Kerkinformatie nr. 154, december 2007 - Kerk in Actie

Kerkinformatie KRONIEK
Gerrit de Fijter
December 2007
Een kerk om van te houden
In het televisieprogramma ‘Tussen kunst en
kitsch’ komen mensen hoopvol aanzetten
met oude vergeten spullen om die op waarde
te laten schatten door een beroepstaxateur.
Het spannendste moment breekt altijd
aan wanneer de vraag wordt gesteld: ‘En, is
het nog wat waard?’ Waarna de camera inzoomt
op de afwachtende blik van de eigenaar
van het voorwerp. Naast de oeh-s en
aah-s bij het horen van grote geldbedragen
klinken er ook andere stemmen, bijvoorbeeld
als het stoffige schilderij, de porseleinen
vaas of het horloge van oma toch niet
zoveel geld opbrengt als men had gehoopt.
‘Nou, maar het heeft voor mij wel veel emotionele
waarde!’ is dan vaak de reactie. En
kunst of kitsch, het gaat erom wat het meegebrachte
voorwerp voor jou betekent, van
wie je het gekregen hebt en hoe lang het al
Gerrit de Fijter (foto: Protestantse Kerk)
in de familie is. Ook waardevol bezit verkoop
je niet – want er zit een verhaal bij. Je
ziet je familie voor je, die van generatie op
generatie heeft doorgegeven wat nu van jou
is.
Gemeenschap der heiligen
Ook de kerk heeft veel emotionele waarde
die niet in geld is uit te drukken. Maar gelukkig
is de kerk niet een bezitting van ons die
wij – net als een antieke zilveren ketting -
voortdurend op moeten poetsen om daarna
weer zorgvuldig in de kast te leggen. Eigenlijk
is het zelfs een gekke gedachte – je de
kerk voorstellen als een bezit. De kerk is een
gemeenschap om van te houden – niet zomaar
een gebouw of een vereniging, maar
de gemeenschap der heiligen, het lichaam
van Christus. Een gemeenschap waarin het
draait om Hem die ons heeft liefgehad. Dat
te ‘bezitten’ is oneindig veel waard – dat
kunnen wij nooit in geld uitdrukken! ‘Zou
een man met al zijn rijkdom liefde willen kopen,
dan werd hij smadelijk veracht’.
De kerk is een gemeenschap om van te houden:
en dat is heel wat waard! Een kerk om
van te houden: daar kijk je naar met ogen
van liefde: dan zie je wat er beter kan, dan
besef je wat vernieuwen moet, dan koester
je alles wat er goed is. Zó kijken naar de gemeenten.
Zó kijken naar alle activiteiten binnen
onze kerk.
De ‘lopers’ voor Kerkbalans
Ik zie ze voor me, al die duizenden gemeenteleden
die zich inzetten voor de actie Kerkbalans
2008. Jawel, het gaat bij de actie om
geld. Tóch gaat het om veel meer. Dat méér
is de pastorale kant van kerkbalans. Want de
‘lopers’ van kerkbalans krijgen nog vaak horen:
‘Ik ben helemaal geen lid’, of: ‘je hoort
alleen maar wat van de kerk als ze geld nodig
hebben’. Dat kan je ontmoedigen. Dan is
het draadje nog heel dun bij zo’n gesprek.
Maar ik hoop dat de ‘lopers’ met ogen van
liefde naar de ander kijkt. Zó, dat het dunne
draadje met de christelijke gemeente weer
aangesponnen kan worden. Niet uitschrijven
maar proberen de ander aan te spreken.
En het gesprek gaande te houden, van kerkbalans
naar kerkbalans...
Bij het kerkenwerk voor 2008 gaat het om
waarnemen, waarderen en waarborgen.
Zien wat er is en dat waarderen. Zodat ook
voor de komende generatie gewaarborgd
wordt. Dat ook zij een kerk hebben om van
te houden. Een kerk om van te houden is
heel wat waard! Om deze waardering te
waarborgen is er veel menskracht en geld
nodig. Dat beseffen we met elkaar maar al
te goed. Maar wie beseft wat hij heeft – die
weet het op waarde te schatten. Die weet:
de kerk is van blijvende waarde.
Gerrit de Fijter is preses van de generale synode.
6