Resultaten van de bepaling van de constante van Planck met ...

3.2.1 Thermische Staart
Hierbij moet nog worden opgemerkt, dat niet alle beschikbare golflengten gebruikt
zijn om te meten. Dat heeft te maken met de zogenaamde ’thermische
staart’. De thermische staart bestaat uit vrije elektronen in de kathode die een
hogere energie hebben dan het fermi-niveau. Het fermi-niveau is het maximale
energie-niveau van een vrij elektron bij het absolute nulpunt. Op dit niveau is de
benodigde uittreed-energie gebaseerd. De energie die een elektron ’uit een foton
moet halen’ om de anode te bereiken wordt met verwaarlozen van de thermische
staart gegeven door hν > φ A − eV . De elektronen in de thermische staart
bezitten zelf echter ook al energie, en zullen zelfs bij volgens de formule te lage
energieën de anode bereiken. Het is duidelijk dat dit een grote systematische
fout in de meetresultaten tot gevolg heeft. Bij straling met lagere energie is dit
effect groter, daarom moet alleen bij de kortere golflengtes gemeten worden.
3.3 Data-Analyse
Door op bovenstaande manier twee meetseries uit te voeren, zijn de volgende
(gemiddelde) remspanningen verkregen:
Tabel 1: Remspanning bij verschillende golflengtes
Golflengte (nm) 1/Golflengte (1/m, x10 3 ) Remspanning (V)
436 2294 -1.22
405 2469 -1.45
366 2732 -1.84
De remspanning is omgekeerd evenredig met de golflengte. Regressie van de
inverse golflengte tegen de remspanning zal dus een lineaire functie opleveren.
De richtingscoëfficiënt van deze lijn is te bepalen met de kleinste kwadratenmethode.
5