox), maar ze zijn er niet zo gelukkig
mee. Vooral de kerkdiensten vinden ze niet leuk. “Het duurt zo
lang en je moet wel drie uur lang staan”.
Ik vertel ze, dat ik prediker ben bij een beweging vol jongeren,
met vlammende gospelmuziek. Ik vertel ze, dat geloven ook
leuk kan zijn. Ik vraag ze, of ze wel eens in een baptistengemeente
zijn geweest. Nee dus. Ze weten zelfs niet wat dat is.
De communicatie verloopt door het taalprobleem wat gebrekkig.
Op een of andere manier heb ik met deze meisjes te doen.
Voel ik ineens mijn vaderschap? Ik maan ze om voorzichtig te
zijn met het aangaan van een relatie en nooit in zee te gaan met
iemand, die drinkt.
Marsha reageert, dat je ook kinderen kunt hebben zonder te
trouwen. Je kunt beter een gezin hebben zonder man, dan met
een slechte man. Ik vermoed, dat ze thuis geen goed voorbeeld
heeft en dat haar vader af en toe te diep in het glas kijkt.
Inmiddels zijn we al een half uur verder. Ze hebben zich zo
netjes aangekleed en opgedoft, omdat ze nog de stad in willen.
Morgen moeten ze immers al weer verder, naar Riga. Dus
moet de tijd ‘goed’ gebruikt worden. Ze vertrekken en verdwijnen
in de duisternis van ‘donker’ Tallinn. Ik kleed me uit, trek
mijn pyjama aan en kruip in mijn bed. Inmiddels zijn er nog
een paar mensen op onze kamer beland; een Japanse, een Brit
en een Fin.
Als ik net lekker in mijn bed lig - nog even de Heer zoeken, nog
even alle belevenissen van de afgelopen dagen de revue laten
passeren - flitst ineens het licht in de kamer weer aan.
Dat is het nadeel van een hostel, waar je een kamer met anderen
deelt. Één van de twee Russische meisjes komt alleen terug.
Het is de brunette. Ik luister, maar hoor geen verdere voetstap-